Η συγκινητική ομιλία του Διοικητή της 1ης Στρατιάς Αντγου Ηλία Λεοντάρη στην κηδεία του Καταδρομέα Αθανάσιου Ζαφειρίου

Σε μια ιδιαίτερα φορτισμένη συγκινησιακά ατμόσφαιρα πλήθος κόσμου απηύθυνε το «τελευταίο αντίο» στον Αθανάσιο Ζαφειρίου, τον μοναδικό επιζώντα καταδρομέα σ΄ ένα από τα Noratlas που συμμετείχαν στην επιχείρηση ΝΙΚΗ στην Κύπρο το 1974.

Η κηδεία του Α. Ζαφειρίου έγινε με τιμές ήρωα μετά από σχετική εντολή του Έλληνα Υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου ενώ το φέρετρό του κάλυπταν η ελληνική και η κυπριακή σημαία.

Στην εξόδιο ακολουθία που έλαβε χώρα στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου, στο Φίλυρο του Δήμου Πυλαίας – Χορτιάτη στη Θεσσαλονίκη, τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας εκπροσώπησε ο Πρέσβης της Κύπρου στην Ελλάδα Κυριάκος Κενεβέζος συνοδευόμενος από τον Πρόξενο της Κύπρου στη Θεσσαλονίκη Αντώνη Μανδρίτη ενώ τον Πρόεδρο της Κυπριακής Βουλής Δημήτρη Συλλούρη εκπροσώπησε ο τέως Πρόεδρος της Βουλής Γιαννάκης Ομήρου. Επίσης παρευρέθηκαν ο Κύπριος Ταξίαρχος κ. Γιάγκου, ο στρατιωτικός σύνδεσμος του κυπριακού με το ελληνικό υπουργείο Άμυνας κ. Ψαρράς καθώς και μεγάλος αριθμός Κυπρίων σπουδαστών στρατιωτικών σχολών στην Ελλάδα.

Το «παρών» στην κηδεία έδωσαν εκπρόσωποι του ελληνικού ΓΕΣ καθώς και του υπουργείου Άμυνας, όπως επίσης και αξιωματικοί του σώματος καταδρομέων στο οποίο ανήκε ο εκλιπών, καθώς και πολλοί συμπολεμιστές του από  το 1974. Επίσης, πολυπληθής ήταν η παρουσία της κυπριακής παροικίας στη Θεσσαλονίκη με την οποία ο Α. Ζαφειρίου είχε στενές σχέσεις καθώς ήταν και επίτιμο μέλος της Κυπριακής Εστίας Βορείου Ελλάδος. Αντιπροσωπείες όλων των κυπριακών οργανώσεων της βόρειας Ελλάδας επίσης παρευρέθηκαν.

Ως εκπρόσωπος του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου ο Διοικητής της 1ης Στρατιάς  Αντιστράτηγος Ηλίας Λιοντάρης  εκφώνησε τον παρακάτω συγκινητικό επικήδειο:

Οδυνηρό καθήκον μας έφερε εδώ σήμερα, για να απευθύνουμε το ύστατο χαίρε στον ήρωα του 1974 Θανάση Ζαφειρίου.

Βαρύ το φορτίο, δύσκολος ο αποχαιρετισμός, και αυτή τη φορά γίνεται δυσκολότερος γιατί είναι ….ο τελευταίος.

Καταδρομέα Θανάση Ζαφειρίου νοιώθω τυχερός άνθρωπος γιατί βρέθηκες στο δρόμο μου.

Ήξερα τα γεγονότα, φανταζόμουν τον υπεράνθρωπο που έκανε όλα αυτά, και έβαλα στόχο να σε συναντήσω.

Άργησε να έρθει η στιγμή. Αλλά ήρθε. Και τότε διαπίστωσα ότι αυτός ο υπεράνθρωπος έχει τις φυσιολογικές εξωτερικές διαστάσεις αλλά  διαφέρει από όλους εμάς για τη μεγάλη του καρδιά, για την πίστη στο καθήκον, αλλά κυρίως γι’ αυτή την ασυγκράτητη ‘’τρέλα’’ όπως έλεγες, την ΤΡΕΛΑ για την πατρίδα.

Και πως να σου πει κάποιος το «τελευταίο αντίο» και να πιστέψει ότι θα λείπεις από κοντά μας;

Από τους κόλπους της οικογένειας των Ενόπλων Δυνάμεων; Και μάλιστα κόντρα στην φυσική ροή και τάξη των πραγμάτων.

