Λόγω της γενικά κακής εκπαίδευσης του Ορθόδοξου Κλήρου και της έλλειψης εκτίμησης, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία (ROC) αντέδρασε στην κίνηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου να αποδώσει την ονομασία «Αρχιεπισκοπή Αχρίδας», σαν να ήταν θέμα σημαντικού ενδιαφέροντος για τη Ρωσία ή τη Ρωσική Εκκλησία.
Ανάλογη αφελή συμπεριφορά εξέφρασε και η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία (SOC), η οποία επιτέθηκε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο χωρίς την παραμικρή διευκρίνιση σχετικά με αυτό το βήμα, πιστεύοντας ότι πλέον «οι διαπραγματευτικές θέσεις της SOC έχουν επιδεινωθεί»!;
Με άλλα λόγια, η δογματική και άκριτη συνείδηση των Ορθοδόξων υπομορφωμένων επισκόπων δεν έφερε παρά μια άλλη κατάσταση σύγκρουσης, που πλέον για τη «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία- Αρχιεπισκοπή Αχρίδας» (και από εδώ και πέρα μόνο ως «Αρχιεπισκοπή Αχρίδας») είναι «πύρρειος νίκη».
Το πρόβλημα με την εκκλησία και το όνομα της εκκλησίας δεν επηρεάζει το όνομα του κράτους ή το αντίστροφο, το όνομα μιας εκκλησίας δεν προέρχεται από το όνομα του κράτους.
Η κοσμική αρχή και η εκκλησιαστική αρχή είναι χωριστές και δεν ισχύουν οι κανόνες του διεθνούς δικαίου για την ονοματοδοσία μιας Εκκλησίας, αλλά μόνο οι δογματικοί κανόνες της εκκλησιαστικής τάξης, δηλαδή οι «Κανόνες».
Στην εκκλησιαστική Κανονική Τάξη δεν υπάρχει κανόνας νομικής ισότητας και αυτοδιάθεσης, αλλά αυστηρή αυταρχική ιεραρχική τάξη.
Αυτή η σειρά αποκλίνει από τους σύγχρονους κανόνες του διεθνούς δικαίου ή από οποιοδήποτε δίκαιο που βασίζεται σε δημοκρατικές αξίες και κανόνες.
Η ίδια η πράξη της ένταξης στο τάγμα της κεντρικής εκκλησίας του ορθόδοξου κόσμου δεν αποτελεί «αναγνώριση» οποιασδήποτε «ανεξαρτησίας» (ή κυριαρχίας), αλλά μια απλή δήλωση ότι «η Αρχιεπισκοπή της Αχρίδας δεν έρχεται πλέον σε σύγκρουση με την έννομη τάξη των Ορθοδόξων Εκκλησιών, δηλαδή ότι «σχίσμα» (ή «σχίσμα») δεν υπάρχει πλέον!».
Ωστόσο, η Αρχιεπισκοπή της Αχρίδας θα πρέπει να επιδιώξει το αυτοκέφαλο καθεστώς από τον κύριο αρνητή της ανεξαρτησίας της «Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας», και αυτός είναι η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία στην πραγματικότητα πιστεύει ότι η ίδια η ύπαρξη της Αρχιεπισκοπής Αχρίδας απειλεί ορισμένα από τα δικαιώματά της. (Δηλαδή η SOC δεν θα δώσει ποτέ αυτοκέφαλο καθεστώς!).
Ωστόσο, αυτό το μέτρο του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως είναι ένα ισχυρό μήνυμα προς τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, γιατί το επόμενο μπορεί να είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία του Μαυροβουνίου (ακόμα μη αναγνωρισμένη). Αυτό είναι και ένα μήνυμα προς τη Σερβική Εκκλησία!
Η λεγόμενη «αναγνώριση» της Αρχιεπισκοπής Αχρίδας προέκυψε ως αποτέλεσμα μιας διαμάχης μεταξύ των δύο κεντρικών πατριαρχών, της Κωνσταντινούπολης και της Μόσχας, και έληξε με πείσμα και επιβεβαίωση ότι η Αρχιεπισκοπή Αχρίδας δεν βρισκόταν πλέον έξω από τον ορθόδοξο «κόσμο» των εκκλησιών. . .
Αναγνωρίστηκε βάσει της Συμφωνίας των Πρεσπών
Όμως, υπό την επιρροή της Ελληνικής Εκκλησίας, ο τρόπος «αναγνώρισης» έγινε σύμφωνα με τα αξιώματα της Συμφωνίας των Πρεσπών, επομένως υπάρχει περιορισμός στη χρήση των όρων «Μακεδονία» και παραγώγων αυτού του όρου (π.χ. Μακεδονική», «Μακεδονική», κ.λπ.…).
Η κακή εκπαίδευση του κλήρου
Από την άλλη πλευρά, λόγω της γενικά κακής εκπαίδευσης του ορθόδοξου κλήρου και της έλλειψης εκτίμησης, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία (ROC) αντέδρασε σε αυτή την κίνηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου σαν να ήταν θέμα σημαντικού ενδιαφέροντος για τη Ρωσία ή τη Ρωσική Εκκλησία.
Ανάλογη αφελή συμπεριφορά εξέφρασε και η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία επιτέθηκε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο χωρίς την παραμικρή ανάλυση για το βήμα αυτό, θεωρώντας ότι πλέον «οι διαπραγματευτικές θέσεις της Σερβικής Εκκλησίας έχουν επιδεινωθεί»!;
Με άλλα λόγια, η δογματική και άκριτη συνείδηση των ανεπαρκώς μορφωμένων Ορθοδόξων επισκόπων έφερε μόνο μια άλλη συγκρουσιακή κατάσταση, που πλέον για τη «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία»- από τούδε Αρχιεπισκοπή Αχρίδας- είναι «πύρρειος νίκη».
Φυσικά, έγινε μεγάλη παραχώρηση από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και η Αρχιεπισκοπή Αχρίδας από εκείνη τη στιγμή εντάσσεται στην αδελφότητα με άλλες εκκλησίες του «Ορθόδοξου κόσμου», αλλά η τελική πράξη της λεγόμενης «αναγνώρισης» (ανεξαρτησίας ή αυτοκεφαλίας) εξαρτάται από τον εκκλησιαστικό κλήρο στη Σερβία, ο οποίος ουσιαστικά δεν αναγνωρίζει ούτε τη «Μακεδονική Εκκλησία» ούτε το «Μακεδονικό» έθνος.
Από όλη αυτή την κατάσταση, μια μέρα στο μακρινό μέλλον μόνο η Βουλγαρική Εκκλησία (ΒΟΚ) μπορεί τελικά να «κερδίσει», αν λάβει από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, μπορεί να «αναγνωρίσει» και να δώσει αυτοκεφαλία στην Αρχιεπισκοπή Αχρίδας, αντί της Σερβικής Εκκλησίας.
Ιγκόρ Γιάννεφ
Είναι μέλος πολλών αναγνωρισμένων διεθνών ενώσεων για το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς σχέσεις, συμπεριλαμβανομένων των ASIL και ACUNS.
Ο Ιγκόρ Γιάννεφ είναι επίσης μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης (NYAS). Από το 2000, ο Ιγκόρ Γιάννεφ εργάζεται στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Βελιγραδίου και το 2010 έλαβε τον ανώτατο επιστημονικό τίτλο του Επιστημονικού Συμβούλου (ως τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου