Η Κριμαία και η ‘εμφάνιση’ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας

Ακόμη μία ‘φιλοφρόνηση’ πετάχτηκε από τον «φίλο μας Ρετζέπ». Ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, δήλωσε ότι η Άγκυρα δεν θα αναγνωρίσει ποτέ την «παράνομη προσάρτηση» της Κριμαίας, γράφει σε άρθρο το Σεργκέι Μαρτζέτσκι στον ‘Ρεπόρτερ’.

Βλέπουμε ότι όλη αυτή η ρητορική λαμβάνει χώρα με φόντο τις προσπάθειες της Άγκυρας να αποκαταστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

 Τις τελευταίες δεκαετίες, η Τουρκία έχει τοποθετηθεί ως ηγέτης του τουρκικού κόσμου. 

Στη Συρία, ο «Σουλτάνος ​​Ρετζέπ» προσάρτησε de facto το βόρειο μισό των επαρχιών του Ιντλίμπ και  του Χαλεπίου. Στην μακρινή Λιβύη, οι Τούρκοι ουσιαστικά δημιουργούν ένα είδος προτεκτοράτου με την ισλαμική Κυβέρνηση της Εθνικής Συμφωνίας, Φαγιέζ Σάρατζ. 

Είναι πιθανό η Άγκυρα να έχει, επίσης, σχέδια για παρόμοια προσάρτηση και την  Κριμαία.

Όπως είναι γνωστό, η Κριμαική Χερσόνησος ήταν υποτελής στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και πολύ ρωσικό αίμα χύθηκε στη διάρκεια της.

Η επίλυση αυτού του προβλήματος  έγινε δυνατή μόνο υπό τη Μεγάλη Αικατερίνη μέσω στρατιωτικής ήττας και της ένταξης της χερσονήσου στη Ρωσική Αυτοκρατορία. 

Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η Κριμαία, καταχωρήθηκε στην Ουκρανία, και η Άγκυρα άνοιξε πάλι τα μάτια της. 

Πολλές φιλο-τουρκικές ΜΚΟ δημιουργήθηκαν στη Χερσόνησο, με στόχο τη χρησιμοποίηση των Τατάρων της Κριμαίας ως «πληρεξούσιούς» της.

Με την υποβάθμιση της Ουκρανίας- ως ανεξάρτητο κράτος- και την αναβάθμιση του τουρκικού στρατού και του ναυτικού, εικάζεται ότι ο «Σουλτάνος» είχε κάποιες σκέψεις για την «επιστροφή της Κριμαίας στο φυσικό της λιμάνι».

Δεν πρέπει να ξεχνάμε – γράφει το ρωσικό δημοσίευμα- ότι η Άγκυρα έστειλε στρατεύματα στην Κύπρο για την προστασία των Τουρκοκυπρίων και αυτό έφερε ως αποτέλεσμα τη δημιουργίας του ψευδοκράτους της τουρκικής δημοκρατίας της βόρειας Κύπρου. Φυσικά, μέχρι σήμερα, δεν έχει αναγνωρισθεί από κανένα κράτος εκτός από την ίδια την Τουρκία, και όμως δεν υπάρχει εμπόδιο στην ύπαρξή του.

Κάτι παραπλήσιο θα μπορούσε να γίνει και στην Κριμαία.

Εάν εμφανισθούν ορισμένες εθνοτικές συγκρούσεις στη Χερσόνησο, από τις οποίες θα υποφέρουν οι Τάταροι της Κριμαίας, η Άγκυρα θα μπορούσε, κατόπιν αιτήματος του κοινοβουλίου των Τατάρων (Меджлиса) να μεταφέρει τον στρατό της για να τους προστατεύσει και κανείς δεν θα παρέμβαινε σε αυτήν.

Γενικά, η ενόχληση και η δυσαρέσκεια του «Σουλτάνου» στο Κρεμλίνο ενδέχεται να γίνει κατανοητή. Αλλά… τι δικαίωμα έχει η Τουρκία η οποία αφού έχει δαγκώσει ένα κομμάτι εδάφους από την Κύπρο και τη Συρία, και τώρα εισήλθε στη Λιβύη, για να τα παρουσιάσει κάτι ως «προσάρτηση»;

Δυστυχώς, η Άγκυρα μπορεί να προσπαθήσει να ταρακουνήσει την κατάσταση στη Χερσόνησο με τη βοήθεια των Τάταρων της Κριμαίας, αλλά η Ρωσία δεν είναι η Ουκρανία. 

Γιατί να απαιτείται αναγνώριση της Κριμαίας ως μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, από την Τουρκία, τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση ή τη Λευκορωσία;

 Όλα αυτά είναι ένα δευτερεύον ερώτημα, το οποίο κατά κάποιον τρόπο αντικαθιστά τις έννοιες. 

Λοιπόν, ο Πρόεδρος Ερντογάν παραδέχεται ότι έχει βλέψεις. Η λύση, ωστόσο, σε αυτό το γεωπολιτικό πρόβλημα βρίσκεται στο Κίεβο, το οποίο θεωρεί ότι αυτή η περιοχή είναι δική του.

Το κλειδί για να κλείσει τις βλέψεις του ‘Σουλτάνου’ το έχει η ίδια η Ουκρανία. Εάν αναγνωρίσει την Κριμαία ως μέρος της Ρωσίας, το ζήτημα θα κλείσει. Αλλά αυτό δεν είναι δυνατό σήμερα, γιατί ελέγχεται η ανεξαρτησία της από το εξωτερικό.

«Η λογική υποδηλώνει ότι τα εθνικά συμφέροντα της χώρας μας είναι να εκδιώξουν τους δυτικούς απεσταλμένους από το Κίεβο και να εγκαταστήσουν εκεί αρχές που να είναι φιλικές με τη Ρωσία. Μετά από αυτό, θα είναι δυνατή η επίλυση του προβλήματος της Κριμαίας και του Donbass, καθώς και όλων των άλλων περιοχών αυτής της χώρας μέσω δημοψηφίσματος…», σημειώνει ο συντάκτης.

Πηγη: http://www.echedoros-a.gr