Παρά τις προβλέψεις και
τις δημοσκοπήσεις η ΕΕ έρχεται αντιμέτωπη με τον εφιάλτη της. Το Brexit
επικράτησε με 51,9% έναντι 48,1% του Bremain και οι βρετανοί πολίτες
πήραν την απόφαση να βγει η χώρα τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση, 43 χρόνια
μετά την ένταξή της. Ο Ντέιβιντ Κάμερον έκανε το διάγγελμα με το οποίο ανακοίνωσε την παραιτησή του από την πρωθυπουργία της Βρετανίας.
Ειναι πολλά τα ερωτήματα για το πώς θα διεξαχθεί αυτο που πολλοί πλέον αποκαλούν το "διαζύγιο" της Μεγάλης Βρετανίας απο την ΕΕ.
Ακριβώς όμως σαν ένα διαζύγιο η ιστορική αυτη απόφαση φέρνει στο προσκήνιο την σχέση που είχει η Βρετανία με την ΕΕ μέχρι σήμερα και την σχέση που θα έχει μετα το ιστορικό δημοψήφισμα. Αυτοι που ψήφισαν υπέρ του Brexit θα ανακαλύψουν πολύ σύντομα πόσο προνομιούχα ήταν αυτη η θέση που κατείχε η Μεγάλη Βρετανία εδω και 43 χρόνια στον "γάμο" της με την ΕΕ. Τώρα η ΕΕ, σύμφωνα με απόψεις εμπειρογνωμόνων και ειδικών, θα αναγκάσει την Μεγάλη Βρετανία να εχει μια πιο στενή σχέση απο αυτη που είχε ως μέλος της ΕΕ. Βέβαια ο δρόμος ειναι μακρύς όσο αφορά την έξοδο, ωστόσο η εμπιστοσύνη στον "γαμο" εχει χαθεί και η Μεγάλη Βρετανία θα βρεθεί αντιμέτωπη με την αντίδραση των 27 μελών.
Στην περίπτωση που αντιμετωπίζει η Βρετανία σήμερα μια νέα συνεργατική συμφωνία, μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της ΕΕ , θα μπορούσε να είναι πολύ σημαντική για τη δημιουργία προϋποθέσεων στη σφράγιση μια συμφωνίας για ένα μετέπειτα οικονομικό σύμφωνο μετά την ψηφοφορία, γράφει ο Malcolm Chalmers για το βρετανικό think tank άμυνας και ασφάλειας RUSI.
O Chalmers τονίζει οτι πολλά άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ ανησυχούν ότι μια έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου θα μπορούσε να αποδυναμώσει περαιτέρω την ικανότητα της Ευρώπης όσον αφορά τις αντιδράσεις της στο εξωτερικό.
Αν υπάρχει δυνατότητα να βρεθούν τρόποι διατήρησης και ανάπτυξης του ρόλου του Ηνωμένου Βασιλείου ως βασικός εταίρος στην ευρωπαϊκή διπλωματία και την ασφάλεια, αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει να κυλίσουν οι ρόδες καλύτερα για μια ευρύτερη συμφωνία σχετικά με το εμπόριο, τη μετανάστευση και τις μεταρρυθμίσεις, προσθετει.
Τα βήματα, σύμφωνα με τον κορυφαίο εμπειρογνώμονα του RUSI τα οποία θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν σε ένα μετέπειτα συνεργατικό σύμφωνο είναι τα ακόλουθα:
Αρχικά, το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να ξεκαθαρίσει ότι ο στρατηγικός του στόχος είναι να δημιουργηθεί μια νέα ειδική σχέση με την ΕΕ, χωρίς να χρησιμοποιήσει την έξοδο της Βρετανίας σαν ενα πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση μιας ευρυτερης διάλυσης της ΕΕ.
Το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να καταστήσει σαφές ότι δεν επιδιώκει να εξαγάγει το δικό του μοντέλο, ότι θα συνεργαστεί με άλλους για να αποτρέψει ενεργά περαιτέρω εξόδους, και ότι θα αντισταθεί στον πειρασμό να κάνει διμερείς συμφωνίες σε τομείς όπου η ΕΕ έχει την κύρια ευθύνη.
