O φαύλος κύκλος του αίματος στην Τουρκία
Το προηγούμενο Σάββατο έγινε μια διπλή επίθεση αυτοκτονίας στην Κωνσταντινούπολη, με τραγικό απολογισμό. Σαράντα τέσσερις συν δύο νεκροί, και πάνω από 160 τραυματίες. Θα πρέπει να είναι κανείς ψυχικά άρρωστος για να επιχαίρει με τέτοιες ενέργειες και με τόσο μεγάλο αριθμό νεκρών και τραυματιών.
Όμως θα πρέπει να δούμε ποια είναι τα πραγματικά αίτια που κρύβονται πίσω από αυτήν την διπλή επίθεση αυτοκτονίας, και ποιος άνοιξε τον κύκλο του αίματος.
Αυτό επιβάλλεται να γίνει για έναν επιπλέον λόγο, ειδικά σε ό,τι αφορά εμάς τους Έλληνες, οι οποίοι είδαμε να «ντύνεται» με τα χρώματα της τουρκικής σημαίας το κτήριο του Δήμου Αθηναίων ως συμπαράσταση στην Τουρκία, όπως επίσης είδαμε τη δήλωση συμπαράστασης στην Τουρκία του ελληνικού ΥΠΕΞ για το θέμα, και την επικοινωνία του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο.
Οι δράστες είναι μέλη του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος, δηλαδή κάτι σαν αυτό που επικαλέστηκε ο Έλληνας πρωθυπουργός στον επικήδειο λόγο που εκφώνησε για τον Κάστρο στην Αβάνα. Δηλαδή σαν τον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων, του 1821, με τον οποίον παρομοίασε ανιστορήτως και αστόχως το κίνημα του Κάστρο εναντίον του Μπατίστα.
Το τουρκικό κράτος –και ειδικά ο ίδιος ο Ερντογάν– αποφάσισε να ανοίξει έναν κύκλο διαπραγματεύσεων με το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα από το 2008, ξεκινώντας συνομιλίες με υψηλόβαθμα στελέχη του PKK στο Όσλο, στις οποίες συμμετείχαν από πλευράς του τουρκικού κράτους υψηλόβαθμα στελέχη των κρατικών υπηρεσιών.
Όσο διαρκούσαν αυτές οι συνομιλίες δεν είχαμε πολύνεκρες επιθέσεις, και μπορούμε να πούμε ότι η Τουρκία έζησε χρυσή περίοδο ειρήνης και ευημερίας, γεγονός που συνέβαλε στην αύξηση του ΑΕΠ και στην άνοδο του επιπέδου ευημερίας του τουρκικού λαού.
Το 2015, μετά τις εκλογές της 7ης Ιουνίου, ο Ερντογάν έπεσε στην παγίδα που του έστησε το λόμπι του πολέμου, που έχει βαθιές ρίζες στην Άγκυρα. Τότε οι Κούρδοι πέτυχαν να εκλέξουν 80 βουλευτές, λαμβάνοντας το 13,1% του συνόλου των ψήφων, στερώντας την αυτοδυναμία από το κόμμα που ίδρυσε ο νέος Σουλτάνος, το AKP. Αυτό εκμεταλλεύτηκε το λόμπι του πολέμου, και έπεισε τον Ερντογάν αντί να συνάψει συμφωνία πολιτικής συνεργασίας και να συγκυβερνήσει με τους Κούρδους, αποκλείοντας τις ενέργειας βίας και κλείνοντας τον κύκλο του αίματος, να τους κηρύξει τον πόλεμο.
Έτσι, το βαθύ κράτος λίγες μέρες μετά τις εκλογές –και ενώ το φάσμα της ακυβερνησίας κάθησε πάνω από την Άγκυρα– σκότωσε δυο αστυνομικούς, ρίχνοντας την ευθύνη στο PKK.
Στη συνέχεια ακολούθησαν επιχειρήσεις εναντίον του PKK, ανοίγοντας τον νέο κύκλο του αίματος, ο οποίος συνεχίζεται μέχρι σήμερα και ποιος ξέρει μέχρι πότε θα συνεχιστεί.
Άρα, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι και αντικειμενικοί, θα πρέπει να ανάβουμε τα φώτα στο κτήριο του Δήμου Αθηναίων και όταν το τουρκικό κράτος, με τους μηχανισμούς του, κάνει βομβιστικές επιθέσεις σκοτώνοντας δεκάδες νέα παιδιά στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν, όπως και όταν οι Τούρκοι στρατιώτες σκοτώνουν εν ψυχρώ Κούρδους αιχμαλώτους και ασχημονούν πάνω στα πτώματα Κουρδισσών μαχητριών.
Ο Ερντογάν στην τελευταία σύνοδο των προέδρων κοινοτήτων της Τουρκίας, στο Προεδρικό Μέγαρο, κήρυξε εθνική πανστρατιά εναντίον των τρομοκρατικών οργανώσεων, δηλαδή εναντίον του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος, με το οποίο μέχρι πριν από ενάμιση χρόνο έκανε συνομιλίες για να βρεθεί πολιτική λύση στο κουρδικό ζήτημα.
Σ’ αυτήν την πανστρατιά να μην συμμετέχουμε κι εμείς οι Έλληνες.
Ο ίδιος ο Ερντογάν, με τις πολιτικές του, άνοιξε τον κύκλο του αίματος και ο ίδιος πρέπει να τον κλείσει.
Αντί να κάνει αυτό, μαθαίνουμε ότι προετοιμάζει νέες πολύνεκρες επιθέσεις εναντίον των Κούρδων του Ιράκ και της Συρίας.
Δηλαδή αντί να κλείσει τον κύκλο του αίματος, ανοίγει νέους κύκλους, παραμένοντας αιχμάλωτος του λόμπι του πολέμου στην Άγκυρα, του οποίου βασικός εκπρόσωπος είναι ο νέος υπουργός Εσωτερικών, Σουλεϊμάν Σοϊλού, που διατηρεί στενές σχέσεις με τον Μεχμέτ Αγάρ, υπουργό Εσωτερικών επί κυβερνήσεως Τσιλέρ, ο οποίος ήταν ο ενορχηστρωτής της εγκληματικής ομάδας του Τσατλί και των άλλων δολοφόνων που σκότωσαν εν ψυχρώ χιλιάδες Κούρδους πατριώτες, με απόφαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας.
Να προσέχουν λοιπόν οι Έλληνες πολιτικοί και αξιωματούχοι. Και αν δεν ξέρουν, να διαβάσουν να μάθουν. Η Τουρκία μετατρέπεται σταδιακά και πάλι σε ένα κράτος-συμμορία, δολοφονώντας Κούρδους πατριώτες στην Τουρκία, το Ιράκ, τη Συρία αλλά και στις χώρες της Ευρώπης (δολοφονία τριών Κουρδισσών στο Παρίσι).
Να μην γίνονται οι ίδιοι συμμέτοχοι σ’ αυτό το έγκλημα και να μην καθιστούν συνένοχη και την Ελλάδα.
Το προηγούμενο Σάββατο έγινε μια διπλή επίθεση αυτοκτονίας στην Κωνσταντινούπολη, με τραγικό απολογισμό. Σαράντα τέσσερις συν δύο νεκροί, και πάνω από 160 τραυματίες. Θα πρέπει να είναι κανείς ψυχικά άρρωστος για να επιχαίρει με τέτοιες ενέργειες και με τόσο μεγάλο αριθμό νεκρών και τραυματιών.
Όμως θα πρέπει να δούμε ποια είναι τα πραγματικά αίτια που κρύβονται πίσω από αυτήν την διπλή επίθεση αυτοκτονίας, και ποιος άνοιξε τον κύκλο του αίματος.
Αυτό επιβάλλεται να γίνει για έναν επιπλέον λόγο, ειδικά σε ό,τι αφορά εμάς τους Έλληνες, οι οποίοι είδαμε να «ντύνεται» με τα χρώματα της τουρκικής σημαίας το κτήριο του Δήμου Αθηναίων ως συμπαράσταση στην Τουρκία, όπως επίσης είδαμε τη δήλωση συμπαράστασης στην Τουρκία του ελληνικού ΥΠΕΞ για το θέμα, και την επικοινωνία του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο.
Οι δράστες είναι μέλη του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος, δηλαδή κάτι σαν αυτό που επικαλέστηκε ο Έλληνας πρωθυπουργός στον επικήδειο λόγο που εκφώνησε για τον Κάστρο στην Αβάνα. Δηλαδή σαν τον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων, του 1821, με τον οποίον παρομοίασε ανιστορήτως και αστόχως το κίνημα του Κάστρο εναντίον του Μπατίστα.
Το τουρκικό κράτος –και ειδικά ο ίδιος ο Ερντογάν– αποφάσισε να ανοίξει έναν κύκλο διαπραγματεύσεων με το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα από το 2008, ξεκινώντας συνομιλίες με υψηλόβαθμα στελέχη του PKK στο Όσλο, στις οποίες συμμετείχαν από πλευράς του τουρκικού κράτους υψηλόβαθμα στελέχη των κρατικών υπηρεσιών.
Όσο διαρκούσαν αυτές οι συνομιλίες δεν είχαμε πολύνεκρες επιθέσεις, και μπορούμε να πούμε ότι η Τουρκία έζησε χρυσή περίοδο ειρήνης και ευημερίας, γεγονός που συνέβαλε στην αύξηση του ΑΕΠ και στην άνοδο του επιπέδου ευημερίας του τουρκικού λαού.
Το 2015, μετά τις εκλογές της 7ης Ιουνίου, ο Ερντογάν έπεσε στην παγίδα που του έστησε το λόμπι του πολέμου, που έχει βαθιές ρίζες στην Άγκυρα. Τότε οι Κούρδοι πέτυχαν να εκλέξουν 80 βουλευτές, λαμβάνοντας το 13,1% του συνόλου των ψήφων, στερώντας την αυτοδυναμία από το κόμμα που ίδρυσε ο νέος Σουλτάνος, το AKP. Αυτό εκμεταλλεύτηκε το λόμπι του πολέμου, και έπεισε τον Ερντογάν αντί να συνάψει συμφωνία πολιτικής συνεργασίας και να συγκυβερνήσει με τους Κούρδους, αποκλείοντας τις ενέργειας βίας και κλείνοντας τον κύκλο του αίματος, να τους κηρύξει τον πόλεμο.
Έτσι, το βαθύ κράτος λίγες μέρες μετά τις εκλογές –και ενώ το φάσμα της ακυβερνησίας κάθησε πάνω από την Άγκυρα– σκότωσε δυο αστυνομικούς, ρίχνοντας την ευθύνη στο PKK.
Στη συνέχεια ακολούθησαν επιχειρήσεις εναντίον του PKK, ανοίγοντας τον νέο κύκλο του αίματος, ο οποίος συνεχίζεται μέχρι σήμερα και ποιος ξέρει μέχρι πότε θα συνεχιστεί.
Άρα, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι και αντικειμενικοί, θα πρέπει να ανάβουμε τα φώτα στο κτήριο του Δήμου Αθηναίων και όταν το τουρκικό κράτος, με τους μηχανισμούς του, κάνει βομβιστικές επιθέσεις σκοτώνοντας δεκάδες νέα παιδιά στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν, όπως και όταν οι Τούρκοι στρατιώτες σκοτώνουν εν ψυχρώ Κούρδους αιχμαλώτους και ασχημονούν πάνω στα πτώματα Κουρδισσών μαχητριών.
Ο Ερντογάν στην τελευταία σύνοδο των προέδρων κοινοτήτων της Τουρκίας, στο Προεδρικό Μέγαρο, κήρυξε εθνική πανστρατιά εναντίον των τρομοκρατικών οργανώσεων, δηλαδή εναντίον του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος, με το οποίο μέχρι πριν από ενάμιση χρόνο έκανε συνομιλίες για να βρεθεί πολιτική λύση στο κουρδικό ζήτημα.
Σ’ αυτήν την πανστρατιά να μην συμμετέχουμε κι εμείς οι Έλληνες.
Ο ίδιος ο Ερντογάν, με τις πολιτικές του, άνοιξε τον κύκλο του αίματος και ο ίδιος πρέπει να τον κλείσει.
Αντί να κάνει αυτό, μαθαίνουμε ότι προετοιμάζει νέες πολύνεκρες επιθέσεις εναντίον των Κούρδων του Ιράκ και της Συρίας.
Δηλαδή αντί να κλείσει τον κύκλο του αίματος, ανοίγει νέους κύκλους, παραμένοντας αιχμάλωτος του λόμπι του πολέμου στην Άγκυρα, του οποίου βασικός εκπρόσωπος είναι ο νέος υπουργός Εσωτερικών, Σουλεϊμάν Σοϊλού, που διατηρεί στενές σχέσεις με τον Μεχμέτ Αγάρ, υπουργό Εσωτερικών επί κυβερνήσεως Τσιλέρ, ο οποίος ήταν ο ενορχηστρωτής της εγκληματικής ομάδας του Τσατλί και των άλλων δολοφόνων που σκότωσαν εν ψυχρώ χιλιάδες Κούρδους πατριώτες, με απόφαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας.
Να προσέχουν λοιπόν οι Έλληνες πολιτικοί και αξιωματούχοι. Και αν δεν ξέρουν, να διαβάσουν να μάθουν. Η Τουρκία μετατρέπεται σταδιακά και πάλι σε ένα κράτος-συμμορία, δολοφονώντας Κούρδους πατριώτες στην Τουρκία, το Ιράκ, τη Συρία αλλά και στις χώρες της Ευρώπης (δολοφονία τριών Κουρδισσών στο Παρίσι).
Να μην γίνονται οι ίδιοι συμμέτοχοι σ’ αυτό το έγκλημα και να μην καθιστούν συνένοχη και την Ελλάδα.
taxalia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου