Παμμακεδονική Ένωση Μακεδονικού Αγώνα Ελλαδος-Αυστραλιας: Αυγούστου 2021

Συνομιλίες Ρωσίας Τουρκίας για τη δημιουργία του μαχητικού πέμπτης γενιάς TF-X

Ο Ντμίτρι Σουγκάγιεφ, Διευθυντής της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Στρατιωτικής-Τεχνικής Συνεργασίας, ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου την Τετάρτη ότι η Ρωσία και η Τουρκία πραγματοποιούν διαβουλεύσεις μεταξύ ειδικών ομάδων για την αλληλεπίδραση στη δημιουργία τουρκικού μαχητικού πέμπτης γενιάς TF-X, γράφει τούρκικο δημοσίευμα στην αραβική γλώσσα.

«Σε αυτό το στάδιο, πραγματοποιούνται διαβουλεύσεις με την τουρκική πλευρά σε επίπεδο εξειδικευμένων ομάδων για θέματα συνεργασίας στη δημιουργία του τουρκικού εθνικού μαχητικού αεροσκάφους», ανέφερε ο Σουγκάγιεφ το πρακτορείο ειδήσεων TASS.

«Από αυτή την άποψη, υπάρχουν ενδιαφέροντες τομείς όπου μπορούμε να παρέχουμε τεχνολογική βοήθεια, λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία που έχουν οι ειδικοί μας στην ανάπτυξη και κατασκευή αεροσκαφών. Είμαστε έτοιμοι να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας με τους Τούρκους εταίρους μας. Αλλά είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για συγκεκριμένες λεπτομέρειες σε αυτό το σημείο».

Ο διευθύνων σύμβουλος του τουρκικού συγκροτήματος αμυντικών βιομηχανιών «TUSAŞ» Τεμέλ Κοτίλα ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι τα τουρκικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς «TF-X» θα εγκαταλείψουν το υπόστεγο στις 18 Μαρτίου 2023, εκτός από το εκπαιδευτικό αεροσκάφος "HÜRJET" και το ελικόπτερο "ATAK-II"..

Η τελετή παρουσίασης αυτών των αεροπλάνων θα πραγματοποιηθεί με αφορμή τον εορτασμό της εκατονταετηρίδας από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας.

Η μακέτα του σχεδιασμού του πρώτου τουρκικού μαχητικού πέμπτης γενιάς εμφανίστηκε το 2013.

Αναμένεται ότι αυτό το μαχητικό θα τεθεί σε υπηρεσία στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία έως το 2028, για να αντικαταστήσει τα αμερικανικά μαχητικά F-16.

Ο στόχος του τουρκικού έργου πέμπτης γενιάς stealth αεροσκαφών ήταν, κατ 'αρχήν, να ενσωματωθεί στο έργο F-35, μέσω ενός τοπικού τουρκικού αεροπλάνου, το οποίο φιλοδοξούσαν οι σχεδιαστές να αντιμετωπίσουν ακόμη και τα ελαττώματα του F-35.

Σύμφωνα με τους αναλυτές, ο χρόνος δεν ήταν παράγοντας πίεσης για το έργο, αλλά αφού η Τουρκία αποκλείστηκε από το πρόγραμμα παραγωγής μαχητικών F-35, το έργο τουρκικών αεροπλάνων stealth έγινε μια πιο επείγουσα εναλλακτική λύση για το F-35, αν και έγινε πιο δύσκολο η εδραίωση της δυτικής τεχνικής πολιορκίας στις τουρκικές αμυντικές βιομηχανίες…

Η Τουρκία και ο Ερντογάν εμπνέονται από τη νίκη των Σελτζούκων Τούρκων στο Μαντζικέρτ

Κατά τη δεύτερη ημέρα του εορτασμού της 950ης επετείου της Μάχης του Μαντζικέρτ (Μαλαζγκίρτ) το 1071, κατά την οποία οι Σελτζούκοι Τούρκοι, με επικεφαλής τον Σουλτάνο Μωάμεθ ιμπν Νταούντ Αλπ-Αρσλάν, νίκησαν τον στρατό του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ρωμανού Δ΄ Διογένη.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μίλησε για τη σημασία αυτού του ιστορικού γεγονότος για τη σύγχρονη Τουρκία, αναφέρει σήμερα, 26 Αυγούστου, η τουρκική εφημερίδα Daily Sabah.

Μιλώντας στο εθνικό πάρκο Μαλαζγκίρτ που βρίσκεται στα ανατολικά της επαρχίας Μους (περιοχή της λίμνης Van), ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είπε:

« [Το Μαντζικέρτ] είναι η αφετηρία της ιστορίας μας στην Ανατολία. Δεν υπάρχει πόλεμος στην ιστορία μας που θα μπορούσε να κερδηθεί εύκολα, και η νίκη εδώ ήταν αποτέλεσμα τεράστιας εργασίας και θυσίας ... Μετά από αυτή τη νίκη, οι τουρκικές φυλές μετακόμισαν στις ακτές του Αιγαίου και της Θάλασσας του Μαρμαρά [στους επόμενους αιώνες ]και έκανε αυτά τα εδάφη πατρίδα μας ... Η ιστορία μαρτυρά τον εθνικό μας αγώνα για την εξασφάλιση ειρήνης, ανοχής και ευημερίας στα μέρη που κατακτήσαμε. Σήμερα εργαζόμαστε για να διασφαλίσουμε ότι κάθε τόπος όπου κυματίζει η σημαία μας παραμένει τόπος ειρήνης εμπνευσμένος από τους προγόνους μας ...

Η Τουρκία είναι η τελευταία ενσάρκωση ενός μεγάλου πολιτισμού που αγκάλιασε όλα όσα ανήκουν στην Ανατολή και τη Δύση και βρίσκεται σε μια φάση μιας νέας ανόδου. Έχουμε οδηγήσει τη χώρα μας στο πρωτάθλημα των ανεπτυγμένων χωρών σε όλους τους τομείς - από την εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη έως την ενέργεια και την ασφάλεια. Θα κορυφωθούμε σε αυτήν την εποχή που η παγκόσμια, πολιτική και οικονομική τάξη αλλάζει » .

Σύμφωνα με τον Τούρκο Πρόεδρο, η Μάχη του Μαντζικέρτ είναι ένας από τους πυλώνες στήριξης της γέφυρας που συνδέει το παρελθόν και το μέλλον της Τουρκίας. Ο εορτασμός τέτοιων ιστορικών γεγονότων ενώνει Τούρκους διαφορετικών πολιτικών απόψεων, γράφει το ρωσικό δημοσίευμα

Κυριακή 22 Αυγούστου 2021

Ο κορονοϊός πλήττει τις Ειδικές Δυνάμεις! Απαγορεύουν σε ανεμβολίαστους άλμα με αλεξίπτωτο!

Ο κορονοϊός , η αντιμετώπιση του και το θέμα του διαχωρισμού εμβολιασμένων-ανεμβολίαστων επηρεάζει πλέον άμεσα τις Ένοπλες Δυνάμεις και τις απειλεί με επιπτώσεις σοβαρότατες. Η ηγεσία έχει επιλέξει μεθόδους πίεσης προς το προσωπικό των ΕΔ για να το οδηγήσει στην απόφαση εμβολιασμού . Τα ποσοστά των εμβολιασμένων μέχρι τα μέσα Ιουλίου δεν ήταν ενθαρρυντικά:

*Στο Στρατό Ξηράς έχει εμβολιαστεί το 22%

*Στην Πολεμική Αεροπορία το 33%

*Στο Πολεμικό Ναυτικό το 44%

Το πως θα πείσει η ηγεσία το προσωπικό να εμβολιαστεί είναι δικό της ζήτημα. Δεν μπορεί όμως σε καμία περίπτωση να χρησιμοποιεί μεθόδους που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν “εκβιαστικές” από τη μία και από την άλλη μπορεί να έχουν επιπτώσεις ακόμη και στις επιχειρησιακές δυνατότητες κάποιων πολύ σημαντικών μονάδων.

Σύμφωνα με πληροφορίες το τελευταίο διάστημα δεν επιτρέπεται σε ανεμβολίαστο προσωπικό των Ειδικών Δυνάμεων να κάνουν άλματα με αλεξίπτωτο!

Αυτό σημαίνει ότι οι χάνουν χρήματα και το κυριότερο ότι “μένουν πίσω” στην εκπαίδευση! Οι ανεμβολίαστοι θα κάνουν ένα άλμα συντήρησης στο τέλος του εξαμήνου!

Με ποια αιτιολογία; Ότι θα διασπείρουν τον κορονοϊό στο αεροσκάφος;

Και στα σκάφη ταχείας μεταφοράς που μπαίνουν δεν υπάρχει αυτός ο κίνδυνος;

Στις ασκήσεις που συμμετέχουν;

Στις “άλλες” αποστολές που κατά καιρούς χρησιμοποιούνται κάθε φορά που ο κρατικός μηχανισμός κάτι θα χρειαστεί δεν υπάρχει θέμα;

Επιπλέον όταν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις μέχρι να πειστεί κάποιο μέρος έστω του προσωπικού για τον εμβολιασμό ,γιατί δεν αξιοποιούνται; Εδώ επιτρέπουν την επιστροφή από νησιά σ΄ όσους είναι διακοπές με απλά τεστ και δεν μπορεί να υπάρξει προγραμματισμός για το προσωπικό των Ειδικών Δυνάμεων; Δεν θα μπορούσαν να υποβάλλονται σε σελφ ή ράπιντ τεστ όσοι πρόκειται να κάνουν άλμα με ελαξίπτωτο;

Προφανώς πρέπει να αντιμετωπιστεί ο κορονοϊός, προφανώς θα θέλαμε να υπάρχει θέληση για εμβολιασμό από μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού αλλά και του προσωπικού των ΕΔ. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι θα πρέπει να διαλύσουμε τα πάντα για να εμφανίσουμε υψηλά ποσοστά εμβολιασμού. Και ειδικά στις ΕΔ.

Πηγη:

Αφγανιστάν : Η σημασία της απόσυρσης των ΗΠΑ και οι κίνδυνοι για την Ελλάδα

Γράφει ο

Αναστάσιος Λαυρέντζος*

Στα μέσα του Αυγούστου πραγματοποιήθηκε η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν, η οποία είχε προαναγγελθεί από το 2020 με τη συμφωνία της Ντόχα μεταξύ ΗΠΑ και Ταλιμπάν. Την απόσυρση των Αμερικανών ακολούθησε η κατάρρευση της φιλοδυτικής κυβέρνησης του Αφγανιστάν, με αποτέλεσμα την άμεση κατάληψη της χώρας από τους Ταλιμπάν.

Όπως ήταν φυσικό, η πτώση της Καμπούλ στους Ταλιμπάν είχε ως συνέπεια τη δημιουργία σκηνών πανικού ανάμεσα στους χιλιάδες Αφγανούς που προσπάθησαν να φύγουν αεροπορικώς από τη χώρα για να αποφύγουν τα αντίποινα. Σε αυτή την πρώτη φάση πάντως οι Ταλιμπάν έδειξαν αυτοσυγκράτηση, γεγονός το οποίο κατά κύριο λόγο θα πρέπει να αποδοθεί στις συννενοήσεις που είχαν προηγηθεί.

Πέρα πάντως από τις όποιες παρασκηνιακές συνεννοήσεις μεταξύ Αμερικανών και Ταλιμπάν, είναι σαφές ότι η ταπεινωτική αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν έχει μερικές άμεσες και σημαντικές συνέπειες: Τερματίζει την 20ετή προσπάθειά τους να αποκτήσουν ένα στρατηγικό προγεφύρωμα στο κέντρο της Ευρασίας. Eπί πλέον, μειώνει δραστικά την αξιοπιστία τους και τη δυνατότητά τους να διεξαγάγουν παρόμοιες επεμβάσεις στο μέλλον.

Ταπεινωτική αποχώρηση

Το στοιχείο που καθιστά την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν ταπεινωτική, δεν είναι μόνο ότι αυτή συνέβη μετά από 20 χρόνια προσπαθειών. Είναι και η ταχύτητα με την οποία κατέρρευσε το φιλοδυτικό κυβερνητικό οικοδόμημα που οι ΗΠΑ έστηναν όλο αυτό το διάστημα. Μια ταχύτητα η οποία αιφνιδίασε ακόμη και τους ίδιους τους Αμερικανούς.

Και φυσικά το γεγονός αυτό εγείρει απορίες: Τί έκαναν επί είκοσι χρόνια οι Αμερικανοί με τη συνδρομή του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν; Ή ακόμη χειρότερα, τι νόμιζαν ότι έκαναν; Ίσως αυτή η τελευταία ερώτηση να είναι και η πιο ανησυχητική, διότι δείχνει την αδυναμία των ΗΠΑ να διαχειριστούν αποτελεσματικά όλες τις διαστάσεις ενός τόσο πολύπλοκου εγχειρήματος, όπως αυτό που ανέλαβαν στο Αφγανιστάν.

Πρόκειται για μια αδυναμία η οποία δεν πηγάζει απλώς από την αλαζονία της ισχύος. Σχετίζεται κυρίως με την απλοϊκή εμμονή των ΗΠΑ να πιστεύουν ότι σε απόλυτους όρους ο δυτικός τρόπος ζωής είναι ανώτερος από οποιονδήποτε άλλο και ότι θα αρκούσε η μεταφορά του σε μια τριτοκοσμική κοινωνία για να γίνει δεκτός με ενθουσιασμό.

Η προσέγγιση αυτή παραβλέπει το γεγονός ότι οι δυτικές δομές και αντιλήψεις όχι μόνο δεν είναι αφομοιώσιμες, αλλά συχνά είναι και απορριπτέες από κοινωνίες θρησκόληπτες και παραδοσιολατρικές. Ακόμη παραβλέπει το γεγονός ότι η ξένη επέμβαση συχνά ενεργοποιεί στους κατοίκους των «υπό αναμόρφωση» χωρών έναν λανθάνοντα πατριωτισμό, ο οποίος αναφύεται μέσα από τις παραδοσιακές σχέσεις που ορίζουν η φυλή, η φατρία και η οικογένεια.

Το αποτέλεσμα είναι η πλήρης αποτυχία της γεωπολιτικής εφόρμησης που ξεκίνησαν οι ιέρακες της Ουάσινγκτον επί προεδρίας Μπους με αφορμή την επίθεση στους δίδυμους πύργους (2001). Στην πράξη επρόκειτο για την προσπάθεια των νεοσυντηρητικών να προωθηθούν στην ευρωασιατική σκακιέρα, μετά τη νίκη των ΗΠΑ στον «ψυχρό πόλεμο».

Πόλεμος με δανεικά

Η ήττα των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν έχει μια ιδιαίτερη σημασία, διότι συνδυάζεται με την προϊούσα διάβρωση της αμερικανικής οικονομικής ισχύος. Πράγματι, όπως είναι γνωστό, οι ΗΠΑ από τη δεκαετία του 1980 τουλάχιστον καλύπτουν τα εμπορικά και τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα με συνεχές τύπωμα χρήματος. Πρόκειται για μια καταχρηστική πρακτική η οποία εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι το δολάριο είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Η πρακτική αυτή επιτάθηκε μετά την κρίση του 2008. Σχετικά αναφέρεται ότι στις αρχές της προεδρίας Ομπάμα το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ έφτανε τα 10 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ στο τέλος της προεδρίας Τραμπ είχε ανέλθει στα 27 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Τα παραπάνω σημαίνουν ότι οι αμερικανικές επεμβάσεις στην κεντρική Ασία χρηματοδοτήθηκαν όχι απλώς με δανεικά, αλλά με τυπωμένα δολάρια. Μόνο το αμιγώς στρατιωτικό κόστος της επέμβασης στο Αφγανιστάν ξεπέρασε το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, ενώ αν συνυπολογιστεί και η επέμβαση στο Ιράκ, το συνολικό κόστος υπερβαίνει τα δυο τρισεκατομμύρια δολάρια. Και βέβαια η οικονομική αιμορραγία δεν σταματά εδώ. Θα συνεχίζεται υπό την μορφή εξόδων για την φροντίδα των βετεράνων των δυο πολέμων και τόκων που θα πρέπει να πληρώνονται για δεκατίες.

Συνεπώς η αμερικανική εκστρατεία στο κέντρο της Ασίας δεν απέβη απλώς άκαρπη. Είχε και τεράστιο κόστος. Και το κόστος δεν αφορά μόνο την απώλεια πολύτιμων ανθρώπινων και υλικών πόρων, αλλά και την καταβαράθρωση της αξιοπιστίας των ΗΠΑ ως παγκόσμιας δύναμης στα μάτια εχθρών και φίλων. Υπό το πρίσμα αυτών των διαπιστώσεων, η αποτυχία των ΗΠΑ σε Ιράκ-Αφγανιστάν σηματοδοτεί πιθανώς και το όριο εξάντλησης της αυτοκρατορικής τους επέκτασης.

Προσεχώς λοιπόν οι ΗΠΑ θα δυσκολευτούν πολύ να επιχειρήσουν μια νέα πολυδάπανη επέμβαση, αφού οι εξελίξεις τις οδηγούν μάλλον σε τακτική αναδίπλωση. Σχετικά είναι χαρακτηριστικό ότι οι αμερικανικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν είχαν μειωθεί δραστικά ήδη από το 2014. Όμως ορατή είναι η τάση των ΗΠΑ να αποσυρθούν και από άλλα θέατρα, προκειμένου να εξοικονομήσουν πόρους για την αντιπαράθεση με την Κίνα. Αυτό το είδαμε ήδη στην εμπλοκή τους δια αντιπροσώπων στις συγκρούσεις στη Συρία και στη Λιβύη.

Οι κίνδυνοι για την Ελλάδα

Στον βαθμό λοιπόν που οι ΗΠΑ θα μειώσουν την παρουσία τους σε διάφορες περιοχές, αυτό συνιστά μια εξέλιξη που θα πρέπει να ανησυχήσει ιδιαιτέρως τις ελληνικές πολιτικές ηγεσίες. Ο λόγος είναι ότι οι τελευταίες έχουν βασίσει πολλά στην επικίνδυνη υπόθεση ότι οι ΗΠΑ θα είναι πάντα παρούσες στην Ανατολική Μεσόγειο και ότι θα αυτό θα αποτρέπει έναν πόλεμο με την Τουρκία.

Η αφγανική κρίση έχει βεβαίως και άλλες συνέπειες για την Ελλάδα. Η πιο άμεση από αυτές είναι η πίεση από τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές που θα δημιουργηθούν. Κανονικά η Ελλάδα, η οποία απέχει περισσότερο από 4.000 χιλιόμετρα από το Αφγανιστάν, δεν θα έπρεπε να απειλείται από ένα τέτοιο κύμα. Ωστόσο ο εγκλωβισμός της ανάμεσα στο δίπολο Τουρκίας-ΕΕ, την καθιστά πιθανό προορισμό και χώρο συγκέντρωσης μεγάλου μέρους αυτών των ροών.

Εν όψει αυτών των εξελίξεων, η Ελλάδα δεν έχει άλλη επιλογή από το να θωρακίσει τα σύνορά της, μην επιτρέποντας τη μετατροπή της σε «χώρα-καταυλισμό». Διότι δεν μπορεί να πληρώνει τα σπασμένα κάθε διεθνούς κρίσης, ούτε μπορεί να αφήνεται σε μια διαδικασία «λιβανοποίησης» που αναπόφευκτα θα οδηγήσει και στη δική της διάλυση.

Μια άλλη σημαντική συνέπεια για την Ελλάδα είναι ότι υπό τις παρούσες συνθήκες ο ρόλος και η σημασία της Τουρκίας ισχυροποιείται. Η αδυναμία των ΗΠΑ να έχουν πλέον άμεση πρόσβαση στην περιοχή και παράλληλα η τάση να εξοικονομήσουν δυνάμεις θα τις οδηγήσει στην ανάγκη να ασκήσουν πολιτική δια αντιπροσώπων. Και το γεγονός αυτό αυξάνει de facto τον ρόλο της Τουρκίας, η οποία το γνωρίζει καλά.

Αυτό ενέχει και έναν άλλο κίνδυνο: να πληρώσουν οι ΗΠΑ τις καλές υπηρεσίες της Τουρκίας μέσω ελληνικών υποχωρήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Κύπρο. Όλα αυτά βάζουν τέρμα στο «αφήγημα» των ελληνικών ηγεσιών περί της σημασίας της Ελλάδας ως παράγοντος σταθερότητας στην περιοχή. Αντιθέτως όσο πιο δεδομένη και πιο εξαρτημένη εμφανίζεται η Ελλάδα, τόσο πιο πιθανό γίνεται να χρησιμοποιηθεί ως γεωπολιτική «Ιφιγένεια».

Το τέλος του μονοπολικού κόσμου

Εκείνοι που καταλαβαίνουν τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται, δεν μπορούν παρά να ανησυχούν. Φεύγουμε πια από τη σχετική σταθερότητα του μονοπολικού κόσμου και μπαίνουμε σε έναν αιώνα αδυσώπητων ανταγωνισμών. Σε αυτή την εποχή ρευστότητας η μοναδική ασφάλεια που μπορεί να έχει κανείς, είναι αυτή που θα του παρέχει η δική του ισχύς και η δυνατότητα να βρίσκει αξιόπιστους συμμάχους.

Αυτό όμως απαιτεί συλλογικά υποκείμενα με ξεκάθαρα οράματα και στρατηγικές, με ζωτικότητα δημογραφική και οικονομική, και υπολογίσιμη στρατιωτική ισχύ. Προς την οικοδόμηση αυτών των δυνατοτήτων οφείλει να κινηθεί σήμερα η Ελλάδα, μακριά από απατηλές επαναπαύσεις σε «στρατηγικές σχέσεις» και μακριά από αναζητήσεις προληπτικών συνθηκολογήσεων στη «Χάγη» ή άλλου. Δηλαδή μακριά από τις αυταπάτες που προσφέρουν μακροημέρευση στο εγχώριο πολιτικό σύστημα, αλλά όχι στη χώρα.

*Ο Αναστάσιος Λαυρέντζος έχει σπουδάσει Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει διπλώματα μεταπτυχιακής ειδίκευσης (MSc) στα Οικονομικά Μαθηματικά (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και στη Θεωρητική Φυσική (Πανεπιστήμιο Κρήτης).

Έχει εργαστεί ως διευθυντικό στέλεχος στον τομέα Διαχείρισης Κινδύνων σε μεγάλους ελληνικούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Στο πλαίσιο αυτό έχει επισκεφτεί πολλές βαλκανικές χώρες (Τουρκία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Σερβία). Συνεργάζεται με διεθνείς ελεγκτικούς οίκους ως σύμβουλος επιχειρήσεων και διδάσκει Διαχείριση Κινδύνων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Αρθρογραφεί τακτικά σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα για τα εθνικά θέματα και για ζητήματα που αφορούν τη διεθνή οικονομία. Έχει γράψει τα βιβλία: «Η Θράκη στο μεταίχμιο» και «Σιωπηρή Άλωση – Το Δημογραφικό και το Μεταναστευτικό πρόβλημα της Ελλάδας».

Πηγη:

Η ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΡΟΥΜΑΝΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ:'' ''Αρομούνικα''(Ρουμανικης αποκλισης) σχολεία ανοίγουν σε πόλεις της Αλβανίας ''

Το ρουμανικό ίδρυμα «Nicolae Iorga» στους Αγίους Σαράντα προτίθεται να δραστηριοποιηθεί περισσότερο στην Αλβανία, αφού προτίθεται από το φθινόπωρο να δημιουργήσει σχολεία Αρομούνικα όπου τα παιδιά των Αρομούνων θα μαθαίνουν την ''αρομούνικη'' διάλεκτο και τη ρουμανική καθώς και τις παραδόσεις των ''Αρομούνων''(Ρουμανικης ερμηνειας-εννοιας) (Κουτσοβλάχων).

Έτσι, μετά τις προσπάθειες κατοίκων από τη Σελενίτσα ( στο νομό του Αυλώνα, Αλβανία) θα ανοίξει σχολείο στις 23 Σεπτεμβρίου 2021 με την ονομασία «10 Μαΐου 1905».

Το σχολείο ξαναχτίζεται, χρηματοδοτούμενο από το ίδρυμα «Nicolae Iorga» που εδρεύει στους Αγίους Σαράντα.

Τον Ιούλιο, η αντιπροσωπεία του DRP (= Τμήμα για τους Απανταχού Ρουμάνους) βρέθηκε στη Σελενίτσα όπου επισκέφτηκε τα Αρομούνικα παιδιά και το σχολείο των Αρομούνων «10 Μαΐου 1905» που χρηματοδοτήθηκε από το ίδρυμα «Nicolae Iorga».

Επίσης, ένα σχολείο θα πάρει το όνομά του από τη μεγάλη ακαδημαϊκό γλωσσολόγο «Matilda Caragiu-Marioțeanu». Το σχολείο θα ανοίξει στο Μπεράτι.

Επίσης, στο Ελμπασάν, σχολείο που θα ιδρυθεί θα λάβει το όνομα του πρέσβη Βασίλε Στόϊκα, μάρτυρα του ρουμανικού λαού.

«Για τη μελέτη της Αρουμανικής διαλέκτου και της Ρουμανικής γλώσσας, για την αγορά υπολογιστών και εκτυπωτών για τα παιδιά των Αρομούνων που θα σπουδάσουν στα σχολεία της Σελενίτσα και του Μπεράτ, χρειάζεται αλληλεγγύη»,όπως σημειώνει χαρακτηριστικά το ρουμανικό δημοσίευμα.

Το ίδρυμα «Nicolae Iorga» ζητά από όλους τους Αρμάνους στην Αλβανία να το υποστηρίξουν για την επίτευξη αυτού του μεγάλου στόχου.

Το ίδρυμα έχει πραγματοποιήσει αρκετές εκδηλώσεις τον τελευταίο χρόνο, όπως η κατάθεση της προτομής του Πάπα Λάμπρο Μπαλαμάτσε τον Μάιο ή τα εγκαίνια του σχολείου «10 Μαΐου 1905» στη Σελενίτσα του Αυλώνα.

Ένα σημαντικό γεγονός ήταν η τοποθεσία της προτομής του Nicolae Iorga στην παραλία "Hasan Tahsini" στην πόλη των Αγίων Σαράντα το 2016.

Στην τελευταία συνέντευξη που δόθηκε στην έδρα της Μακεδονικής-Ρουμανικής Εταιρείας Πολιτισμού, στις 31 Ιουλίου 2021. Ο κ. Ο Πάνο Μπακάλι, πρόεδρος του Ιδρύματος «Nicolae Iorga» στους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας, μίλησε για την επίσκεψη της αντιπροσωπείας του Τμήματος για τους Απανταχού Ρουμάνους στην Αλβανία, καθώς και για την κατάσταση των Αρμάνων που ζουν στη χώρα.

Παρουσίασε επίσης τις δραστηριότητες, από διάφορες κοινότητες όπως η Σελενίτσα και το Μεκάτ, μέσω των οποίων οι Αρμάνοι προσπαθούν να δημιουργήσουν ιδρύματα όπου θα μπορούν να μάθουν τόσο την αρουμανική διάλεκτο όσο και τη ρουμανική φιλολογική γλώσσα.

Harriet Martineau Foundation- Arumun.com

Καρακατσάνοφ: ''Είναι φυσιολογικό ο Ζάεφ να δέχεται πρόσφυγες από το Αφγανιστάν, γιατί την εποχή του Γκρουέφσκι αποκαλύφθηκε ότι εκεί ζουν απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων ''

Ο Βούλγαρος πολιτικός σε συνέντευξή του σε ενημερωτική πύλη των Σκοπίων, ρωτήθηκε εάν η Βουλγαρία έχει αποδειχθεί λιγότερο συνεργάσιμη από τη Βόρεια Μακεδονία στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης στο Αφγανιστάν, ο Καρακατσάνοφ είπε ειρωνικά ότι «θα στεγάσουμε 450 Αφγανούς επειδή ο Αλέξανδρος είχε κατακτήσει το Αφγανιστάν και οι Μακεδόνες έχουν απογόνους εκεί».

Πρόσθεσε:

«Είμαι σε δίλημμα για το πώς να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση. Αστειευόμενος ή σοβαρολογώντας ...

Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με το αστείο. Είναι φυσιολογικό ο κ. Ζάεφ να δέχεται Αφγανούς. Άλλωστε, κατά την εποχή του Γκρουέφσκι έγινε κατανοητό ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες ζούσαν στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν. Παραχωρήσατε ακόμη και γη σε πακιστανικό δήμαρχο χωριού κοντά στη λίμνη της Αχρίδας. Τον ανακοινώσατε ως Βασιλιά Γκαζανφάρ κ.λπ. ως …άμεσος απόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όπως είναι γνωστό, ο Μέγας Αλέξανδρος κατέκτησε το Αφγανιστάν και έφτασε στο Πακιστάν. «Είναι απολύτως φυσιολογικό ο κ. Ζάεφ να αποδέχεται αυτούς τους πρώην αρχαίους Μακεδόνες στην πατρίδα τους», δήλωσε ο Καρακατσάνοφ.

Τις …45.000

Ωστόσο, ο Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ, τόνισε ότι οι προγραμματισμένοι 450 πρόσφυγες από το Αφγανιστάν που αναμένεται να φτάσουν στη Βόρεια Μακεδονία στο μέλλον θα μπορούσαν να φτάσουν τους 45.000.

Σύμφωνα με τον πρώην αναπληρωτή πρωθυπουργό της Βουλγαρίας, ο Ζάεφ επιδιώκει να γίνει αρεστός με αυτή την κίνησή τους στους Αμερικανούς, και έκανε έναν παραλληλισμό με την κίνηση του πρώην προέδρου Κίρο Γκλιγκόροφ , ο οποίος, σύμφωνα με τον Καρακατσάνοφ, έδωσε 150.000 Σλαβομακεδονικές υπηκοότητες σε Αλβανούς από το Κοσσυφοπέδιο να κερδίσει στις εκλογές.

Σύμφωνα με τον ίδιο, εάν έρθουν 450 Αφγανοί στη Βόρεια Μακεδονία, στη συνέχεια σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς θα μπορούν να φέρουν τις οικογένειές τους. Όταν λέω οικογένειες, δεν εννοώ μόνο γυναίκες και παιδιά, αλλά και συγγενείς και γιαγιάδες και ξαδέρφια. Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να αυξηθούν από 450 σε 45.000. Δεν ξέρω αν η Βόρεια Μακεδονία το χρειάζεται αυτό. Δεν ξέρω τι είναι πιο σημαντικό. Να υπερασπιστείτε τη χώρα σας ή να την πουλήστε για να ευχαριστήσετε κάποιον στις Βρυξέλλες ή την Ουάσιγκτον. Ούτε οι Βρυξέλλες ούτε η Ουάσιγκτον θα λύσουν τα προβλήματα στη Βόρεια Μακεδονία. Όπως θυμάστε, δεν έλυσαν τα προβλήματα το 2001 κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης.

Κυριακή 15 Αυγούστου 2021

Η Τουρκία, ο Κίσσινγκερ και η «παγίδα του Θουκυδίδη»

Γράφει ο

Δρ. Κων/νος Αποστόλου-Κατσαρός*

Σε μία εξαιρετική ανάλυση του κ. Ιωάννη Θεοδωράτου (Με το κλειδί της Ιστορίας, 03/08/2021) γίνεται αναφορά στον κίνδυνο που διατρέχει η Τουρκία να αυτοεγκλωβιστεί στην «παγίδα του Θουκυδίδη». Ο αμυντικός αναλυτής εκτιμά ότι η Τουρκία διαπράττει το μοιραίο λάθος να αυξάνει το αποτύπωμά της (υπερεπέκταση) ενώ ταυτόχρονα κάνει άλματα στην αμυντική βιομηχανία (ειδικά στην τεχνολογία των UAV) εισερχόμενη σε «ξένα χωράφια» γεγονός που εν τέλει θα προκαλέσει τη «νέμεση»…

Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή. Τον όρο «παγίδα του Θουκυδίδη» χρησιμοποίησε πρώτος ο Γκράχαμ Άλισον σε ανάλυσή του υπό τον τίτλο «Η Παγίδα του Θουκυδίδη: Μήπως οι ΗΠΑ και η Κίνα οδηγούνται σε Πόλεμο;» (The Atlantic, 24/09/2015). Η θεωρία του Άλισον είναι εμπνευσμένη από την ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου που συνέγραψε ο Θουκυδίδης. Τον 5ο αιώνα π.Χ. η Σπάρτη (εν προκειμένω οι ΗΠΑ) έβλεπε την ηγεμονία της να απειλείται από την Αθήνα (σσ. η Κίνα), οπότε επέλεξε τον πόλεμο για να ανακόψει τις αθηναϊκές βλέψεις, και τελικά το πέτυχε. Ο Άλισον παραθέτει 16 αντίστοιχα ιστορικά παραδείγματα, 12 εκ των οποίων κατέληξαν σε πολεμική αναμέτρηση/αιματοκύλισμα.

Το ερώτημα βέβαια είναι κατά πόσον οι ΗΠΑ νιώθουν ότι απειλούνται από τις ηγεμονικές βλέψεις της Τουρκίας. Η απάντηση ίσως να κρύβεται σε παλαιότερη δήλωση του Χένρυ Κίσσινγκερ (The Wall street Journal, 12/10/2011) ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε ότι «μετά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, η Τουρκία μπορεί να υποκαταστήσει σημαντικό μέρος του κενού που άφησαν οι ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή, αρκεί να μη θίξει τα ζωτικά συμφέροντα της Ουάσινγκτον». Μετά από 10 χρόνια, βλέπουμε αυτόν τον στρατηγικό σχεδιασμό να υλοποιείται, και ο κύριος λόγος είναι ότι οι ΗΠΑ επιχειρούν να ανασυντάξουν δυνάμεις μειώνοντας το αποτύπωμά τους στην εν λόγω περιοχή, ώστε να επικεντρωθούν στην αντιμετώπιση της αναδυόμενης κινεζικής απειλής. Οι λεγόμενες «συμφωνίες του Αβραάμ» εκτός της δημιουργίας κοινού μετώπου εναντίον του Ιράν, εντάσσονται στην ίδια στρατηγική, αφού δημιουργούν το κατάλληλο κλίμα συνεργασίας μεταξύ χωρών (Ισραήλ, ΗΑΕ, Μπαχρέιν, Σουδάν) που μέχρι πρότινος ήταν δηλωμένοι αντίπαλοι και άρα η αμερικανική παρουσία στην περιοχή θα είναι μελλοντικά λιγότερο αναγκαία.

Όσον αφορά στην Τουρκία, αποτελεί τον ιδανικό τοποτηρητή για θρησκευτικό-πολιτικούς λόγους, και επομένως οι επεκτατικές της βλέψεις όχι μόνο δεν συνιστούν απειλή για τις ΗΠΑ, αλλά αντιθέτως συναποτελούν κομμάτι της αμερικανικής αρχιτεκτονικής ασφάλειας για την ευρύτερη Μέση Ανατολή, τη Β. Αφρική και τη Μεσόγειο. Στην ουσία πρόκειται για αναβίωση του «δόγματος Νίξον», σύμφωνα με το οποίο εξοικονομούνται σημαντικοί πόροι με την ανάδειξη «ελεγχόμενων» τοποτηρητών.

Επανερχόμενοι στη δήλωση Κίσσινγκερ, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στο σημείο που αναφέρει ότι η Τουρκία επ’ ουδενί λόγω δεν πρέπει να «θίξει τα ζωτικά συμφέροντα της Ουάσινγκτον». Επ’ αυτού διερωτόμαστε, μήπως τα αμερικανικά «ζωτικά συμφέροντα» θίγονται από την τουρκική στρατιωτική τεχνολογία και δη την τεχνολογία των UAV; Για τους παροικούντες, είναι γνωστή η βαρύτητα που δίνει η αμερικανική γραφειοκρατία αλλά και το Κογκρέσο σε τέτοιου είδους ζητήματα. Προς επίρρωση αυτού άλλωστε ήρθε και η επιστολή διαμαρτυρίας 28 μελών της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων σύμφωνα με την οποία ζητούν την διακοπή κάθε είδους αρωγής στο πρόγραμμα κατασκευής UAV της Τουρκίας. Η επιστολή κοινοποιήθηκε στον αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν στις 10 Αυγούστου 2021 (Καθημερινή, 12/08/2021). Χαρακτηριστική είναι η δήλωση ενός από τους αμερικανούς Βουλευτές που ανέλαβε την πρωτοβουλία, ο οποίος είπε: «Από καιρό έχουμε δώσει στην Τουρκία πρόσβαση σε κορυφαίου επιπέδου στρατιωτική τεχνολογία. Είναι όμως επιτακτικό η χρήση της αμερικανικής τεχνολογίας να είναι συμβατή με τα αμερικανικά συμφέροντα, τις αξίες και τις συμμαχίες», ενώ ταυτόχρονα ζητά από τον Α. Μπλίνκεν «να διερευνήσει εάν το πρόγραμμα των τουρκικών UAV παραβιάζει την αμερικανική νομοθεσία ή αποσταθεροποιεί περιοχές στις οποίες έχουν εθνικά συμφέροντα ασφαλείας».

Οι φόβοι των αμερικανών για τις συνέπειες της περαιτέρω ανάπτυξης των τουρκικών UAV (αυτονομία, ωφέλιμο φορτίο, εμβέλεια, συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου κλπ) αποτυπώνονται πλέον και σε αναλύσεις Μέσων όπως η Wall Street Journal (03/06/2021), όπου προειδοποιούν ότι «Χαμηλού κόστους οπλισμένα τουρκικά Drones, αλλάζουν τα πεδία μάχης και τη γεωπολιτική». Η αλήθεια είναι ότι η Τουρκία μελέτησε, αντέγραψε και εφαρμόζει σχεδόν κατά γράμμα το «δόγμα Ράμσφελντ» εργαλειοποιώντας μισθοφόρους (σσ. Σύριους τζιχαντιστές) σε συνδυασμό με τις ειδικές της δυνάμεις, τις μυστικές υπηρεσίες και τα UAV, μειώνοντας τις πιθανές απώλειες και βελτιώνοντας τον βαθμό επιτυχίας σε σχέση με τις συμβατικές επιχειρήσεις. Αυτό όμως αυξάνει ενοχλητικά τη γεωστρατηγική της αξία/βαρύτητα, αφού της επιτρέπει να ενεργεί περισσότερο αυτόνομα από όσο επιθυμεί η Αμερική, με ότι αυτό συνεπάγεται. Επιπροσθέτως, η Τουρκία ισχυρίζεται ότι η εγχώρια αμυντική της βιομηχανία καλύπτει πλέον το 70% (Stratfor, 07/11/2019) των στρατιωτικών της αναγκών, από το 20% που κάλυπτε πριν από 15 χρόνια, και σίγουρα αυτό οι Αμερικανοί το λαμβάνουν υπόψη πολύ σοβαρά.

Υπό αυτό το πρίσμα, η επιτυχία της γείτονος, συνδυάζοντας αφ’ ενός τις σύγχρονες επιχειρησιακές τακτικές και αφ’ ετέρου την εξέλιξη της στρατιωτικής τεχνολογίας, την φέρνει αντιμέτωπη με την «παγίδα του Θουκυδίδη» με απρόβλεπτες συνέπειες για την ίδια, πολύ πιο οδυνηρές από αυτές που υπέστη μετά την αγορά των S-400. Αυτό βέβαια επ’ ουδενί λόγω δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα έχει την πολυτέλεια να αναμένει με τα χέρια σταυρωμένα την Τουρκία να κάνει το επόμενο λάθος, ευελπιστώντας εντωμεταξύ ότι κάποια στιγμή θα την «συνετίσουν».

Οι περισσότεροι αναλυτές διαπιστώνουν ότι ο αείποτε εχθρός του έθνους εκτός του ότι επιχειρεί να ληστέψει τον εθνικό μας πλούτο, προσπαθεί ταυτόχρονα να μας υποδουλώσει γεωπολιτικά και γεωοικονομικά (φινλανδοποίηση) για να αναλάβει ρόλο επικυρίαρχης δύναμης στην μείζονος σημασίας περιοχή μας. Και επειδή βρισκόμαστε στο τελικό στάδιο υλοποίησης αυτού του σχεδίου, οφείλουμε να προβάλλουμε ισχυρές αντιστάσεις απεμπολώντας τις διαχρονικές μας παθογένειες, την εσωστρέφεια, τον πασιφισμό, το να εμμένουμε στον ρόλο του «γεωπολιτικού κομπάρσου» και του «προβλέψιμου συμμάχου» που όλοι θεωρούν δεδομένο αλλά κανείς δεν σέβεται, πολλώ δε μάλλον, φοβάται. Με έναν γείτονα που καιροφυλακτεί πασχίζοντας διαχρονικά να μας βλάψει, είμαστε άξιοι της μοίρας μας εάν ανάγουμε σε «στρατηγική» το να ελπίζουμε ότι οι άλλοι θα κάνουν τη δουλειά μας προασπίζοντας τα δικά μας εθνικά δίκαια…

*Ειδικός τεχνικός σύμβουλος. Διετέλεσε λέκτορας και επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο του Μπράιτον της Βρετανίας, από το οποίο κατέχει διδακτορικό και μεταπτυχιακό τίτλο.

Πηγη:

«Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση»! Ο Ερντογάν, το κάζο Μπάϊντεν και η Ελλάδα

«Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση»! Η φράση του “μεγάλου τιμονιέρη” της Κίνας Μάο Τσε Τουνγκ μάλλον θα ΄χει περάσει από το μυαλό του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν. Η δραματική κατάσταση στο Αφγανιστάν εξελίσσεται σε τεράστιο φιάσκο για τον Αμερικανό πρόεδρο Τ.Μπάϊντεν και ταυτόχρονα έχει αρχίσει να προκαλεί προβληματισμό στους Ευρωπαίους, που διαπιστώνουν ότι ένα νέο μεγάλο προσφυγικό κύμα είναι καθ΄ οδόν.

Οι συνθήκες ιδανικές για να επωφεληθεί ο Ερντογάν. Δεν θα ΄ναι ένα παιχνίδι χωρίς ρίσκο, αλλά τα κέρδη που επιδιώκει δεν μπορούν να έρθουν εκ του ασφαλούς.

Ο Ερντογάν ανέτρεψε όλα τα προγνωστικά που ήθελαν τη συνάντηση του με τον Μπάϊντεν στις Βρυξέλλες να εξελίσσεται σε Βατερλό. Οι δυο τους φαίνεται ότι τα βρήκαν μια χαρά καθώς ο πρόεδρος Μπάϊντεν δέχτηκε όπως φαίνεται με ανακούφιση την προσφορά του Ερντογάν για αποστολή τουρκικών στρατευμάτων στο αεροδρόμιο της Καμπούλ. Ο Μπάϊντεν δεν είπε κουβέντα για το “κακό παιδί” του ΝΑΤΟ , τους S-400 και τις κατάφωρες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία. Όπως λέει ο πολιτικός επιστήμονας και συνεργάτης της Ahval Gökhan Bacık “οι Ηνωμένες Πολιτείες επέλεξαν να βάλουν το μέλλον του διεθνούς αεροδρομίου του Αφγανιστάν πάνω από την τουρκική δημοκρατία”.

Ο Ερντογάν “βλέπει” την ευκαιρία να εξυπηρετήσει τα αμερικανικά συμφέροντα, να βγάλει τον Μπάϊντεν από τη δύσκολη θέση και να εισπράξει κέρδη όχι μόνο για την Τουρκία, αλλά προσωπικά. Η υπόθεση της Halkbank είναι η αγωνία του…

Επιπλέον το προσφυγικό κύμα από Αφγανιστάν μπορεί να προκαλεί τις επιθέσεις της αντιπολίτευσης προς τον Ερντογάν, ο ίδιος όμως ήδη υπολογίζει τα κέρδη, γνωρίζοντας πια αυτό το βρώμικο παιχνίδι. Εισπράττει δισεκατομμύρια από τους κατώτερους των περιστάσεων Ευρωπαίους ηγέτες για να “φιλοξενεί” τους πρόσφυγες και μετανάστες σε τουρκικό έδαφος και παράλληλα πιέζει όποτε εκείνος κρίνει την Ελλάδα με την προώθηση τους στο Αιγαίο. Για να πάρει κι άλλα χρήματα.

Το αμερικανικό κάζο στο Αφγανιστάν δίνει ξανά ρόλο στην Τουρκία του Ερντογάν. Ακόμη και πριν απ΄ αυτό άπαντες μας έλεγαν για το “πόσο σημαντική είναι η Τουρκία” και μας εξηγούσαν “γιατί δεν πρέπει να χαθεί από τη Δύση”. Μπορούμε να φανταστούμε τι θα συμβεί τώρα.

Όλα αυτά είναι νομίζουμε αυτονόητο ότι μας αφορούν άμεσα. Δυστυχώς στην Ελλάδα ακόμη προσπαθούμε να καταλάβουμε ποιος ασκεί την εξωτερική πολιτική: ο ΥΠΕΞ ή ο “Λευκός Οίκος” του Μαξίμου! Ελπίζουμε σύντομα να το λύσουμε και να προετοιμαστούμε για τα δύσκολα που έρχονται ,όποιες κι αν είναι οι εξελίξεις για την Τουρκία. Ακόμη κι αν τα πράγματα δεν πάνε καλά για τον Ερντογάν στο Αφγανιστάν και η αποστολή των στρατευμάτων του αποδειχτεί μια θανατηφόρα παγίδα είναι βέβαιο ότι θα προσπαθήσει να στρέψει το ενδιαφέρον του προς την Ελλάδα. Καλό θα είναι λοιπόν να ετοιμαστούμε για να αντιμετωπίσουμε και στρατιωτική πίεση από την Τουρκία κάτι που το ζήσαμε και πέρυσι τέτοιες μέρες. Δεν διαπιστώνουμε να υπάρχουν τέτοιες ανησυχίες στην κυβέρνηση καθώς το “εξοπλιστικό συμμάζεμα” έχει μείνει στις πρωθυπουργικές δηλώσεις του περασμένου Σεπτεμβρίου.

Πηγη:

Politico: Έρχεται το τέλος της Ευρώπης (και Ελλάδας;) - 3 εκατ. Αφγανοί έχουν ήδη φύγει- Οι Ταλιμπάν ανοίγουν τα σύνορα!

Εκατομμύρια μετανάστες έρχονται προς την Ευρώπη - «Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πέφτουν η μία μετά την άλλη»

Ο απεσταλμένος του Politico που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην Καμπούλ του Αφγανιστάν, Μπρούνο Μακάες μεταφέρει δραματικές εικόνες με εκατομμύρια εσωτερικούς πρόσφυγες από όλη τη χώρα να έχουν συγκεντρωθεί στην πόλη , ενώ ήδη έχουν εγκαταλείψει την χώρα 3 εκατομμύρια άνθρωποι, που βρίσκονται στο Ιράν, με τους Ταλιμπάν να έχουν ανοίξει τα σύνορα ώστε να ξεφορτωθούν την εσωτερική αντιπολίτευση!

Όπως αντιλαμβανόμαστε το πιθανότερο ταξίδι αυτών των ανθρώπων, θα είναι Αφγανιστάν-Πακιστάν-Ιράν-Τουρκία-Ελλάδα, κάτι που σημαίνει πως θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για ένα νέο κύμα εκατομμυρίων μεταναστών προς τη χώρας μας, τις επόμενες βδομάδες.

Οι στιγμές είναι πολύ κρίσιμες και κανείς από την ελληνική κυβέρνηση δεν φαίνεται να το έχει αντιληφθεί!

Αυτή τη στιγμή οι Ταλιμπάν επελαύνουν χωρίς αντίσταση και βρίσκονται στα 80 χλμ. από την Καμπούλ!

Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, η Ελλάδα εκτός από το να φυλάξει τα σύνορα δεν μπορεί να κάνει και πολλά. Την κύρια ευθύνη την φέρουν οι ΗΠΑ του Τζο Μπάιντεν που αποσύρθηκαν από το Αφγανιστάν χωρίς καμία απολύτως εγγύηση και συμφωνία για την ασφάλεια των συνόρων και φυσικά η ΕΕ που δεν τους πίεσε!

Συγκεκριμένα το άρθρο του Politico αναφέρει:

ΚΑΜΠΟΥΛ - Οι συγκεντρώσεις σε όλη την Καμπούλ αυτήν την εβδομάδα είναι ζοφερές, καθώς η συζήτηση επανέρχεται πάντα στις ίδιες ερωτήσεις: Θα πέσει η Καμπούλ; Πότε θα πέσει η Καμπούλ; Και τι γίνεται τότε; Περιμένετε την τελευταία πτήση ή μένετε, ακόμη και μετά το κλείσιμο του αεροδρομίου, ελπίζοντας να πάτε με αυτοκίνητο στο Ισλαμαμπάντ ή την Τασκένδη;

Οι Ευρωπαίοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ένα νέο προσφυγικό κύμα φαίνεται πλέον αναπόφευκτο. Και παρόλο που οι Αφγανοί πρόσφυγες εγκαταλείπουν τη χώρα σε μεγάλους αριθμούς ήδη από το 2015, αυτή τη φορά δεν θα έχουν άλλη επιλογή.

«Όλοι όσοι γνωρίζω σχεδιάζουν να φύγουν», μου λέει ένας πρώην Αφγανός υπουργός. «Και ξέρω πολλούς ανθρώπους». Αλλά δεν είναι μόνο οι ελίτ που αισθάνονται έτσι.

Οδηγώντας σε όλη την πόλη, μπορεί κανείς να δει εσωτερικούς πρόσφυγες να στήνουν σκηνές στα πάρκα της Καμπούλ ή να φτάνουν στην πρωτεύουσα με όλα τα υπάρχοντά τους δεμένα στις αυλακώσεις των αυτοκινήτων τους. Φεύγουν από τις πόλεις στο βορρά που μόλις έπεσαν στα χέρια των Ταλιμπάν. Όταν φτάσει η σειρά της Καμπούλ, δεν θα έχουν πουθενά για να ξεφύγουν

Πού θα πάνε όμως; Οι Ταλιμπάν δεν θα τους εμποδίσουν να φύγουν από τη χώρα. Τουλάχιστον αυτή είναι η πρώιμη ένδειξη από τα ιρανικά σύνορα και άλλες θέσεις όπου οι Ταλιμπανς έχουν τον έλεγχο. Μάλλον στην ομάδα αρέσει στην ιδέα της εξαφάνισης της εσωτερικής αντίθεσης ανοίγοντας τις πύλες.

Το Πακιστάν θα έχει πιθανώς παρόμοιες απόψεις. Δεν θα υποδεχτεί τους πρόσφυγες από τον γείτονά του, καθώς οι περισσότεροι Αφγανοί που εγκαταλείπουν τη χώρα θεωρούν το Πακιστάν υπεύθυνο για την τραγωδία που εκτυλίσσεται.

Όσον αφορά το Ιράν, οι περισσότεροι λογαριασμοί που έχω δει ήδη εκτιμούν ότι ο συνολικός αριθμός των Αφγανών προσφύγων στη χώρα είναι περίπου τρία εκατομμύρια.

Οι διπλωμάτες στην Καμπούλ μου είπαν ότι το Ιράν μπορεί να είναι πρόθυμο να κατασκευάσει καταυλισμούς προσφύγων στα ανατολικά σύνορά του. Θα χρειαζόταν όμως υποστήριξη για αυτό και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει ακόμη κάνει κάποια κίνηση. Πολιτικά, θα μπορούσε να είναι δύσκολο να συνεργαστεί στενά με την Τεχεράνη. Και οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τους Αμερικανούς μπορεί να καταστήσουν αδύνατη την παροχή υποστήριξης στα ποσά που θα απαιτήσει το καθεστώς.

Υπάρχει η Τουρκία, ναι, αλλά και η Τουρκία έχει φτάσει στα όρια της ικανότητας απορρόφησής της. Πάνω από τρία εκατομμύρια Σύριοι πρόσφυγες αποκαλούν τώρα την Τουρκία το σπίτι τους και η τουρκική κοινή γνώμη είναι ανοιχτά ενάντια σε κάθε άλλη άφιξη, ιδιαίτερα από το Αφγανιστάν, του οποίου ο πολιτισμός και τα έθιμα διαφέρουν σημαντικά από την Τουρκία.

Μπορεί κανείς να δει πού οδηγεί αναπόφευκτα αυτή η κρίση. Η ταλαιπωρημένη πομπή που φεύγει από το Αφγανιστάν δεν θα έχει άλλη επιλογή παρά να κατευθυνθεί προς την Ευρώπη.

Μέχρι στιγμής, οι Βρυξέλλες δεν έχουν κάνει τίποτα για να τους σώσουν από τον εφιάλτη που εξελίσσεται στο εσωτερικό τους και συνεχίζουν να επικεντρώνονται στις εσωτερικές τους υποθέσεις. Όλα όσα συμβαίνουν στην Καμπούλ θα μπορούσαν εξίσου να συμβαίνουν στο φεγγάρι.

Από το 2015, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναπτύξει μια νέα, τιτλοποιημένη προσέγγιση στα ανατολικά της σύνορα. Οι φράχτες έχουν ανέβει σχεδόν παντού και ακόμη και τα drones χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο για επιτήρηση.

Τον περασμένο Φεβρουάριο, οι ελληνικές δυνάμεις ασφαλείας εντυπωσίασαν τον κόσμο ότι ήταν πρόθυμοι να κάνουν σχεδόν τα πάντα για να κρατήσουν μακριά τους πρόσφυγες. Θα λειτουργήσει όμως αυτή η προσέγγιση τους επόμενους μήνες;

Η αλήθεια είναι ότι δεν λειτούργησε ούτε πριν. Όταν έπληξε η πανδημία, οι προσφυγικές ροές σταμάτησαν για λίγο. Αλλά ήταν μοιραίο να επιστρέψουν και με περισσότερη δύναμη.

Ένας διπλωμάτης στην Καμπούλ μου λέει, καθώς πίνουμε τσάι στον κήπο του: «Όταν οι αριθμοί είναι αρκετά υψηλοί, τίποτα δεν μπορεί να τους σταματήσει. Ούτε καν τανκς ».

Ένας δεύτερος διπλωμάτης, με μεγάλη γνώση όλων των αριθμών και των γεγονότων που φθάνουν από τα σύνορα με το Ιράν, προσθέτει δραματικά: «Αυτό τελικά θα πάρει τον δρόμο για την Ευρώπη. Και τότε μπορεί να δούμε μια κυβέρνηση να πέφτει, και μετά μια άλλη, και μια άλλη ».

Ίσως πρόκειται για μια δραματική άνθηση, αλλά έχει απόλυτο δίκιο σε ένα σημείο: Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, η προσφυγική κρίση του 2015 θεωρήθηκε ως ένα εξαιρετικό περιστατικό, που δεν επαναλήφθηκε ποτέ. Έτσι δικαιολογήθηκαν τα γεγονότα στο ευρωπαϊκό κοινό. Ήταν μια εσφαλμένη παραδοχή, η οποία τώρα θα τεθεί σε δοκιμασία.

Υπάρχει χρόνος για να σταματήσει η τραγωδία; Αυτό μένει να το δούμε. Αλλά για την Ευρώπη, θα ήταν μοιραίο λάθος να απορρίψουμε την παρούσα στιγμή ως πρόβλημα κάποιου άλλου. Η πτώση της Καμπούλ εγείρει ερωτήματα για τη δική της πολιτική επιβίωση.

Πηγή:Pronews.gr

Η Τουρκία εκπαιδεύει τους Αλβανούς ως καταδρομείς, πιλότους, αλεξιπτωτιστές και σε άρματα μάχης

Το πόσο ανήσυχη είναι η Σερβία όσον αφορά την τουρκική βοήθεια που χορηγείται στον στρατό του Κοσσυφοπεδίου, δείχνει η τρέχουσα περίπτωση της τουρκικής ετοιμότητας να εκπαιδεύσει τους στρατιώτες ακόμη και για τις πιο ευαίσθητες περιπτώσεις, γράφει η Kosova Post.

Έτσι, η εκπαίδευση των πιλότων για αεροσκάφη καθώς και για άρματα μάχης, αλεξιπτωτιστές, κομάντος και άλλα προφίλ, είναι μερικές μόνο από τις τουρκικές δραστηριότητες βοήθειας που κάνουν προς τους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου.

Με βάση τα σερβικά μέσα ενημέρωσης, ειδικά την εφημερίδα «Kurir» που δημοσιεύει δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε στη Σερβία τις τελευταίες ημέρες, στο ερώτημα ποιες λέξεις ή προτάσεις αυξήθηκαν περισσότερο για εσάς τους τελευταίους μήνες, από τις τρεις απαντήσεις που δόθηκαν, δύο έπρεπε να κάνει με το Κοσσυφοπέδιο και τους Αλβανούς.

Πρώτη φράση ήταν «Στρατός του Κοσσυφοπεδίου» ενώ η δεύτερη «Η Τουρκία βοηθά τους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου να φτιάξουν τον δικό τους στρατό».

Όταν οι Τούρκοι βομβάρδισαν τη Σερβία

Ας μην ξεχνάμε (συνεχίζει το αλβανικό δημοσίευμα), η Σερβία δεν θα ξεχάσει ποτέ τα τουρκικά αεροσκάφη σε στρατηγικούς στόχους εντός της Σερβίας.

Ας μην ξεχνάμε ότι η Σερβία δεν θα λησμονήσει ποτέ τον βομβαρδισμό των τουρκικών αεροπλάνων σε στρατηγικούς στόχους εντός της Σερβίας.

Ήταν ο βομβαρδισμός πριν από χρόνια όταν το ΝΑΤΟ επιτέθηκε στη Σερβία. Εκείνη την εποχή, φημολογούνταν ευρέως ότι τα πολεμικά αεροσκάφη ορισμένων χωρών μελών του ΝΑΤΟ δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους.

Αυτά τα αεροπλάνα, αντί να χτυπήσουν τους στόχους, έριξαν τις βόμβες τους στα βουνά.

Αυτές οι εκβιαστικές πράξεις είχαν αυξήσει τον τουρκικό στρατό, ο οποίος, με τη μεγαλύτερη επιμονή και ακρίβεια, εξαπέλυσε αεροπορικές επιδρομές, βομβαρδίζοντας στρατηγικά σημεία της Σερβίας, γράφει το δημοσίευμα.

20 χρόνια από τη Συμφωνία της Αχρίδας «Εάν ήταν τότε ο Ζάεφ δεν θα γινόταν πόλεμος το 2001»

«Με αρκετά ηχογραφημένα βίντεο από τη σύγκρουση το 2001 και αποτίοντας φόρο τιμής στους υπογράφοντες που δεν είναι πλέον μαζί μας, ξεκίνησε η κεντρική εκδήλωση με αφορμή την 20ή επέτειο της Συμφωνίας της Αχρίδας. Η συμφωνία θα πρέπει να αποτελεί πλεονέκτημα και όχι εμπόδιο για την ανάπτυξη της χώρας μας», δήλωσε ο Πρόεδρος της Βόρειας Μακεδονίας, Στέβο Πενταρόφσκι.

Ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου, Ταλάτ Τζαφέρι, ο οποίος απευθύνθηκε στο ακροατήριο στα αλβανικά, είπε ότι αυτό είναι ένα σημάδι ότι έχουμε κάτι για το οποίο να είμαστε υπερήφανοι.

«Αυτό που σας απευθύνω στα αλβανικά είναι μια πραγματικότητα και ένα σημάδι ότι έχουμε κάτι για το οποίο πρέπει να είμαστε υπερήφανοι, αλλά δεν πρέπει να θεωρούμε ότι έχουμε ολοκληρώσει την εργασία μας, γιατί, όπως λέει και το σύνθημα της ίδιας της εκδήλωσης – Μετά την Αχρίδα- η διαδικασία συνεχίζεται». επεσήμανε ο Ταλάτ Τζαφέρι.

Ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ είπε ότι η Συμφωνία της Οχρίδας έστειλε ένα μήνυμα κατανόησης, αμοιβαίας συγχώρεσης μεταξύ (Σλαβο)μακεδόνων, Αλβανών και όλων των άλλων πολιτών στη χώρα.

Ο επικεφαλής του DUI, Αλί Αχμέτι υπενθύμισε την περίοδο από τη σύγκρουση και τον δρόμο προς τη Συμφωνία της Αχρίδας.

«Δεν ήταν εύκολο για μένα ή τους συμπολεμιστές μου, επειδή αυτή η χώρα ανακηρύχθηκε όαση ειρήνης και εξαιτίας των μέχρι τότε Αλβανών εκπροσώπων που δεν κατάφεραν να πείσουν σημαντικά τη διεθνή κοινότητα ότι τα πράγματα πρέπει να πάνε καλύτερα και να βελτιωθούν», είπε Αλί Αχμέτι.

Ο οικοδεσπότης της πρώτης συζήτησης ήταν ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτικού Συστήματος Αρτάν Γκρούμπι, ο οποίος μετά την ομιλία του Πρωθυπουργού αποκάλυψε τι είπε ο πρώτος ομιλητής, Αλί Αχμέτι, αφού ρώτησε τον Ζάεφ εάν θα υπέγραφε τη συμφωνία αν ήταν Πρωθυπουργός εκείνη την εποχή;

«Όταν ρώτησα αν ο κ. Ζάεφ το 2001 θα υπέγραφε τη συμφωνία -πλαίσιο, ο Αλί Αχμέτι μου ψιθύρισε: Αν ήταν ο Ζάεφ το 2001, δεν θα είχε συμβεί το 2001!», Επεσήμανε ο Άρταν Γκρούμπι.

Η Συμφωνία της Αχρίδας τερμάτισε την ένοπλη σύγκρουση του 2001 στην πΓΔΜ. Οι υπογράφοντες ήταν ο τότε Πρόεδρος Μπόρις Τραϊκόφσκι, ο Πρωθυπουργός Λιούπκο Γκεοργκίεφσκι, ο αρχηγός του SDSM, Μπράνκο Τσερβενκόφσκι, το PDP, ο Ιμέρ Ιμέρι και από το DPA, ο Άρμπεν Τζαφέρι.

Κυριακή 8 Αυγούστου 2021

ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ ΓΗ ΑΚΡΙΤΩΝ ΗΡΩΩΝ

Η ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΛΛΑΔΟΣ-ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΧΡΟΝΙΑ ΩΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΙΜΕΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΝΑΥΜΑΧΟΥ ΙΠΠΟΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥ ΚΑΤΣΩΝΗ ΣΤΟ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΤΗΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ (ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ)ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΣ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΝ.ΜΕΣΟΓΕΙΟ

ΦΕΤΟΣ Η ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΛΟΓΩ ΤΩΝ 200 ΧΡΟΝΩΝ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ

ΤΙΜΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΤΗΡΗΘΗΚΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΛΟΓΩ COVID 19

ΟΙ ΣΤΟΛΕΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Κυριακή 1 Αυγούστου 2021

Απογοητευμένη η Βουλγαρία από το ψήφισμα των «κόκκινων γραμμών» στα Σκοπια

Το Υπουργείο Εξωτερικών είναι απογοητευμένο με το ψήφισμα της Συνέλευσης της Δημοκρατίας της ''Βόρειας Μακεδονίας'' που εκδόθηκε στις 29 Ιουλίου 2021 και σημειώνει με λύπη ότι αυτή η πράξη έρχεται σε μια στιγμή που ο διμερής διάλογος μεταξύ Σόφιας και Σκοπίων, ως αποτέλεσμα των συνεχιζόμενων προσπαθειών , έχει αρχίσει να μπαίνει σε μια πιο θετική και πολλά υποσχόμενη φάση, ανακοίνωσε το κέντρο Τύπου του Υπουργείου Εξωτερικών.

Η Βουλγαρία προσβλέπει στην επίσημη δημοσίευση του ψηφίσματος προκειμένου να αναλύσει προσεκτικά το περιεχόμενό του ως προς τη συμβατότητά του με τη Συνθήκη Φιλίας, Καλής Γειτονίας και Συνεργασίας που υπεγράφη και επικυρώθηκε από τη Συνέλευση της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας το 2017, καθώς και το δυνητικό αντίκτυπο αυτού του εγγράφου στον μέχρι τώρα διάλογο.

Θα ήταν εντελώς απαράδεκτο για τη Βουλγαρία να κινητοποιήσει ή να δικαιολογήσει τη μη εκπλήρωση της Συνθήκης Καλής Γειτονίας και Συνεργασίας του 2017 μέσω τέτοιων πράξεων, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τις κατευθυντήριες αρχές του διεθνούς δικαίου.

«Ο μόνος σωστός τρόπος για να βρούμε βιώσιμες και αμοιβαία αποδεκτές λύσεις στις τρέχουσες προκλήσεις στις σχέσεις μας είναι η αυστηρή τήρηση των συμφωνιών και των δεσμεύσεων που έχουν επιτευχθεί, η αποτελεσματική και ευσυνείδητη εφαρμογή τους, καθώς και η διατήρηση ενός ειλικρινούς και πλήρους διαλόγου».

Χθες, το Κοινοβούλιο της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας ενέκρινε ψήφισμα σχετικά με τις κρατικές θέσεις στις διαπραγματεύσεις με τη Βουλγαρία. Ένα έργο για τις λεγόμενες "κόκκινες γραμμές" που πρέπει να τηρούνται από τους διαπραγματευτές.

Σκόπια: Ο φυγάς Γκρούεφσκι άνοιξε εταιρεία πωλήσεων πορσελάνης στη Βουδαπέστη

Φωτό από τη Novatv.mk

Ο Νίκολα Γκρούεφσκι, πρώην πρωθυπουργός της ''Βόρειας Μακεδονίας'', ο οποίος κατέχει έγγραφα ταυτότητας της Ουγγαρίας με διεύθυνση της περιφέρειας V και μπορεί να ψηφίσει στις δημοτικές εκλογές στην κεντρική Βουδαπέστη, ξεκίνησε μια νέα φάση στη ζωή του.

Ο Γκρουέφσκι, ο οποίος ως άτομο με προσωρινή προστασία ως κάτοχος πολιτικού ασύλου μετά την απόκτηση ουγγρικών εγγράφων, ίδρυσε μια ιδιωτική εταιρεία στην Ουγγαρία, σύμφωνα με ουγγρικές πηγές.

Η εταιρεία του Γκρούεφσκι καταχωρήθηκε στις 15 Ιουλίου και σύμφωνα με ουγγρικές πηγές, είναι επίσης ο διευθύνων σύμβουλος και ιδιοκτήτης της εταιρείας.

Φωτό από την Exrpes.mk

Η κύρια δραστηριότητα της εταιρείας «Γκρούεφσκι» είναι η διαχείριση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και άλλων συμβουλευτικών υπηρεσιών διαχείρισης, αλλά ο κατάλογος δραστηριοτήτων περιλαμβάνει πολλές άλλες, από τη χονδρική πώληση πορσελάνης, υαλικών και προϊόντων καθαρισμού έως τη διαχείριση περιουσιακών στοιχείων και τη διοργάνωση συνεδρίων.

Σύμφωνα με ουγγρικές πληροφορίες, αν και ο Γκρουέφσκι ζει στην Ουγγαρία, έθεσε ως τόπο διαμονής τα Σκόπια στη φόρμα εγγραφής της εταιρείας.

Ο Τσαταλίν Χόρνγικ, δικηγόρος από τη Βουδαπέστη, είναι εγγεγραμμένος ως πράκτορας παράδοσης στα αρχεία της εταιρείας.

Πριν από περισσότερα από δύο χρόνια, ο Νίκολα Γκρούεφσκι διέφυγε μυστηριωδώς από τα Σκόπια, όπου καταδικάστηκε σε 2 χρόνια φυλάκιση για διαφθοράς, στην οποία φέρεται να αγόρασε παράνομα μια θωρακισμένη Mercedes που χρησιμοποιείται τώρα από την κυβέρνηση των Σκοπίων.

Αν και υπάρχουν σοβαρές υποψίες ότι ο Γκρούεφσκι αφέθηκε ελεύθερος από το Υπουργείο Εσωτερικών υπό τον έλεγχο του Ζάεφ και του Όλιβερ Σπασόφσκι, μέχρι στιγμής κανείς δεν έχει λογοδοτήσει για την απόδρασή του.

Αν και δεν είναι αρχηγός του κόμματος εδώ και 4 χρόνια, εξακολουθεί να έχει υποστήριξη μεταξύ 1 και 2% στις δημοσκοπήσεις για τη δημοτικότητα των πολιτικών στη' Βόρεια Μακεδονία'.