Δεύτερον, το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να βρεί τρόπους να συνεχίσει να συμμετέχει στις διακυβερνητικές πτυχές της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας ( ΚΕΠΠΑ ) της ΕΕ. Αυτό δεν θα είναι εύκολο να γίνει αποδεκτό από κάθε κάθε πλευρά. Αλλά η απουσία του Ηνωμένου Βασιλείου από το βασικές συζητήσεις - για παράδειγμα σε σχέση με την εφαρμογή των κυρώσεων ή την απάντηση στις νέες κρίσεις στη Μέση Ανατολή - θα αποδυνάμωνε την ικανότητα της ΕΕ να κάνει τη διαφορά σε διεθνή θέματα που επηρεάζουν άμεσα την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Εάν το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν έτοιμο να κάνει μια τέτοια πρόταση, ως εκ τούτου, θα μπορούσε να αποκτήσει ισχυρή υποστήριξη από άλλους βασικούς συμμάχους, πολλοί από τους οποίους έχουν πλήρη συνείδηση των κινδύνων που συνδέονται με τη διάταξη της ισορροπίας που δημιουργήθηκε από κοινού με τη Γερμανική, τη Βρετανική και τη Γαλλική ηγεσία.
Τρίτον, η κυβέρνηση πρέπει να χρησιμοποιήσει μια νέα Στρατηγική Άμυνας και Ασφάλειας ( SDSR ) ως μια ευκαιρία για την αναδιατύπωση των στρατηγικών Άμυνας και Άσφάλειας της, ανταποκρινόμενη στις νέες συνθήκες που θα δημιουργήσει μια έξοδος . Θα πρέπει να εργαστεί πολύ στενά με τους βασικούς Ευρωπαίους εταίρους, ιδιαίτερα στη Γαλλία και στη Γερμανία κατά αυτόν τον τρόπο. Δεν είναι ρεαλιστικό να αναμένει κανείς ότι ο αμυντικός προϋπολογισμός μπορεί να εξαιρεθεί εντελώς από τις περικοπές δαπανών που κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστεί σε μία μετέπειτα επανεξέταση των δαπανών μετά την έξοδο. Στο πλαίσιο των περιορισμένων πόρων που είναι διαθέσιμοι , η κυβέρνηση πρέπει να καταστήσει σαφές ότι οι στρατηγικές της προτεραιότητες θα επικεντρωθούν σε τομείς κοινού ενδιαφέροντος με τους ευρωπαίους συμμάχους της Βρετανίας, αντί να εστιάσει σε πιο παγκόσμιους ρόλους όπου αυτοί οι τομείς δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία.
Τέταρτον, το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να ξανασκεφτεί αν θα εστιάσει στις στρατιωτικές δραστηριοτήτες της με μεγαλύτερη θέρμη προς την ασφάλεια της ίδιας της Ευρώπης. Αυτό θα μπορούσε, για παράδειγμα, να σημαίνει περαιτέρω έμφαση στην παροχή δυνατοτήτων για την ενίσχυση της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ , καθώς και μια προθυμία να αναλάβει μεγαλύτερο ρόλο στα Δυτικά Βαλκάνια , όπου το ενδεχόμενο νέων συγκρούσεων παραμένει.
Πέμπτον, θα πρέπει επίσης να επιδιώξει να δει τις ευκαιρίες της δέσμευσης της χώρας στην αλληλεγγύη με τους πρώην εταίρους της στην ΕΕ. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να εμβαθύνει τη δέσμευσή της για την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ) σε στρατιωτικές αποστολές, να αυξήσει τη δέσμευσή της στη φιλοξενία προσφύγων από εμπόλεμες ζώνες και να επαναβεβαιώσει την υποστήριξή του για δύο στόχους του ΟΗΕ σχετικά με τον στόχο την Επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια ( ΕΑΒ )στο 0,7 % και το στόχο του ΝΑΤΟ για το 2% του ΑΕΠ που πρέπει να δαπανηθεί για την άμυνα.
Έκτον, το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να είναι έτοιμο να συνεχίσει να έχει ουσιαστική συμβολή στα κοινά ευρωπαϊκά ταμεία που είναι τώρα αφιερωμένα στην υποστήριξη της οικονομικής ανάπτυξης των φτωχότερων μελών της ΕΕ , και είναι συγκεντρωμένα στην Ανατολική Ευρώπη . Χωρίς μια τέτοια δέσμευση, κράτη όπως η Πολωνία και η Ρουμανία μπορεί να αντιμετωπίσουν ενδεχομένως σημαντικές περικοπές στη χρηματοδότηση της ΕΕ , η οποία θα ήταν μάλλον απίθανο να γίνει δημοφιλής όσον αφορά την υποστήριξη των συμφερόντων του Ηνωμένου Βασιλείου για την οικοδόμηση μιας νέας ειδικής σχέσης .
Η Ισχυρή στήριξη για βοήθεια προς την ΕΕ θα δείχνει επίσης ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει δεσμευθεί να διαδραματίζει καίριο ρόλο στις προσπάθειες της ΕΕ για την υποστήριξη των μεταρρύθμισεων και της ανάπτυξης στην Ουκρανία, στη Μολδαβία και στη Γεωργία .
Το έβδομο βήμα είναι ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να διατηρήσει τις εισφορές του σε κονδύλια για την έρευνα και την εκπαίδευση της ΕΕ που έχουν σχεδιαστεί για να υποστηρίζουν τις προσπάθειες εισροής νέων ερευνητών και φοιτητών από όλη την Ευρώπη
Τέλος, σημαντικές διπλωματικές προσπάθειες είναι απαραίτητες να αναπτυχθούν απο το Υπουργείο Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας με την Ευρώπη . Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα έχει πλέον μια θέση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και τις υποεπιτροπές της ούτε τα ίδια δικαιώματα . Γι 'αυτό θα χρειαστεί μια ισχυρή ομάδα αξιωματούχων στις Βρυξέλλες από το Βρετανικό Κοινοβούλιο για να υποστηρίξουν τα συμφέροντα του Ηνωμένου Βασιλείου όταν αποφάσεις που θα λαμβάνονται θα επηρεάζουν τα συμφέροντά της. Οι δεξιότητες και η εμπειρία στις εμπορικές διαπραγματεύσεις θα παίξει μάλιστα ακόμα πιο σημαντικό ρόλο και από τους νέους πόρους που πρέπει να εξευρεθούν.
Έτσι λοιπόν η αξιοπιστία της Βρετανίας τώρα θα εξαρτηθεί από το αν μπορεί να αποδειχθεί έμπιστος εταίρος.
Απόδοση/Επιμέλεια: Ελένη Παναγιώτου
Μετάφραση: Αγγελική Μαξούρη
Ειναι πολλά τα ερωτήματα για το πώς θα διεξαχθεί αυτο που πολλοί πλέον αποκαλούν το "διαζύγιο" της Μεγάλης Βρετανίας απο την ΕΕ.
Ακριβώς όμως σαν ένα διαζύγιο η ιστορική αυτη απόφαση φέρνει στο προσκήνιο την σχέση που είχει η Βρετανία με την ΕΕ μέχρι σήμερα και την σχέση που θα έχει μετα το ιστορικό δημοψήφισμα. Αυτοι που ψήφισαν υπέρ του Brexit θα ανακαλύψουν πολύ σύντομα πόσο προνομιούχα ήταν αυτη η θέση που κατείχε η Μεγάλη Βρετανία εδω και 43 χρόνια στον "γάμο" της με την ΕΕ. Τώρα η ΕΕ, σύμφωνα με απόψεις εμπειρογνωμόνων και ειδικών, θα αναγκάσει την Μεγάλη Βρετανία να εχει μια πιο στενή σχέση απο αυτη που είχε ως μέλος της ΕΕ. Βέβαια ο δρόμος ειναι μακρύς όσο αφορά την έξοδο, ωστόσο η εμπιστοσύνη στον "γαμο" εχει χαθεί και η Μεγάλη Βρετανία θα βρεθεί αντιμέτωπη με την αντίδραση των 27 μελών.
Στην περίπτωση που αντιμετωπίζει η Βρετανία σήμερα μια νέα συνεργατική συμφωνία, μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της ΕΕ , θα μπορούσε να είναι πολύ σημαντική για τη δημιουργία προϋποθέσεων στη σφράγιση μια συμφωνίας για ένα μετέπειτα οικονομικό σύμφωνο μετά την ψηφοφορία, γράφει ο Malcolm Chalmers για το βρετανικό think tank άμυνας και ασφάλειας RUSI.
O Chalmers τονίζει οτι πολλά άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ ανησυχούν ότι μια έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου θα μπορούσε να αποδυναμώσει περαιτέρω την ικανότητα της Ευρώπης όσον αφορά τις αντιδράσεις της στο εξωτερικό.
Αν υπάρχει δυνατότητα να βρεθούν τρόποι διατήρησης και ανάπτυξης του ρόλου του Ηνωμένου Βασιλείου ως βασικός εταίρος στην ευρωπαϊκή διπλωματία και την ασφάλεια, αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει να κυλίσουν οι ρόδες καλύτερα για μια ευρύτερη συμφωνία σχετικά με το εμπόριο, τη μετανάστευση και τις μεταρρυθμίσεις, προσθετει.
Τα βήματα, σύμφωνα με τον κορυφαίο εμπειρογνώμονα του RUSI τα οποία θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν σε ένα μετέπειτα συνεργατικό σύμφωνο είναι τα ακόλουθα:
Αρχικά, το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να ξεκαθαρίσει ότι ο στρατηγικός του στόχος είναι να δημιουργηθεί μια νέα ειδική σχέση με την ΕΕ, χωρίς να χρησιμοποιήσει την έξοδο της Βρετανίας σαν ενα πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση μιας ευρυτερης διάλυσης της ΕΕ.
Το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να καταστήσει σαφές ότι δεν επιδιώκει να εξαγάγει το δικό του μοντέλο, ότι θα συνεργαστεί με άλλους για να αποτρέψει ενεργά περαιτέρω εξόδους, και ότι θα αντισταθεί στον πειρασμό να κάνει διμερείς συμφωνίες σε τομείς όπου η ΕΕ έχει την κύρια ευθύνη.
Δεύτερον, το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να βρεί τρόπους να συνεχίσει να συμμετέχει στις διακυβερνητικές πτυχές της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας ( ΚΕΠΠΑ ) της ΕΕ. Αυτό δεν θα είναι εύκολο να γίνει αποδεκτό από κάθε κάθε πλευρά. Αλλά η απουσία του Ηνωμένου Βασιλείου από το βασικές συζητήσεις - για παράδειγμα σε σχέση με την εφαρμογή των κυρώσεων ή την απάντηση στις νέες κρίσεις στη Μέση Ανατολή - θα αποδυνάμωνε την ικανότητα της ΕΕ να κάνει τη διαφορά σε διεθνή θέματα που επηρεάζουν άμεσα την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Εάν το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν έτοιμο να κάνει μια τέτοια πρόταση, ως εκ τούτου, θα μπορούσε να αποκτήσει ισχυρή υποστήριξη από άλλους βασικούς συμμάχους, πολλοί από τους οποίους έχουν πλήρη συνείδηση των κινδύνων που συνδέονται με τη διάταξη της ισορροπίας που δημιουργήθηκε από κοινού με τη Γερμανική, τη Βρετανική και τη Γαλλική ηγεσία.
Τρίτον, η κυβέρνηση πρέπει να χρησιμοποιήσει μια νέα Στρατηγική Άμυνας και Ασφάλειας ( SDSR ) ως μια ευκαιρία για την αναδιατύπωση των στρατηγικών Άμυνας και Άσφάλειας της, ανταποκρινόμενη στις νέες συνθήκες που θα δημιουργήσει μια έξοδος . Θα πρέπει να εργαστεί πολύ στενά με τους βασικούς Ευρωπαίους εταίρους, ιδιαίτερα στη Γαλλία και στη Γερμανία κατά αυτόν τον τρόπο. Δεν είναι ρεαλιστικό να αναμένει κανείς ότι ο αμυντικός προϋπολογισμός μπορεί να εξαιρεθεί εντελώς από τις περικοπές δαπανών που κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστεί σε μία μετέπειτα επανεξέταση των δαπανών μετά την έξοδο. Στο πλαίσιο των περιορισμένων πόρων που είναι διαθέσιμοι , η κυβέρνηση πρέπει να καταστήσει σαφές ότι οι στρατηγικές της προτεραιότητες θα επικεντρωθούν σε τομείς κοινού ενδιαφέροντος με τους ευρωπαίους συμμάχους της Βρετανίας, αντί να εστιάσει σε πιο παγκόσμιους ρόλους όπου αυτοί οι τομείς δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία.
Τέταρτον, το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να ξανασκεφτεί αν θα εστιάσει στις στρατιωτικές δραστηριοτήτες της με μεγαλύτερη θέρμη προς την ασφάλεια της ίδιας της Ευρώπης. Αυτό θα μπορούσε, για παράδειγμα, να σημαίνει περαιτέρω έμφαση στην παροχή δυνατοτήτων για την ενίσχυση της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ , καθώς και μια προθυμία να αναλάβει μεγαλύτερο ρόλο στα Δυτικά Βαλκάνια , όπου το ενδεχόμενο νέων συγκρούσεων παραμένει.
Πέμπτον, θα πρέπει επίσης να επιδιώξει να δει τις ευκαιρίες της δέσμευσης της χώρας στην αλληλεγγύη με τους πρώην εταίρους της στην ΕΕ. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να εμβαθύνει τη δέσμευσή της για την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ) σε στρατιωτικές αποστολές, να αυξήσει τη δέσμευσή της στη φιλοξενία προσφύγων από εμπόλεμες ζώνες και να επαναβεβαιώσει την υποστήριξή του για δύο στόχους του ΟΗΕ σχετικά με τον στόχο την Επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια ( ΕΑΒ )στο 0,7 % και το στόχο του ΝΑΤΟ για το 2% του ΑΕΠ που πρέπει να δαπανηθεί για την άμυνα.
Έκτον, το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να είναι έτοιμο να συνεχίσει να έχει ουσιαστική συμβολή στα κοινά ευρωπαϊκά ταμεία που είναι τώρα αφιερωμένα στην υποστήριξη της οικονομικής ανάπτυξης των φτωχότερων μελών της ΕΕ , και είναι συγκεντρωμένα στην Ανατολική Ευρώπη . Χωρίς μια τέτοια δέσμευση, κράτη όπως η Πολωνία και η Ρουμανία μπορεί να αντιμετωπίσουν ενδεχομένως σημαντικές περικοπές στη χρηματοδότηση της ΕΕ , η οποία θα ήταν μάλλον απίθανο να γίνει δημοφιλής όσον αφορά την υποστήριξη των συμφερόντων του Ηνωμένου Βασιλείου για την οικοδόμηση μιας νέας ειδικής σχέσης .
Η Ισχυρή στήριξη για βοήθεια προς την ΕΕ θα δείχνει επίσης ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει δεσμευθεί να διαδραματίζει καίριο ρόλο στις προσπάθειες της ΕΕ για την υποστήριξη των μεταρρύθμισεων και της ανάπτυξης στην Ουκρανία, στη Μολδαβία και στη Γεωργία .
Το έβδομο βήμα είναι ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να διατηρήσει τις εισφορές του σε κονδύλια για την έρευνα και την εκπαίδευση της ΕΕ που έχουν σχεδιαστεί για να υποστηρίζουν τις προσπάθειες εισροής νέων ερευνητών και φοιτητών από όλη την Ευρώπη
Τέλος, σημαντικές διπλωματικές προσπάθειες είναι απαραίτητες να αναπτυχθούν απο το Υπουργείο Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας με την Ευρώπη . Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα έχει πλέον μια θέση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και τις υποεπιτροπές της ούτε τα ίδια δικαιώματα . Γι 'αυτό θα χρειαστεί μια ισχυρή ομάδα αξιωματούχων στις Βρυξέλλες από το Βρετανικό Κοινοβούλιο για να υποστηρίξουν τα συμφέροντα του Ηνωμένου Βασιλείου όταν αποφάσεις που θα λαμβάνονται θα επηρεάζουν τα συμφέροντά της. Οι δεξιότητες και η εμπειρία στις εμπορικές διαπραγματεύσεις θα παίξει μάλιστα ακόμα πιο σημαντικό ρόλο και από τους νέους πόρους που πρέπει να εξευρεθούν.
Έτσι λοιπόν η αξιοπιστία της Βρετανίας τώρα θα εξαρτηθεί από το αν μπορεί να αποδειχθεί έμπιστος εταίρος.
Απόδοση/Επιμέλεια: Ελένη Παναγιώτου
Μετάφραση: Αγγελική Μαξούρη
Πηγη:Onalert.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου