Καταστάσεις που δεν αποκλείεται να εξελιχθούν σε ανάλογες με αυτές της Ουκρανίας, δεδομένης και της πρωτοφανούς και συνεχιζόμενης επί 25 χρόνια τώρα, εξαθλίωσης του βουλγαρικού πληθυσμού.
Οι ΕΕ και οι ΗΠΑ επιστράτευσαν το κόμμα GERB του, μέχρι πέρυσι, πρωθυπουργού Μπόικο Μπορίσοφ για να "πλαγιοκοπήσει" την κυβέρνηση του Πλάμεν Ορεσάρσκι όπως ακριβώς είχαν κάνει το 2008-2009 με το ΠΑΣΟΚ που 'πλαγιοκόπησε' τη ΝΔ για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Ο Μπόικο Μπορίσοφ, άτομο του βουλγαρικού υποκόσμου, κατάφερε και αναρριχήθηκε στην εξουσία σε μία πρωτοφανή πολιτική εξέλιξη από αυτές που μόνο στις ταλαίπωρες χώρες του μετακομμουνιστικού παραδείσουν συμβαίνουν.
Απόστρατος συνταγματάρχης των μυστικών υπηρεσιών και σωματοφύλακας του Τεοντόρ Ζίβκοφ χρημάτισε δήμαρχος Σόφιας από το 2005 έως το 2009 και πρωθυπουργός της Βουλγαρίας από το 2009 έως το 2013.
Η εταιρεία ιδιωτικής ασφάλειας και σωματοφυλάκων που δημιούργησε στο χαώδες περιβάλλον αμέσως μετά την πτώση του κομμουνισμού οι πολιτικοί του αντίπαλοι υποστηρίζουν ότι χρησιμοποιούνταν ως "βιτρίνα" για παράνομες δραστηριότητες και εκβιασμούς οι οποίοι τελικά τον ανέδειξαν στον πολιτικό στίβο.
Υπήρξαν μάλιστα ταμπλόιντ εφημερίδες οι οποίες υποστηριζαν ότι όσο ο Μ.Μπορίσοφ ήταν πρωθυπουργός είχε τοποθετήσει συνεργάτες του στις ιδιωτικοποιημένες εταιρίες ηλεκτρισμού ως μέλη των διοικητικών συμβουλίων με στόχο την απομύζηση των κερδών τους.
Αυτό το σκάνδαλο οδήγησε στην πτώση της κυβέρνησής του πέρσι, όταν εξεγέρθηκε ο βουλγαρικός λαός γιατί απλά δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα σε μια χώρα που μέχρι πριν λίγα χρόνια εξήγαγε ηλεκτρικό ρεύμα.
Τώρα ο Μ.Μπορίσοφ προχώρησε στην υποβολή πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης Ορεσάρσκι γιατί επιμένει να συνεχίσει την κατασκευή του South Stream αλλά αυτό δεν είναι το σημαντικότερο: Οργανώνει ιδιωτικό Στρατό για να είναι έτοιμος να εφαρμόσει ότ άκενα ο Δεξιός Τομέας στην Πλατείας Ανεξαρτησίας του Κιέβου τον περασμένο Φεβρουάριο.
Το σημαντικό είναι ότι συνεργάζεται στενά με το κόμμα των Τούρκων στην Βουλγαρία το DPC το οποίο εκπροσωπεί 600.000 Βούλγαρους τουρκικής συνείδησης και καταγωγής που κατοικούν στην άλλη πλευρά της οροσειράς της ελληνική Ροδόπης, στην επαρχία Κέρτζαλι.
Οι 600,000 τουρκόφωνοι αποτελούν σχεδόν το 8% του πληθυσμού της Βουλγαρίας (κάποτε ο αριθμός τους έφτανε το 1 εκατ. και αποτελούσε το 10% της Βουλγαρίας, αλλά τα τελευταία χρόνια ο βουλγαρικός πληθυσμός κατέρρευσε δημογραφικά κα έπεσε στα 7-8 εκατ. κατοίκους και κάπου 400.000 τουρκόφωνοι μετανάστευσαν στην Τουρκία.
Ο συγκεκριμένος πληθυσμός αποτελούσε για πολλά χρόνια (για την ακρίβεια όσο υπήρχαν εθνικές ανησυχίες σε κέντρα και ινστιτουτα εθνικών ερευνών αλλά και στην ΕΥΠ και βέβαια στα στρατιωτικά Επιτελεία, σοβαρό "πονοκέφαλο" ειδικά μετά το 1989 και ακόμα περισσότερο από τα μέσα της δεκαετίας του 2005 που άνοιξε η διάβαση της Θράκης και άρχισαν να επικοινωνούν οι τουρκόφωνοι με τους Ελληνες μουσουλμάνους...
Ουσιαστικά ενώθηκαν συμπαγείς μουσουλμανικοί πληθυσμοί, στους οποίους η ΜΙΤ κάνει κουμέντο με ότι αυτό συνεπάγεται...
Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα επιχειρηθεί ανατροπή της κυβέρνησης Ορεσάρσκι από ΕΕ και ΗΠΑ σε περίπτωση που επιμείνει να μην "παγώσει" τον South Stream και να βάλει τα βουλγαρικά εθνικά συμφέροντα επάνω από τα ... δυτικά.
Και είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει αναταραχή ανάλογη με αυτή της Ουκρανίας. Αλλά το βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση που ελέγχει τις ένοπλες δυνάμεις και έχει σημαντικά λαϊκά ερείσματα βοηθούσης και της λαϊκής πλαιοψηφίας δεν θα παραδώσει εύκολα τα όπλα... Και η Ρωσία, βέβαια, δεν είναι και τόσο μακριά...
Φαντασθείτε ένα σκηνικό Ουκρανίας ακριβώς επάνω στα ελληνικά σύνορα και με την Τουρκία να θέλει να παίξει τον ρόλο που παίζει στην Συρία...
Τελικά στον πόλεμο της ενέργειας φαίνεται ότι η Ουκρανία και η Συρία είναι απλά τα πρώτα επεισόδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου