Κυριακή 31 Ιουλίου 2022
Η Δύση επιτρέπει στον Ερντογάν να είναι «απρόβλεπτος»
* Έλενα Μπουλετή, Ιστορικός, Διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου – Η ανάλυση περιλαμβάνεται στο 7ο Δελτίο Διεθνών & Ευρωπαϊκών Εξελίξεων του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ
Είναι κοινή διαπίστωση ότι η επαμφοτερίζουσα στάση που εδώ και καιρό κρατάει ο Τούρκος Πρόεδρος μεταξύ «Δύσης και Ανατολής», σε μια προσπάθεια να αναβαθμίσει το ρόλο της Τουρκίας από απλό σύμμαχο των ΗΠΑ και μέλος του ΝΑΤΟ σε περιφερειακή δύναμη με δικό της λόγο, ατζέντα και αυτόνομη δράση στην ευρύτερη περιοχή της -που συμβαίνει να είναι και το θέατρο σημαντικών στρατιωτικών και διπλωματικών εξελίξεων ακόμη και πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία- φαίνεται να τον ωφελεί μέχρι στιγμής. Εύλογα λοιπόν επιμένει σε αυτή και αποπειράται να την εξελίξει εκμεταλλευόμενος την εκάστοτε συγκυρία. Αυτή η τακτικιστική προσέγγιση δημιουργεί εντάσεις στις σχέσεις της χώρας με τους συμμάχους της ανατρέποντας σχέδια και δεδομένα, ενώ ο ίδιος φαίνεται αφερέγγυος και απρόθυμος να τηρήσει μια συνεπή πολιτική γραμμή.
Για παράδειγμα, η Γερμανίδα Υπουργός Εξωτερικών, Αναλένα Μπέρμποκ, σχολιάζοντας την πρόσφατη συνάντηση του Τούρκου Πρόεδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Τεχεράνη, με τον Πρόεδρο της Ρωσίας Πούτιν και τον Ιρανό ομόλογο τους Ραΐσι, το φωτογραφικό ενσταντανέ -και τις δηλώσεις- που το συνόδευαν, δήλωσε ενοχλημένη καθώς «αυτή η συνάντηση στην Τεχεράνη δείχνει σε εμάς το πόσο σημαντικό είναι να έχεις εταίρους που όχι μόνον λένε πως πιστεύουν στο διεθνές δίκαιο, αλλά το αποδεικνύουν κιόλας και στην πράξη….». Για να γίνει πιο συγκεκριμένη, τονίζοντας πως «το γεγονός πως ο Τούρκος Πρόεδρος βρίσκεται στη φωτογραφία αυτή, είναι μια πρόκληση, για να το θέσω ευγενικά. Η Τουρκία βοηθά σημαντικά στρατιωτικά την Ουκρανία για να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις της Ρωσίας. Γι’ αυτό η φωτογραφία αυτή είναι κάτι παραπάνω από ακατανόητη για μένα, ειδικά από την άποψη ενός μέλους του ΝΑΤΟ». Στο ίδιο πνεύμα, πρώην αξιωματικός της υπηρεσίας εξωτερικών υποθέσεων των ΗΠΑ φέρεται να δήλωσε πρόσφατα στους Times: «Ο Ερντογάν φαίνεται να είναι στην ομάδα μας, αλλά στη συνέχεια κάνει πράγματα που σαφώς δεν ωφελούν τη Δύση».
Οι δηλώσεις αυτού του ύφους, που έχουμε δει στο παρελθόν σε πολλές εκδοχές και πιθανότατα θα δούμε και στο μέλλον, δεν αναιρούν το γεγονός ότι η Τουρκία πρωταγωνίστησε διπλωματικά στην τελευταία Σύνοδο του ΝΑΤΟ. Δεν αναιρούν επίσης το γεγονός ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν μέσω του βέτο που άσκησε στην ένταξη Σουηδίας και Φινλανδίας στην Βορειοατλαντική Συμμαχία, είχε την ευκαιρία να συζητήσει τετ-α-τετ με τον πρόεδρο των ΗΠΑ για μια σειρά σημαντικά ζητήματα -και για εξοπλισμό της Τουρκίας μεταξύ άλλων- και να δεχθεί μάλιστα τις ευχαριστίες του τελευταίου για τις προσπάθειες της Άγκυρας να διασφαλίσει το άνοιγμα διαδρόμου για τα σιτηρά της Ουκρανίας. Στο ίδιο κλίμα ήταν και οι συναντήσεις του με Τζόνσον και Μακρόν. Η Σουηδία και η Φινλανδία μάλιστα αποδέχθηκαν, με τη σύμφωνη γνώμη των ΗΠΑ και των ευρωπαϊκών χωρών προφανώς, τις τουρκικές «ανησυχίες για την τρομοκρατία» και όχι μόνο: η Συμφωνία όπως ανακοινώθηκε δίνει στην Τουρκία δυνατότητα ευρείας συνεργασίας σε συμφωνίες αμυντικής βιομηχανίας, ενώ έγινε και άρση του εμπάργκο όπλων της Σουηδίας προς την Τουρκία, με παράλληλη δέσμευση των δύο χωρών (Σουηδία, Φινλανδία) να προωθήσουν την Τουρκία σε κοινές πρωτοβουλίες ασφάλειας της ΕΕ.
Αν δει κανείς αυτές τις εξελίξεις χωρίς παρωπίδες, συνιστούν πράγματι μια διπλωματική νίκη του Τούρκου Προέδρου και μια ήττα των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των αρχών που τα προασπίζουν, τουλάχιστον σε ευρωπαϊκό επίπεδο: γιατί ο Τούρκος Πρόεδρος ζήτησε και πήρε διαβεβαιώσεις ότι οι δύο χώρες θα σταματήσουν να δίνουν καταφύγιο σε Κούρδους «τρομοκράτες» από το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) και το παράρτημά του YPG, στη Συρία. Άρα στο υψηλότερο επίπεδο του ΝΑΤΟ έγιναν αποδεκτές -έστω και θεωρητικά- οι απόψεις της τουρκικής κυβέρνησης περί τρομοκρατίας, ενώ η ΕΕ σε πολλές περιστάσεις και με επίσημες διαδικασίες -λχ μέσω της αρμόδιας Επιτροπής της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης- έχει καταδείξει εδώ και χρόνια, ότι η κυβερνητική επιχειρηματολογία περί τρομοκρατίας αποτελεί προπέτασμα για τη φίμωση των αντίθετων φωνών μέσα στην Τουρκία, ιδιαίτερα από το πραξικόπημα του καλοκαιριού του 2016 και έπειτα. Με αφορμή την πρόσφατη απόρριψη από το Σουηδικό Ανώτατο Δικαστήριο της αίτησης έκδοσης στην Τουρκία του Γιλμάζ Αϊτάν, φερόμενου ως ανώτερου στελέχους του κινήματος Γκιουλέν, ο Τούρκος Πρόεδρος επανέφερε την απειλή του βέτο καθώς και τη γνώμη πως «η Σουηδία δεν δίνει καλή εικόνα», παραβλέποντας την -αμελητέα όπως φαίνεται για τον ίδιο- λεπτομέρεια της δημοκρατικής αρχής της διάκρισης των εξουσιών. Στο ίδιο πλαίσιο ο Πρόεδρος Ερντογάν δεν έχει εγκαταλείψει την ιδέα να οργανώσει μια νέα εισβολή στη βόρεια Συρία με στόχο τους Κούρδους μαχητές, τους οποίους θεωρεί τρομοκράτες και ας είναι μια κίνηση που μπορεί να προκαλέσει ένταση στις σχέσεις του με τις ΗΠΑ.
Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή του Τούρκου Προέδρου να υιοθετήσει μια αμιγώς προσωπική και τακτικιστική προσέγγιση στην εξωτερική πολιτική χωρίς να δένεται a priori στο άρμα κάποιας μεγάλης δύναμης είναι γεγονός και δεν είναι πρόσφατο φαινόμενο, και γι’ αυτό μοιάζει ενταγμένο σε μια ευρύτερη στρατηγική στόχευση, απλά τώρα είναι πιο έντονο. Ο Πρόεδρος Ερντογάν ασκεί μια αυταρχική εξουσία, χωρίς πολιτικές και κοινωνικές συναινέσεις και αυτό γίνεται αισθητό στις εξωτερικές υποθέσεις, γι’ αυτό οι επιλογές του φαίνονται συχνά αντιφατικές. Σαφέστατα η πίεση στο εσωτερικό της χώρας παίζει ρόλο: η Τουρκία το 2023 θα έχει εκλογές και δεδομένων των τεράστιων οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειοψηφία των Τούρκων και για τα οποία ευθύνεται η κυβέρνηση Ερντογάν, η καλή πορεία των εξωτερικών υποθέσεων με απτά οφέλη μπορεί να βοηθήσει πολύ το γόητρο της αλλά και τη χώρα αναπτυξιακά. Πολύ σημαντική για τον Πρόεδρο Ερντογάν εξακολουθεί να είναι η καταστολή κάθε αντίθετης και αντιπολιτευόμενης φωνής στο εσωτερικό της χώρας γι’ αυτό και οι έστω και κατ’ ελάχιστον αντιφρονούντες συνεχίζουν και διώκονται απηνώς. Το ιδεολόγημα περί «εσωτερικού εχθρού» διατηρείται φανατικά, για την πόλωση της τουρκικής κοινωνίας που θα φέρει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα για εκείνον στις εκλογές.
Ωστόσο, τα εύσημα για την διπλωματική τακτική και τα «επιτεύγματα» του Τούρκου Προέδρου δεν τα πιστώνεται αποκλειστικά ο ίδιος αλλά τα μοιράζεται εξ ημισείας με τις «δυτικές» χώρες που, γνωρίζοντας τον τρόπο που πολιτεύεται στο εσωτερικό, επέλεξαν να του αναγνωρίσουν επανειλημμένα τον αναβαθμισμένο ρόλο που διεκδίκησε στο εξωτερικό, για να εξυπηρετήσουν δικές τους επιδιώξεις και αδιαφορώντας για το πασιφανές έλλειμα δημοκρατίας μέσα στη χώρα και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ξεκινώντας από τον ρόλο της Τουρκίας στο προσφυγικό και στην κρίση της Συρίας, προχωρώντας στη συνέχεια στην ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η Τουρκία έγινε ο χρήσιμος κρίκος μεταξύ Ευρώπης και μη Ευρώπης, το ανάχωμα σε όσα η ΕΕ δεν ήθελε να έχει άμεση ή και καμία, εμπλοκή. Την εμπέδωση και την αναβάθμιση αυτού του ρόλου παρακολουθούμε σήμερα, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ πλέον, ενώ η ευρύτερη περιοχή μας δοκιμάζεται από αλλεπάλληλες και απρόβλεπτες στην εξέλιξή τους κρίσεις. Η ευελιξία του Τούρκου Προέδρου να εκμεταλλεύεται κάθε φορά τη συγκυρία μπορεί να συγκριθεί μόνο με την ετοιμότητα της Δύσης να υποκριθεί ότι όλα «βαίνουν καλώς», όταν αυτό εξυπηρετεί έστω και προσωρινά τα συμφέροντά της.
Πηγη:
«Μεγάλο Λάθος η προσφυγή στη Χάγη Αλβανίας και Ελλάδας» - Αλβανική Ανάλυση
Πρωτοσέλιδο της αλβανικής εφημερίδας ‘Dita’
Νέα απόδειξη για το λάθος της κυβέρνησης της Αλβανίας, η οποία αποδέχτηκε το αίτημα της Ελλάδας να προσφύγουν μαζί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τις θαλάσσιες διαφορές, έφερε προσωπικά ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, γράφει η αλβανική εφημερίδα Dita.
Σε συνέντευξή του στον ελληνικό Τύπο στις 21 Ιουλίου, ο Δένδιας αποκάλυψε ότι ένα από τα θέματα με τα οποία θα πάει στη Χάγη είναι « τα πλήρη δικαιώματα των ελληνικών νησιών» .
Είναι η πρώτη φορά που ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, ένας από τους συντάκτες της πολιτικής συμφωνίας της 20ης Οκτωβρίου 2020 με τον Αλβανό πρωθυπουργό για να πάνε μαζί οι δύο χώρες στη Χάγη, αποκαλύπτει ένα από τα μυστικά ζητήματα των ελληνοαλβανικών συνομιλιών της κυβέρνησης για τη διμερή συμφωνία ότι θα πάνε με κοινή ατζέντα στη Χάγη.
Ποιος γνωρίζει γιατί προσφεύγουν στη Χάγη;
Ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας, από τις 20 Οκτωβρίου 2020 έως σήμερα, δεν έχει δηλώσει ποτέ για τι θα προσφύγει η Αλβανία στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, μαζί με την Ελλάδα.
Δεν το είπε ποτέ, αλλά ούτε και οι 140 βουλευτές των δύο τελευταίων κοινοβουλευτικών σωμάτων ρώτησαν ποτέ τον πρωθυπουργό στη Βουλή για ποιο πράγμα πηγαίνει στη Χάγη.
Οι 140 δημοσιογράφοι που παρακολούθησαν τις συνεντεύξεις Τύπου του τα τελευταία δύο χρόνια δεν τον ρώτησαν ποτέ για ποιο λόγο θα πάει στη Χάγη.
Ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να το πει, γιατί ο υπουργός Εξωτερικών του στην επίσημη επιστολή που απέστειλε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Φεβρουάριο του 2018 ανακοινώνει ότι αντικείμενο των συνομιλιών με την Ελλάδα είναι τα θαλάσσια σύνορα, η υφαλοκρηπίδα και οι αποκλειστικές οικονομικές ζώνες, δηλ. το ίδιο αντικείμενο της συμφωνίας της Μαύρης Θάλασσας του 2009, που προσέφυγε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα με επικεφαλής τον Έντι Ράμα και ακυρώθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας.
Χρειάζεται να ευχαριστήσουμε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, ο οποίος αποκαλύπτει επίσης στην αλβανική κοινή γνώμη ότι η ελληνική όρεξη έχει μεγαλώσει και ότι ένα από τα θέματα της νέας κοινής αλβανοελληνικής συμφωνίας για να πάει μαζί στη Χάγη είναι το ταλαιπωρημένο θέμα των «πλήρων δικαιωμάτων των ελληνικών νησιών».
Θα ήταν πραγματικά σκανδαλώδες εάν η κυβέρνηση της Αλβανίας συμφωνούσε στη διμερή συμφωνία, η οποία ετοιμάζεται στα παρασκήνια των μυστικών κυβερνητικών συνομιλιών, να οδηγήσει στη Χάγη να προσθέσει τα πλήρη δικαιώματα των ελληνικών νησιών στην Αλβανία.
Πρόκειται για μια νέα ελληνική εδαφική διεκδίκηση, που τέθηκε στην ελληνική διπλωματική ατζέντα αφού η Ελλάδα συμφώνησε μονομερώς να επεκτείνει τα ελληνικά χωρικά ύδατα σε 12 μίλια στην περιοχή των νησιών του Ιονίου Πελάγους.
Το θέμα αυτό δεν εμφανίστηκε στη συμφωνία της Μαύρης Θάλασσας του 2009 μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας.
Τι περιεχόμενο και αρνητικές επιπτώσεις έχει το ζήτημα των πλήρους δικαιωμάτων των ελληνικών νησιών σε σχέση με την Αλβανία, για να παρουσιαστεί μαζί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης;
Πρώτον, αυτό θα δημιουργήσει και θα νομιμοποιήσει νέα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας σε σχέση με τα μικρά νησιά που βρίσκονται βόρεια του νησιού της Κέρκυρας.
Στις 25 Δεκεμβρίου 2020 τέθηκε σε ισχύ το ελληνικό προεδρικό διάταγμα για 12 μίλια επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Ιόνιο Πέλαγος, όπου ορίζεται ξεκάθαρα ότι «το διάταγμα αυτό θα εφαρμοστεί στη θαλάσσια περιοχή από το βορειότερο σημείο των νησιών του Ιονίου».
Αυτό σημαίνει ότι τα μικρά ελληνικά νησιά Ερεικούσσες και Οθωνοί, που βρίσκονται μπροστά στις αλβανικές ακτές, με το ελληνικό προεδρικό διάταγμα αποκτούν νέα θαλάσσια σύνορα, για τα οποία αρκεί να ανοίξουμε τον χάρτη για να δούμε ότι θα ληστέψουν αλβανικούς υδάτινους χώρους από τα χωρικά μας ύδατα.
Το ελληνικό νησί Ερεικούσσες βρίσκεται 13,4 μίλια από τις αλβανικές ακτές. Σύμφωνα με τους καλύτερους Αλβανούς εμπειρογνώμονες στη θάλασσα, μέχρι στιγμής ο εμπορικός και στρατιωτικός στόλος και των δύο κρατών στη γραμμή Ερεικούσσες-Porto Palermo έχει σεβαστεί το κυριαρχικό δικαίωμα της Αλβανίας για 12 μίλια αλβανικών χωρικών υδάτων και το υπόλοιπο τμήμα ανήκε στα ελληνικά ύδατα.
Το καθεστώς αυτό απορρέει από το γεγονός ότι το μικρό νησί Ερεικούσσες δεν απολάμβανε το δικαίωμα της μεσαίας γραμμής με την αλβανική ακτή, το οποίο είναι το κριτήριο που καθορίστηκε για τον θαλάσσιο διαχωρισμό μεταξύ της Κέρκυρας και της αλβανικής ακτής από τις μεγάλες δυνάμεις με τη Συνθήκη της Φλωρεντίας της 27ης Ιανουαρίου 1925 και με τη Συνθήκη «Τελική Οριοθέτηση των Συνόρων της Αλβανίας» της 30ης Ιουλίου 1926.
Τώρα η Ελλάδα δημιούργησε μονομερώς και αυθαίρετα μια νέα συνοριακή κατάσταση. Αν η Ελλάδα εφαρμόσει στις Ερεικούσσες, όπως λέει το ελληνικό προεδρικό διάταγμα, την επέκταση των θαλάσσιων συνόρων στα 12 μίλια, αυτό οδηγεί αυτόματα σε νέα συνοριακή διαίρεση της περιοχής μεταξύ αυτού του νησιού και των αλβανικών ακτών.
Ως αποτέλεσμα, η Ελλάδα δίνει στον εαυτό της το δικαίωμα να σπρώξει τα σύνορά της πέντε μίλια παραπέρα, μπαίνοντας και λαμβάνοντας νέους αλβανικούς θαλάσσιους χώρους.
Με το ελληνικό προεδρικό διάταγμα της 25ης Δεκεμβρίου 2020, η αυθαίρετα καθιερωμένη και διεθνώς αναγνωρισμένη κεντρική γραμμή για την Κέρκυρα συνδέεται άδικα και με τον διαχωρισμό του νησιού Ερεικούσσες από τις αλβανικές ακτές.
Η Ελλάδα δίνει παράνομα στο νησί της συνοριακό καθεστώς, στο οποίο δεν ανήκει, και από το οποίο οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις το απέκλεισαν όταν τελικά καθόρισαν τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Κέρκυρας και Αλβανίας το 1926.
Τώρα η Ελλάδα επιδιώκει να το εντάξει στη διμερή συμφωνία της συμφωνίας της Χάγης και να υποχρεώσει την Αλβανία να αποδεχθεί τα νέα θαλάσσια σύνορα των μικρών ελληνικών νησιών σε βάρος της αλβανικής κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας.
Δεύτερον, διεκδικώντας εκ νέου το ζήτημα των πλήρων δικαιωμάτων των ελληνικών νησιών στις συνομιλίες με την Αλβανία και στη δίκη της Χάγης, η Ελλάδα στοχεύει να νομιμοποιήσει τη μεγάλη της φιλοδοξία να λάβουν τα μικρά ελληνικά νησιά βόρεια της Κέρκυρας το δικαίωμα στην υφαλοκρηπίδα, την αποκλειστική οικονομική ζώνη σε σχέση με την Αλβανία, που προσαρτάται από την αλβανική υφαλοκρηπίδα και από την αλβανική αποκλειστική οικονομική ζώνη.
Είναι γνωστό στους διπλωματικούς και νομικούς εμπειρογνώμονες ότι η αποδοχή της έκτασης των 12 μιλίων των ελληνικών χωρικών υδάτων στα μικρά νησιά βόρεια της Κέρκυρας έχει κυκλικό χαρακτήρα, δηλαδή περιλαμβάνει τον χώρο γύρω από το νησί.
Εάν η κυβέρνηση της Αλβανίας έκανε το μοιραίο λάθος να αναγνωρίσει το άδικο δικαίωμα των μικρών ελληνικών νησιών βόρεια της Κέρκυρας στην υφαλοκρηπίδα και τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες, θα προκαλούσε τα νησιά Ερεικούσσες και Οθωνοί να καταπιούν μεγάλα τμήματα της αλβανικής υφαλοκρηπίδας και της αλβανικής αποκλειστικής οικονομική ζώνης, που ξεκινούν από την αλβανική ακτογραμμή από τη Χειμάρρα έως το Καραμπουρούν.
Σοβαρό πλήγμα στα αλβανικά όρια
Η ελληνική διεκδίκηση για πλήρη δικαιώματα στα μικρά ελληνικά νησιά βόρεια της Κέρκυρας μπροστά στις αλβανικές ακτές συνιστά σοβαρό πλήγμα στη θαλάσσια κυριαρχία, στα θαλάσσια κρατικά σύνορα, στην υφαλοκρηπίδα και στην αλβανική αποκλειστική οικονομική ζώνη.
Κανένα κράτος δεν δέχεται ότι τα μικρά νησιά και οι ύφαλοι γύρω από ένα μεγάλο νησί έχουν δικαίωμα σε υφαλοκρηπίδα και αποκλειστικές οικονομικές ζώνες.
Τα μικρά ελληνικά νησιά στα βόρεια της Κέρκυρας: Ερεικούσσες και Οθωνοί, δεν έχουν δικαίωμα να επεκτείνουν τα θαλάσσια σύνορα πέρα από την αναγνωρισμένη γραμμή των ελληνοαλβανικών θαλάσσιων συνόρων, την οποία έχουν και σέβονται από το 1926 της τελικής πράξης οριοθέτησης της Αλβανίας μέχρι σήμερα.
Η κυβέρνηση της Αλβανίας δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να δεχτεί ότι τα μικρά ελληνικά νησιά βόρεια της Κέρκυρας αποκτούν νέα θαλάσσια σύνορα με την Αλβανία και ληστεύουν αλβανικά χωρικά ύδατα και αλβανικές θαλάσσιες περιοχές.
Η κυβέρνηση της Αλβανίας δεν πρέπει ποτέ να δεχτεί ότι στη νέα συμφωνία, που συζητείται εν κρυπτώ για να πάει μαζί στη Χάγη, θα συμπεριληφθεί και το ελληνικό αίτημα για πλήρη δικαιώματα των μικρών ελληνικών νησιών βόρεια της Κέρκυρας σε σχέση με την Αλβανία.
Η κυβέρνηση και η διπλωματία της Αλβανίας πρέπει να έχουν αρκετή πληροφόρηση και διπλωματική κουλτούρα για να γνωρίζουν ότι η ίδια η Ελλάδα έχει αποδεχθεί στις πρόσφατες διμερείς θαλάσσιες συμφωνίες της με τα κράτη της Μεσογείου ότι τα ελληνικά νησιά δεν έχουν δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα και τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες.
Τι πρέπει να δει η αλβανική κυβέρνηση
Η Αλβανία πρέπει να δει το ενοποιημένο διεθνές μοντέλο και πρακτική για το ζήτημα των νησιών, που επιβεβαιώθηκε πρόσφατα από τις συμφωνίες αποκλειστικής οικονομικής ζώνης που υπέγραψε η Ελλάδα με την Ιταλία τον Ιούνιο του 2020 και με την Αίγυπτο τον Αύγουστο του 2020.
Και στις δύο συμφωνίες με τις δύο αυτές χώρες, η Ελλάδα αποδέχεται ότι τα νησιά της δεν έχουν καμία επίδραση στον ορισμό των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών. Στις συμφωνίες της Ελλάδας με Ιταλία και Αίγυπτο, η Αθήνα έχει αποδεχθεί την έλλειψη νησιωτικών δικαιωμάτων ακόμη και για μεγάλα νησιά όπως η Κρήτη, η Ρόδος, η Κέρκυρα κ.λπ.
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκος Κοτζιάς, αναλύοντας τη συμφωνία Ελλάδας-Ιταλίας του Ιουνίου 2020, αναφέρει ότι «στη συμφωνία έγιναν αποδεκτές οι συντεταγμένες του 1977 για την υφαλοκρηπίδα μεταξύ των δύο χωρών, οι οποίες έχουν περιορισμένο αντίκτυπο στα ελληνικά νησιά όπως π.χ. Διαπόντιοι Νήσοι και Στροφάδες. Τα
Η νέα επικίνδυνη ελληνική αξίωση να περιληφθούν στη νέα διμερή συμφωνία για τη μετάβαση στη Χάγη τα πλήρη δικαιώματα των ελληνικών νησιών μπροστά στην Αλβανία θα πρέπει να λειτουργήσει ως νέος συναγερμός ανησυχίας για την κυβέρνηση και τη διπλωματία μας. Η Αλβανία δεν πρέπει να δέχεται ελληνικές εδαφικές διεκδικήσεις στα σύνορα και στις αλβανικές θαλάσσιες περιοχές, με οποιοδήποτε πρόσχημα και άλλοθι. Βρισκόμαστε μπροστά σε σήμα κινδύνου για τη μεγάλη προσοχή που πρέπει να επιδείξουν η αλβανική κυβέρνηση και η διπλωματία σχετικά με τη διμερή συμφωνία να πάει στη Χάγη.
Η διεκδίκηση του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών για τα πλήρη δικαιώματα των ελληνικών νησιών αποτελεί μια νέα απόδειξη, η οποία δείχνει πόσο λανθασμένη, βιαστική και επιζήμια είναι η απόφαση της κυβέρνησης της Αλβανίας να υπακούσει στο αίτημα της Ελλάδας να αντιμετωπίσουμε τη διαφορά ναυτικά μαζί στο Χάγη.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα δεν οδήγησε στη Χάγη τις θαλάσσιες διαφορές με την Τουρκία, ούτε τις ναυτικές διαφορές με την Αίγυπτο και την Ιταλία, με τις οποίες μόνο οι συνομιλίες της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης κράτησαν 43 χρόνια. Όταν ο Δένδιας ρωτήθηκε από τα ελληνικά ΜΜΕ γιατί η Αθήνα δεν μεταφέρει τη θαλάσσια διαμάχη με την Τουρκία στη Χάγη, απάντησε αινιγματικά ότι «η Χάγη είναι μια πολύ μακρινή χώρα».
-Πηγη: http://www.echedoros-a.g
«Η Λιβυκή Βουλή βρίσκεται σε συνεχή συντονισμό και συνεργασία με την Τουρκική Εθνοσυνέλευση»
Ο επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Λιβύης, πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Φιλίας με τις Βαλκανικές Χώρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων, Γιουσούφ αλ Ακοούρι, επιβεβαίωσε ότι η Βουλή των Αντιπροσώπων βρίσκεται σε συνεχή συντονισμό και συνεργασία με την Τουρκική Εθνοσυνέλευση, «για το καλό. των δύο λαών και των δύο χωρών, και προς όφελος της περιοχής της ανατολικής Μεσογείου, ειδικά σε αυτή τη δύσκολη περίοδο».
Αυτό έγινε κατά τη διάρκεια της συνομιλίας του αλ Ακοούρι, μέσω διαδικτύου, με τον επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Φιλίας Λιβύης-Τουρκίας στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση, Αχμέτ Γιλντίζ.
Ο Αλ Ακοούρι επεσήμανε τις στενές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, «με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό και το ενδιαφέρον για τα αμοιβαία συμφέροντα», τονίζοντας την ανάγκη εντατικοποίησης των εργασιών για την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών σε εμπορικές και επιστημονικές πτυχές και ενθάρρυνση των εταιρικών σχέσεων μεταξύ πανεπιστημίων και δήμων, καθώς και στον πολιτισμό.
Ανανέωσε την έκκλησή του προς τις τουρκικές εταιρείες να ξαναρχίσουν τα έργα τους στη Λιβύη, εκφράζοντας το καλωσόρισμα του στις τουρκικές εταιρείες να συμβάλουν στις επενδύσεις στη Λιβύη.
Από την πλευρά του, ο Γιλντίζ επιβεβαίωσε τη θέληση της χώρας του για σχέσεις φιλίας και συνεργασίας με τη Λιβύη σε όλους τους τομείς, προσθέτοντας ότι συνεχίζονται οι εργασίες για την επανέναρξη των πτήσεων της Turkish Airlines προς τη Λιβύη και τόνισε τη σημασία της συνεργασίας σε κοινοβουλευτικό επίπεδο για την ενίσχυση των τομέων κοινού ενδιαφέροντος.
«Ομολογία βόμβα στην επίσκεψη Δένδια στην Κύπρο: Δεν μπορούμε να εμποδίσουμε την Τουρκία!», τούρκικο δημοσίευμα;;;;;
«Ο φόβος κυρίευσε την Ελλάδα, που προσπαθούσε να σφετεριστεί τα νόμιμα δικαιώματα της Τουρκίας, με την ανακοίνωση ότι το νέο υπερσύγχρονο γεωτρύπανο της Τουρκίας, Αμπντουλχαμίντ Χαν, θα αναλάβει υπηρεσία στις 9 Αυγούστου», γράφει η τουρκική Yeni Akit.
Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, ο οποίος δεν μπορούσε να παραδεχθεί τις δραστηριότητες της Τουρκίας για την εξερεύνηση υδρογονανθράκων, μετέβη επειγόντως στην Κύπρο για να συναντηθεί με τον ομόλογό του, Γιάννη Κασουλίδη.
Σε δήλωση μετά τη συνάντηση, ο Κασουλίδης ομολόγησε ότι «δεν μπορούμε να το αποτρέψουμε» σχετικά με την δραστηριότητα του γεωτρύπανου «Αμπντουλχαμίντ Χαν».
Η Τουρκία είναι περήφανη που το τέταρτο γεωτρύπανό της, Αμπντουλχαμίντ Χαν, το οποίο θα τεθεί σε λειτουργία στις 9 Αυγούστου.
Η Ελλάδα, που έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για το Αμπντουλχαμίντ Χαν τις προηγούμενες εβδομάδες, επανέφερε το Αμπντουλχαμίντ Χαν στην ατζέντα με την ημερομηνία που ανακοινώθηκε για τις έρευνες του πλοίου γεώτρησης.
Πέρα από τις συχνές ειδήσεις για το Αμπντουλχαμίντ Χαν στον ελληνικό Τύπο τις τελευταίες ημέρες, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας έφερε το θέμα στην επίσκεψή του στην Κύπρο.
Αναφέρθηκε ότι ο Δένδιας, που πήγε εσπευσμένα στη Λευκωσία, συζήτησε τις επιλογές του και συναντήθηκε με τον Ελληνοκύπριο ηγέτη Νίκο Αναστασιάδη. Ο ελληνικός Τύπος έγραψε ότι ο Δένδιας και ο Κύπριος ομόλογός του, Γιάννης Κασουλίδης, ανέφεραν ότι το Αμπντουλχαμίντ Χαν θα κάνει έρευνες σε περισσότερες από 6 τοποθεσίες.
Ο Κασουλίδης είπε επίσης, «Περιμένουμε το τουρκικό γεωτρύπανο. Δεν μπορούμε να το αποτρέψουμε, αλλά θα πολεμήσουμε στο διπλωματικό πεδίο».
Ο Φατίχ Ντονμέζ , Υπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων, δήλωσε σε μια δήλωση που έκανε πρόσφατα ότι «Θα στείλουμε το πλοίο γεώτρησης Αμπντουλχαμίντ Χαν από τη Μερσίνα στην πρώτη του αποστολή στις 9 Αυγούστου».
--Πηγη: http://www.echedoros-a.gr
Κυριακή 24 Ιουλίου 2022
Τούρκος υπουργός στη Θράκη σήμερα για να «συναντήσει εκπροσώπους της τουρκικής μειονότητας»! Η κυβέρνηση το έχει εγκρίνει;
Σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ , ο αναπληρωτής Yavuz Salim Kiran, θα επισκεφθεί σήμερα «τη δυτική Θράκη για την 27η επέτειο του Αχμέτ Σαδίκ». Ο οποίος ως γνωστόν σκοτώθηκε σε τροχαίο…
Στην ίδια ανακοίνωση αναφέρεται ότι ο Τούρκος αναπληρωτής ΥΠΕΞ θα συναντηθεί με εκπροσώπους της «τουρκικής μειονότητας και οργανώσεων της»!!!
Το ερώτημα απλό και εύκολο: έχει εγκρίνει η ελληνική κυβέρνηση αυτή την επίσκεψη και αν ναι με ποιο σκεπτικό; Μήπως με τη …λογική ότι «δεν είναι καλή στιγμή να μιλάμε τώρα για την Τουρκία» ή απλά τα έχουμε ισοπεδώσει όλα και δεν μας το ανακοινώνουν;
Η απόρριψη της ''σλαβομακεδονικής'' γλώσσας θα επιφέρει την εξαφάνιση των ''σλαβομακεδονικώ''ν μειονοτήτων
Οι ειδικοί και οι γνώστες των διεθνών εξελίξεων λένε ότι η απόρριψη του ''μακεδονικού'' κράτους από τις δικές του μειονότητες στις γύρω χώρες, καθώς και η απόρριψη της ''σλαβομακεδονική''ς γλώσσας που ομιλείται εκτός των συνόρων του κράτους, συν τω χρόνω θα οδηγήσει στην «εξαφάνιση του έθνους στη ίδια τη χώρα!»,γράφει η Nova Makedonija των Σκοπίων.
Είναι κατηγορηματικοί οι εμπειρογνώμονες
Οι πολιτικές θέσεις και δηλώσεις που αμφισβητούν την αιωνόβια χρονική και χωρική συνέχεια της σλαβομακεδονικής γλώσσας εκτός των συνόρων της ''Βόρειας Μακεδονίας'', καθώς και οι συνεχείς αρνήσεις της Βουλγαρίας και της Ελλάδας για την ανυπαρξία της ''σλαβομακεδονικής'' μειονότητας ανάμεσά τους, και κυρίως οι εσωτερικές τάσεις της (δικής μας) εθνικής αυτονομίας (με τη συνεχή αλλαγή του Συντάγματος και την απόρριψη των μειονοτήτων, με τη Συμφωνία των Πρεσπών και τη Συμφωνία Καλής Γειτονίας με τη Βουλγαρία, καθώς και με το τελευταίο γαλλοβουλγαρικό πακέτο) είναι ανυπόστατες και παράλογες στην ουσία τους, αλλά ταυτόχρονα είναι πολύ επικίνδυνες για τη ''Βόρεια Μακεδονία ως μητέρα πατρίδα και επικίνδυνα για τον μακεδονικό λαό ως εθνική πατρίδα! Τέτοιοι ισχυρισμοί απειλούν την ύπαρξη του μακεδονικού έθνους και την ύπαρξη όλων των ενδείξεων της ταυτότητάς του.
Τα κράτη που δεν έχουν εθνικές μειονότητες σε γειτονικά κράτη δεν έχουν έθνος στο δικό τους κράτος
Οι εμπειρογνώμονες λένε ότι η παραίτηση του μακεδονικού κράτους από τη δική του μειονότητα στα γύρω κράτη, καθώς και από τη ''μακεδονική γλώσσα'' που ομιλείται εκτός των συνόρων του κράτους, μπορεί να οδηγήσει στην εξαφάνιση του «Μακεδονικού» έθνους στο ίδιο το κράτος.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Δρ. Βάντσο Γκιοργκίεφ , μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μια ανάδρομη διαδικασία που μπορεί να οδηγήσει στην εξαφάνιση των ιδιοτήτων του ''μακεδονικού'' έθνους.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το (σλαβο)μακεδονικό έθνος είναι το αποτέλεσμα μιας ιστορικής διαδικασίας ανά τους αιώνες, στο έδαφος πέρα από τα σύνορα του σημερινού σλαβομακεδονικού κράτους.
Ιστορικά μιλώντας, στην αναζωογόνηση, στους αγώνες του Ίλιντεν, στον αντιφασιστικό αγώνα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και στη δημιουργία του σλαβομακεδονικού κράτους συμμετείχαν οι Σλαβομακεδόνες που γεννήθηκαν και έζησαν για μια ορισμένη περίοδο έξω από τα σύνορα του σύγχρονου σλαβομακεδονικού κράτους, λέει ο Βάντσο Γκιόργκιεφ.
Ως παράδειγμα, επισημαίνει τους «Μακεδόνες» επαναστάτες και ακτιβιστές Γιάνε Σαντάνσκι και Ντιμίταρ Βλάχοφ, «Μακεδόνες» που γεννήθηκαν εκτός των κρατικών συνόρων της ''Βόρειας Μακεδονίας''.
Ο πρώτος, ένας από τους μεγαλύτερους προστάτες της ''μακεδονικής'' ταυτότητας και φανατικός αγωνιστής για ένα ανεξάρτητο κράτος.
Αν λάβουμε υπόψη μας όσα ειπώθηκαν, η απόρριψη της μακεδονικής μειονότητας, καθώς και η στένωση των συνόρων της μακεδονικής γλώσσας, είναι μια οπισθοδρομική διαδικασία που μπορεί να οδηγήσει στην εξαφάνιση του μακεδονικού έθνους.
Σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, προς αυτή την κατεύθυνση είναι και εκείνο το μέρος του πρωτοκόλλου στο οποίο η καταδίκη και η συγγνώμη των γιουγκοσλαβικών κομμουνιστικών αρχών κατά των πολιτών με βάση την εθνοπολιτική τους αυτοδιάθεση, συμπεριλαμβανομένων των Βουλγάρων.
Οι Βούλγαροι στοχεύουν σε ένα δεύτερο βουλγαρικό κράτος
Με την άρνηση του μακεδονικού λαού, της μειονότητας και της γλώσσας, η Σόφια στοχεύει να δημιουργήσει ένα δεύτερο βουλγαρικό κράτος από στη Βόρεια Μακεδονία;!
Για το πρόβλημα αυτό, η καθ. Δρ Νατάσα Κότλαρ – Τραϊκοβα λέει ότι την περίοδο 1945-1991 οι τότε αρχές δεν διώκουν τους πολίτες λόγω της εθνικότητάς τους, αλλά λόγω της ιδεολογίας τους.
Ορισμένοι από τους ειδικούς επισημαίνουν ότι η διατύπωση για τη δίωξη των πολιτών λόγω της αυτοδιάθεσής τους ως Βούλγαροι στοχεύει να επιβάλει τη θέση ότι την περίοδο μετά το 1945 στην γιουγκοσλαβική Μακεδονία υπήρξε μια διαδικασία βίαιου εκβουλγαρισμού.
Αν αυτό ληφθεί υπόψη, καθώς και η μη αναγνώριση της μακεδονικής μειονότητας και τα στενά σύνορα της μακεδονικής γλώσσας, τότε η βουλγαρική πλευρά μπορεί να ισχυριστεί ότι οι Μακεδόνες είναι ένα τεχνητό έθνος, που δεν έχει δική του ιστορία, γλώσσα, πολιτισμό και έθιμα.
Οι ειδικοί λένε ότι η βουλγαρική κρατική πολιτική μέσω της άρνησης της μακεδονικής μειονότητας και της γλώσσας, καθώς και η προσπάθεια μέσω συγγνώμης να διωχθούν οι Βούλγαροι λόγω της αυτοδιάθεσής τους, έχουν ως στόχο τη δημιουργία ενός δεύτερου βουλγαρικού κράτους από στη ''Βόρεια Μακεδονία'', το οποίο τελικά θα ενωθεί με τη μητέρα Βουλγαρία.
«Η μη αναφορά των διαλέκτων της σλαβικής γλώσσας στη γεωγραφική Μακεδονία οδηγεί απολύτως στη σταδιακή αποσύνθεση του ''μακεδονικού'' εθνικού ιστού.
Η χρήση της σλαβικής γλώσσας που έλαβε την ονομασία ‘μακεδονική’ όχι μόνο ιστορικά αλλά και σήμερα χρησιμοποιείται και εκτός των συνόρων μας και δεν πρέπει να περιοριστεί μόνο στην επικράτεια του σημερινού κράτους.
Η άρνηση της ύπαρξης σλαβικής μειονότητας στις γειτονικές χώρες και η εγκατάλειψη των διαλέκτων αυτών των περιοχών είναι αντανάκλαση των αρνητικών πολιτικών των γειτόνων μας για την ανυπαρξία ξεχωριστού ''μακεδονικού'' έθνους.
Κυριακή 17 Ιουλίου 2022
Αιγαίο-ΑΟΖ: «Αυτοκτονία ενδεχόμενη συμφωνία με την χορηγία των ΗΠΑ»-Θεόδωρος Καρυώτης
Τα όσα λέει ο καθηγητής οικονομικών και «πατέρας της ΑΟΖ» Θεόδωρος Καρυώτης ,είναι εκπληκτικά κι απίθανα. Εκπληκτικά όσα μας λέει για τις δυνατότητες που έχει η Ελλάδα να εκμεταλλευθεί τον όποιο πλούτο υπάρχει στην ΑΟΖ της…
Απίθανα ,γιατί αυτόν τον διεθνώς αναγνωρισμένο επιστήμονα που ασχολείται με την ΑΟΖ από το 1982, κανένας «επίσημος» δεν τον έχει καλέσει για να ακούσει έστω τις απόψεις του!
Άνθρωπος με χιούμορ ο κ.Καρυώτης ,διηγείται ότι μόνο ο Ανδρέας Παπανδρέου -τη δεκαετία του 1980- είχε κατανοήσει το θέμα. «Θα σου τηλεφωνήσει ο Κάρολος και ο Γιάννης» του είχε πει , εννοώντας τους Παπούλια και Καψή. «Ακόμη περιμένω το τηλεφώνημα», λέει ο κ.Καρυώτης.
Είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα όσα λέει για τους υδρογονάνθρακες. Υπάρχουν στο Αιγαίο ή όχι; Τι γίνεται νοτιο-ανατολικά της Κρήτης όπου η Τουρκία δείχνει τεράστιο ενδιαφέρον; Γιατί καμία ελληνική κυβέρνηση δεν τόλμησε να προχωρήσει στο θέμα της ΑΟΖ; Πως κρίνει την συμφωνία με την Αίγυπτο;
Ο καθηγητής Καρυώτης λέει ότι θα είναι αυτοκτονία για την κυβέρνηση αν επιχειρήσει να κάνει συμφωνία με τη χορηγία των ΗΠΑ.
Ο Θεόδωρος Καρυώτης είναι ομότιμος καθηγητής οικονομικών του Πανεπιστημιακού Συστήματος Μέρυλαντ, ΗΠΑ. Διετέλεσε οικονομικός σύμβουλος της πρώτης κυβέρνησης το Ανδρέα Παπανδρέου στην Πρεσβεία της Ουάσιγκτον και ήταν μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας. Θεωρείται ειδικός στο θέμα της ΑΟΖ κα έχει γράψει άρθρα και βιβλία στα αγγλικά και ελληνικά για αυτό το θέμα.
Πηγη:
Κοβάτσεφσκι: Επιτέλους η «μακεδονική γλώσσα» θα ακουστεί σε όλη την Ευρώπη- Τι λέει η γαλλική πρόταση
Ι
Λίγα λεπτά μετά την ψηφοφορία του κοινοβουλίου στα Σκόπια, που ενέκρινε τη «γαλλική πρόταση» για το άνοιγμα του ευρωπαϊκού δρόμου της χώρας, ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας, Ντίμιταρ Κοβάτσεφσκι, συνεχάρη όλους όσους τον στήριξαν και εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για τον «μέγιστο πατριωτισμό» που έδειξαν, γράφει βουλγαρικό δημοσίευμα.
«Συγχαρητήρια και τεράστιες ευχαριστίες στους βουλευτές, οι οποίοι σήμερα έδειξαν την ικανότητα των δημοκρατών, υποστήριξαν τα συμπεράσματα της ευρωπαϊκής πρότασης και ψήφισαν για το ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας», έγραψε ο Κοβάτσεφσκι στο προφίλ του στο Facebook.
«Δεν υπάρχει μεγαλύτερος πατριωτισμός από το να υποστηρίζεις την ευημερία της χώρας και να λαμβάνεις αποφάσεις που είναι ύψιστου συμφέροντος για το κράτος και τους πολίτες», είπε ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας.
Ο Κοβάτσεφσκι εξέφρασε επίσης την ικανοποίησή του για την επίσημη αναγνώριση της λεγόμενης «μακεδονικής γλώσσας» στην ΕΕ – κάτι που η βουλγαρική πλευρά αμφισβήτησε από την αρχή των διαπραγματεύσεων στα Σκόπια. Η Βουλγαρία δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη «μακεδονικής γλώσσας», όπως σημειώνει η βουλγαρική «Dnes».
«Επιτέλους η μακεδονική γλώσσα θα αντηχήσει σε όλη την Ευρώπη», εξέφρασε τη χαρά του ο Κοβάτσεφσκι και κατέληξε: «Έτσι αγαπιέται η χώρα, με σοφές και πολιτειακές αποφάσεις».
Ο Υπουργός Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας, Μπουγιάρ Οσμάνι, συνεχάρη επίσης τους βουλευτές για την απόφαση που έλαβε μετά από τριήμερη συζήτηση.
Με φόντο τις συνεχείς επί μέρες διαμαρτυρίες, το υπουργικό συμβούλιο του Κοβάτσεφσκι έλαβε εντολή από τη Συνέλευση της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας, η οποία με 68 ψήφους «υπέρ» ενέκρινε να διαπραγματευτεί στο πλαίσιο της «γαλλικής πρότασης».
Οι βουλευτές του αντιπολιτευόμενου VMRO-DPMNE αποχώρησαν από την αίθουσα πριν από την ψηφοφορία, αφού χθες οι εκπρόσωποί τους έβαλαν φωτιά στο έγγραφο από το βήμα.
Η Βουλγαρική Εθνική τηλεόραση- BNT δημοσιεύει επίσης στην ιστοσελίδα της αντίγραφο της ίδιας της γαλλικής πρότασης, που εγκρίθηκε από την κυβέρνηση των Σκοπίων.
Στο εξής, Σόφια και Σκόπια πρέπει να υπογράψουν διμερές πρωτόκολλο βάσει του άρθ. 12η της Συνθήκης Φιλίας και Καλής Γειτονίας με συγκεκριμένα μέτρα και προθεσμίες για την εφαρμογή συμφωνιών για ιστορικά ζητήματα μεταξύ των δύο χωρών, μέτρα κατά της ρητορικής μίσους κ.λπ.
Τα Σκόπια πρέπει να αλλάξουν το Σύνταγμά τους και να συμπεριλάβουν τους Βούλγαρους σε ισότιμη βάση με τα υπόλοιπα έθνη, καταλήγει το βουλγαρικό δημοσίευμα.
Πηγη: http://www.echedoros-a.gr
Κυριακή 10 Ιουλίου 2022
«Τι θα κάνει η Ελλάδα αν ο Ερντογάν προσαρτήσει την κατεχόμενη Κύπρο»; Ο Δρ Δ.Σταθακόπουλος απαντά
Του Δρ Δημ. Σταθακόπουλου
” Προσάρτηση της Β. Κύπρου στην Τουρκία;”
Τι θα μπορούσε να συμβεί σε περίπτωση που ο Τούρκος Πρόεδρος ανακοινώσει στο επόμενο διάστημα προσάρτηση της κατεχόμενης Β.Κύπρου στην Τουρκία, μετά ή άνευ δημοψηφίσματος ;
κάτι που η Τουρκία είχε πετύχει με τον ίδιο τρόπο το 1939 όταν με τις ευλογίες/ ανοχή των Γάλλων είχε προσαρτήσει την Αλεξανδρέττα της Συρίας.
Αν λοιπόν συμβεί κάτι τέτοιο, θεωρώ ότι η Ελλάδα, πέραν των λεκτικών “σκληρών ανακοινώσεων ” περί παραβίασης του διεθνούς δικαίου, δεν θα κάνει τίποτα.
Όπως , δεν έκανε μετά τα τετελεσμένα του 1974.
Το 1996 με τα Ίμια, που πλέον είναι γκρίζα ζώνη .
Το 2020 με την Αγιά Σοφιά , που μείναμε μόνο στα δάκρυα κ.ά. Αξιέπαινη και ουσιαστική, μόνο η προσφυγή Ρωμιών στο Τουρκικό ΣτΕ ( Danıştay) με τη νομική συνδρομή του καθηγ.Ι. Κτιστάκη.
Εξάλλου η Ελλάδα έχει αποποιηθεί το ρόλο της εγγυήτριας της Κύπρου που της έδιναν οι συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου ( 1959) , λέγοντας πως από 01.05.2004 η Κύπρος ανήκει στην ΕΕ και δεν χρειάζεται εγγυήτριες δυνάμεις, ούτε ενιαίο αμυντικό δόγμα με την Ελλάδα.
Επομένως δεν πέφτει λόγος στην Ελλάδα, αν επισυμβεί αυτό που διαχέεται ;
Ας κάνει η Κύπρος μόνη της ό,τι νομίζει ;
Και άν Ναι , τι ;
Και τελικά είμαστε σίγουροι πως δεν “βολεύονται ” τα γεωπολιτικά συμφέροντα των “μεγάλων τρίτων ” , δηλ. οι παλιές παθογενείς πολυετείς καταστάσεις , με τα όσα απεργάζεται ή Τουρκία ;
* Σημ.: αν συμβεί κάτι τέτοιο δεν προϋποθέτει πολεμική εμπλοκή. Νομικό είναι το θέμα . Οποιαδήποτε ένοπλη αντίδραση της Κύπρου, αν και ηθικά νόμιμη, θα θεωρηθεί επίθεση στην Τουρκία, κάτι που δυσχεραίνει τυχόν εμπλοκή της Ελλάδας ή/και του συμμάχου της Κύπρου Ισραήλ.
Άρα , με την “χρησικτησία ” εδαφών επί 48 χρόνια και ένα de facto πολιτικό μόρφωμα ” δημοκρατία της Β. Κύπρου” που διοικεί τα παρανόμως κατεχόμενα , το οποίο θα προκαλέσει το δημοψήφισμα ή θα συναινέσει στην προσάρτηση, κλείνει αναίμακτα το θέμα και οι ιστορικοί ιδιοκτήτες δηλαδή ο Ελληνισμός θα μείνει με τους τίτλους ιδιοκτησίας να τους κάνει κορνίζα, να τους κοιτάει, όταν ο καταπατητής θα νέμεται με διανοία κυρίου τα πατρογονικά εδάφη, ζητώντας με θράσος και επικύρωση παράνομων “τίτλων ” από τον ΟΗΕ.
Υ.Γ: Φυσικά ούτε λόγος για βοήθεια από Ρωσία. Οι Ρώσοι θα μας πουν , να σας βοηθήσουν οι φίλοι σας του ΝΑΤΟ. Όπου η Τουρκία ανήκει ομοίως στο ΝΑΤΟ.
Οπότε αντιλαμβάνεστε…
Πηγη:
Σκόπια: Ας μην εγκλωβιζόμαστε με τον Σόρος, υπάρχει και το «σερβικό παράδειγμα», το Κίνημα των Αδεσμεύτων
«Η Βόρεια Μακεδονία χρειάζεται μια επανεξέταση της εξωτερικής της πολιτικής, στην οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι πλέον η μόνη εναλλακτική. Υπάρχουν πολλές άλλες πιθανές επιλογές ανάπτυξης, μία από τις οποίες είναι το «σερβικό παράδειγμα». Υπάρχουν πολλές πρωτοβουλίες, μόνο που το κλειστό μυαλό δεν τις βλέπει. Μια κοινή λογική που ο κάθε Ευρωπαίος φονταμενταλιστής που πληρώνεται από τον Σόρος δεν μπορεί να το δει αυτό.
Αυτό δήλωσε στη «Φωνή της Αμερικής» ο επικεφαλής του κοινοβουλευτικού κόμματος της Β Μ «Αριστερά» Ντίμιταρ Απασίεφ.
Ο Απασίεφ σχολίασε επίσης τον τρόπο με τον οποίο το κοινοβούλιο θα συζητήσει και θα αποφασίσει για τη γαλλική πρόταση, εξαιτίας της οποίας εδώ και μέρες πραγματοποιούνται διαδηλώσεις στη χώρα, φτάνοντας σε συγκρούσεις μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών.
«Πιστεύουμε ότι οι διαπραγματεύσεις με την ΕΕ δεν πρέπει να διακοπούν, αλλά ότι πρέπει να μπούμε στην ΕΕ ως ‘Μακεδόνες’», προσθέτει ο Απασίεφ, ο οποίος είναι ένας από τους διοργανωτές της διαμαρτυρίας κατά της γαλλικής πρότασης για άρση του βουλγαρικού βέτο.
«Στο μέλλον, τις επόμενες δεκαετίες, η ΕΕ δεν θα είναι πλέον τόσο δελεαστική όσο τώρα, γιατί πρέπει ακόμα να δώσουμε τα πάντα και αυτοί δεν έχουν τίποτα να μας προσφέρουν;».
Υπάρχει και το σερβικό παράδειγμα- το Κίνημα των αδεσμεύτων
Όταν ρωτήθηκε ποιες είναι οι εναλλακτικές λύσεις, ο Απασίεφ επεσήμανε ότι είναι πολλές και επεσήμανε το «σερβικό παράδειγμα».
«Υπάρχουν πολλές εναλλακτικές. Δείτε το σερβικό παράδειγμα. Υπάρχει το Κίνημα των Αδεσμεύτων (σημείωση: το Κίνημα των Αδεσμεύτων είναι ένας διεθνής οργανισμός μιας ομάδας χωρών που δεν επιθυμεί να ευθυγραμμιστεί επίσημα με ή εναντίον κάποιου από τα μεγάλα μπλοκ) όπου παίζει ο Βούτσιτς.
Υπάρχουν οι χώρες BRICS, υπάρχει η Πρωτοβουλία Belt and Road ( σημείωση: μια παγκόσμια αναπτυξιακή στρατηγική που υιοθετήθηκε από την κινεζική κυβέρνηση το 2013 που περιλαμβάνει ανάπτυξη υποδομών και επενδύσεις σε περίπου 70 χώρες και διεθνείς οργανισμούς. Θεωρείται υπομόχλιο στην εξωτερική πολιτική του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπινγκ), επαναπροσέγγιση με άλλες μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις. Υπάρχουν πολλές εναλλακτικές. Υπάρχουν πολλές πρωτοβουλίες, μόνο ένα κλειστό μυαλό δεν τις βλέπει.
Η κυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας διαβίβασε στο κοινοβούλιο τη γαλλική πρόταση για άρση του βουλγαρικού βέτο και έναρξη διαπραγματεύσεων με την ΕΕ, η οποία προκάλεσε έντονη αντίθεση από την αντιπολίτευση των Σκοπίων και μεταξύ των πολιτών.