Από σήμερα η οικογένεια των Ενόπλων Δυνάμεων και ειδικότερα οι Δυνάμεις Καταδρομών θα είναι φτωχότερες.

Φτωχότερη θα είναι βέβαια και η δική σου οικογένεια

Κανένας πόνος της ζωής δεν είναι τόσο βαθύς που να μπορεί να συγκριθεί με τον θάνατο, αυτόν τον αιώνιο ανταγωνιστή της.

Εάν η απώλεια συνδέεται με την προσφορά, τότε το κενό που αφήνει ο θάνατος του Θανάση Ζαφειρίου είναι τεράστιο, και τα λόγια μοιάζουν φτωχά και ανήμπορα να το περιγράψουν το ανάστημα του ανδρός και τις διαστάσεις της προσφοράς του εκλιπόντα στο σύντομο αυτό  αποχαιρετισμό για την τελευταία πτήση προς την αιωνιότητα.

Ο Θανάσης Ζαφειρίου έχει ήδη καταταγεί στις τάξεις των ηρώων. Ταυτίστηκε απόλυτα με όλους εκείνους που διαχρονικά πολέμησαν και θυσιάστηκαν για την Ελλάδα και την Κύπρο μας

Ένας πατριώτης, ένα θηρίο ανήμερο στην καθημερινότητα και τις συναναστροφές του, ένας μαχητής, ένας αγωνιστής, ένα πραγματικό παλικάρι, όπως παρέμεινε μέχρι την τελευταία στιγμή.

Ο Θανάσης Ζαφειρίου, ήταν ο μοναδικός επιζών καταδρομέας σ΄ ένα από τα αεροσκάφη Noratlas που συμμετείχαν στην επιχείρηση ΝΙΚΗ στην Κύπρο το 1974!

Ήταν Ιούλιος του 1974. Μία σκοτεινή βραδιά της 21^ης προς 22ας του μήνα. Ο 20χρονος τότε ΛΟΚατζής της Α΄ Μοίρας Αλεξιπτωτιστών, Θανάσης Ζαφειρίου, επέβαινε μαζί με άλλους 32 στρατιώτες σε ένα από τα ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη Noratlas προσπαθώντας να προσεγγίσουν το αεροδρόμιο της Λευκωσίας στην Κύπρο γράφοντας μία από τις ένδοξες σελίδες της ιστορίας γραμμένη με ανεξίτηλο χρώμα. Στην τελευταία φάση της πτήσης, στη φάση της προσέγγισης γι ατην προσγείωση χτυπήθηκε……..  

Ο ίδιος διηγείται:

«Οι χειριστές ήταν νεκροί και το αεροπλάνο ακυβέρνητο δεχόταν πυρά. Είχαν πάρει φωτιά τα κασόνια με τις χειροβομβίδες δίπλα μου και ένιωθα να καίγομαι. Κοίταξα για αλεξίπτωτο, αλλά δεν βρήκα πουθενά. Άνοιξα την πόρτα του αεροσκάφους και πήδηξα στο κενό».

Έτσι ΑΠΛΑ,… Άνοιξα την πόρτα του αεροσκάφους και πήδηξα στο κενό…….

 Ήταν ένα άλμα θανάτου, τουλάχιστον 75 μέτρων σύμφωνα με ειδικούς εμπειρογνώμονες, που έμελλε ωστόσο να τον κρατήσει στην ζωή, αντίθετα με τους υπόλοιπους επιβαίνοντες του αεροσκάφους, κληροδοτώντας του ΜΟΝΟ μια αδυναμία στο πόδι για να του θυμίζει την φοβερή και ηρωική εκείνη νύχτα.

Αυτή η δίψα του για τη ζωή ήταν που του έδωσε τη δύναμη να ξεπεράσει την κρίσιμη κατάσταση που βρισκόταν κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Αυτή τη δίψα για ζωή ήταν που εξέπεμπε η καρδία του και ψέλλιζε το στόμα του μέχρι την τελευταία στιγμή.

Αγαπητέ Θανάση.

Στη ζωή σου την έζησες ανάμεσα στη λογική της ρήσης  «ου φεισόμεθα της ζωής ημών» και « ο ΤΟΛΜΩΝ ΝΙΚΑ», θεώρησες τον εαυτόν σου εύκαιρο για θυσία προς όφελος της πατρίδας και της εδαφικής ανεξαρτησίας της.

Δεν δείλιασες ούτε σκέφτηκες στιγμή, να απολαύσεις από το γλυκό ποτό της νιότης………. επέλεξες να πας στη μάχη.

Το τελευταίο διάστημα πέρασες μια μεγάλη δοκιμασία. Το πάλεψες, αλλά οι όροι ήταν άνισοι.

Εμείς που παρακολουθήσαμε διακριτικά αυτόν σου τον τελευταίο αγώνα και θαυμάσαμε το δικό σου το πάθος για ζωή.

Έζησες τη ζωή με τους δικούς σου όρους αρνούμενος πεισματικά να παραδοθείς στο θάνατο. Τον ξεγέλασες και τότε και τώρα. Γιατί δεν σε νίκησε.

Απλά αποφάσισες ότι ήρθε η ώρα τώρα να πάς να συναντήσεις τους συνεπιβάτες εκείνου του μοιραίου ΝΟΡ ΑΤΛΑΣ και να μοιραστείτε τον αιώνιο χρόνο μαζί.

Ο Θανάσης Ζαφειρίου έφυγε από κοντά μας χθες 02 Σεπτεμβρίου 2016 στο 424 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης έχοντας μόλις αρχίσει την 6^η δεκαετία της ζωής.

Ότι  δεν κατάφερε τότε, πριν από περίπου 40 χρόνια ο θάνατος, το έκανε τώρα και διάλεξε τώρα έναν από τους άδικους τρόπους, ώστε να στερήσει από το Θανάση τη ζωή και τον ίδιο από την οικογένειά του και από αυτή τη των Ενόπλων Δυνάμεων.

Ο θάνατος του είναι αποτέλεσμα μίας άνισης μάχης με την επάρατη νόσο. Ωστόσο τη διαχειρίστηκε με υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια.

Θα σε βλέπουμε πάντα όρθιο, ζωντανό, περήφανο και ανυπότακτο.

Όσο και να παραδεχόμαστε πως ο θάνατος είναι το κοινό τέρμα της ζωής όλων μας πάνω στη Γη και η αφετηρία μιας αιώνιας ζωής, δεν είναι δυνατόν να μην ραγίσουν οι καρδιές μας στη δύσκολη αυτή ώρα του αποχωρισμού.

Η απουσία της φυσικής σου παρουσίας θα είναι ένα μεγάλο κενό.

Το αποτύπωμα  σου όμως στη γη θα  αποτελεί για όλους μας το παράδειγμα ήθους, ηρωισμού και φιλοπατρίας που έδωσες και θα τηρηθεί άσβεστο στη μνήμη και χαραγμένο στις καρδιές όλων μας και θα αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για τις νεότερες γενιές.

Γνωρίζω ότι φεύγοντας παίρνεις μαζί σου και κάποια πίκρα.

Είμαι σήμερα εδώ και στέκομαι απέναντί σου εκπροσωπώντας τον Υπουργό της Εθνικής Άμυνας και τις Ένοπλες Δυνάμεις.

Έχω εντολή όμως να μεταφέρω την προσωπική του συγγνώμη  (του ΥΕΘΑ) για την καθυστέρηση της ελληνικής πολιτείας και έστω κι αυτή τη στιγμή τη δέσμευση του Υπουργού μας για την αποκατάσταση και την έστω και καθυστερημένα απόδοση των ωφελημένων και την εκπλήρωση του χρέους προς εσένα, τους συμπολεμιστές σου και όλους όσους έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις στη μεγαλόνησο.

Η αρχή έγινε και πρόλαβες να δεις έστω και λίγες και μικρές πράξεις προς αυτή την κατεύθυνση. Η προσωπική δέσμευση του Υπουργού μας είναι να συνεχίσει και να ολοκληρώσει την προσπάθεια αυτή και έχει ήδη δώσει τις ανάλογες εντολές και οδηγίες προς τα Γενικά Επιτελεία

Εκφράζω προς την οικογένειά σου την βαθύτατη λύπη και την ολόψυχη συμμετοχή στο πένθος της, ενώνοντας τον πόνο μας με αυτό των δικών σου ανθρώπων.

Εύχομαι ο Πανάγαθος Κύριος να τους ενισχύσει με δύναμη και να του χαρίζει υγεία για να σε θυμούνται Αιώνια.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει σε λίγο.

Καλό ταξίδι στη νέα σου γειτονιά.

Καλή συνάντηση με τους ήρωες φίλους και συμμαχητές σου.

Αγαπημένε μας Θανάση μετέφερέ τους και τους δικούς μας χαιρετισμούς.

Καταδρομέα Θανάση Ζαφειρίου……….Έφυγες ΝΩΡΙΣ  

Αιωνία η μνήμη σου

 

Πηγη:kranosgr