Πρόσχημα για κάποιας μορφής επιστροφή των ΗΠΑ στο Ιράκ και στην περιοχή και για επέμβαση - μάλλον αεροπορικού τύπου - αποτελεί η δράση των εξτρεμιστών μισθοφόρων της οργάνωσης << Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε>> (ISIL), εκτιμούν ορισμένοι αναλυτές, ενώ άλλοι καταγράφουν μια διστακτικότητα - αλλά ενδεχομένως και σχετική αδιαφορία - της Ουάσιγκτον να όσα συμβαίνουν στην χώρα που για χρόνια είχαν ουσιαστικά στον απόλυτο στρατιωτικό έλεγχό τους.
Αν επιλεγεί η στρατιωτική κίνηση - και με δεδομένο ότι έχει δηλωθεί πως αποκλείεται η χερσαία επέμβαση - τότε με ενδιάμεσο στάδιο και βραχυπρόθεσμες στρατιωτικές λύσεις πρέπει να αναμένονται οι «αεροπορικές επιδρομές» ακριβείας με μαχητικά ή UAVs αεροσκάφη, κάποια εκ των οποίων μεταφέρονται από το αεροπλανοφόρο USS George Bush, που πήρε ήδη από την Παρασκευή εντολή να κινηθεί στον Περσικό Κόλπο.Το πλοίο συνοδεύει και ένα πολεμικό πλοίο με κατευθυνόμενους πυραύλους, ενώ τόσο στην Αν Μεσόγειο όσο και στον Ινδικό Ωκεανό ( πρέπει να ) βρίσκονται και πυρηνοκίνητα υποβρύχια.
Στη σχετική ανακοίνωση του Πενταγώνου υπογραμμίστηκε ότι ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, κ. Χέιγκελ έδωσε την εντολή να σταλεί το αεροπλανοφόρο στον Αραβικό Κόλπο.Σημειώνεται στην ανακοίνωση ότι η εντολή του υπουργού Άμυνας εγκρίθηκε από τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα και τονίστηκε ότι ο σκοπός είναι η προστασία των Αμερικανών στην περιοχή και επίσης προστασία των συμφερόντων του Ιράκ- προφανώς εννοεί την εξασφάλιση του μη διαμελισμού του.Παράλληλα αναφέρεται ότι ο σκοπός είναι η παροχή ευελιξίας σε στρατιωτικές επιλογές.
Σουνίτες- σιίτες
Το ζητούμενο είναι αν η ραγδαία προέλαση των ισλαμιστών εξτρεμιστών σουνιτών της οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος σε Ιράκ και Λεβάντε» μετά την κατάληψη της βόρειας ιρακινής επαρχίας Νινευή, συμπεριλαμβανομένων της πρωτεύουσάς της,Μοσούλης, και των πόλεων Τικρίτ, Σαντίγια και Τζαλούλα της επαρχίας Ντιγιάλα-ήδη μάχονταν με δυνάμεις του ιρακινού στρατού στα περίχωρα της Μπακούμπα, δηλαδή μερικές δεκάδες χλμ. έξω από τη Βαγδάτη - θα έχει περαιτέρω επέκταση και αν θα παγιώσει δομές εξουσίας και οικονομικού ελέγχου σε ενεργειακούς και άλλους τομείς.
Η κατάληψη διαφόρων στρατηγικών πόλεων από τις δυνάμεις των εξτρεμιστών ισλαμιστών σουνιτών της οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος σε Ιράκ και Λεβάντε» εκτιμάται πως αναγκάζουν την κυβέρνηση του σιίτη πρωθυπουργού, Νούρι αλ Μάλικι, να άρει τις αντιστάσεις και να σταματήσει τον παραγκωνισμό των σουνιτών που η κυβέρνηση Μπους είχε ενθαρρύνει μετά την επέμβαση του 2003 να πάρει υπό τον έλεγχο τα πάντα.
Παράλληλα ειναι στρατιωτικό δεδομένο και η ''ασφάλιση'' του Κιρκούκ από τους Κούρδους πολεμιστές του βορείου Ιράκ. (βλέπε γράφημα από τον ''Ριζοσπάστη'').
Όσον αφορά το ΝΑΤΟ ο Γενικός Γραμματέας του κ. Αντερς Φογκ Ράσμουσεν,ανέφερε την Πέμπτη ότι «δεν υπάρχει κανένας ρόλος» για το ΝΑΤΟ στο Ιράκ στο παρόν στάδιο- τουλάχιστον...Πάντως μέσα στην εβδομάδα θα επισκεφθεί την τουρκική πρωτεύουσα - που ''καίγεται'' λόγω των 49 Τούρκων ομήρων που κρατά η οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε στην Μοσούλη από το Προξενείο αλλά και 31 οδηγών φορτηγών
Η επίσκεψη του κ. Ράσμουσεν αναμενόταν να πραγματοποιηθεί με αφορμή τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Σεπτέμβριο, αλλά το θέμα της επίσκεψης αποτέλεσε το Ιράκ. Η Τουρκία έπειτα από την επιδρομή της ISIL στο Τουρκικό Γενικό προξενείο στη Μοσούλη είχε ζητήσει επείγουσα συνεδρίαση από το ΝΑΤΟ. Στην Άγκυρα ο κ. Ράσμουσεν θα γίνει δεκτός από τον πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας κ. Abdullah Gül και τον πρωθυπουργό κ.Recep Tayyip Erdoğan, ενώ θα συναντηθεί ξεχωριστά με τον υπουργό Εξωτερικών κ.Ahmet Davutoğlu και τον υπουργό Άμυνας κ. İsmet Yılmaz.
Περίπλοκο παιγνίδι
Το παιγνίδι είναι - όπως προαναφέραμε - περίπλοκο.Κανείς δεν θα μπορούσε να παραβλέψει- χωρίς τον κίνδυνο να θεωρηθεί αφελής -το ρόλο της Τουρκίας, η κυβέρνηση της οποίας μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον,στήριξε τους ακραίους ισλαμιστές, όπως την οργάνωση ISIL, στον ανταρτοπόλεμο κατά του Ασαντ στην Συρία.Δεν είναι μόνο ότι τους εφοδίαζε με όπλα και παρείχε το έδαφός της για εφοδιαστική υποστήριξη και νοσοκομειακή περίθαλψη των τραυματιών του ISIL, αλλά τον περασμένο Μάρτη αποκαλύφθηκε πως σχεδίαζε, σε υψηλό επίπεδο, προβοκάτσια σε βάρος της Συρίας για να ''δικαιολογήσει'' μία επέμβαση του τουρκικού στρατού στη χώρα αυτή.
Ρωσία: αποτυχία της αμερικανικής επέμβασης
Υπάρχει βεβαίως και η πλευρά της Ρωσίας που έτσι ή αλλιώς έχει λόγο και ρόλο στην περιοχή: Η προέλαση των σουνιτών τζιχαντιστών ανταρτών στο Ιράκ απειλεί την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και καταδεικνύει την «πλήρη» αποτυχία της αμερικανικής και της βρετανικής επέμβασης στο Ιράκ, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας κ. Σεργκέι Λαβρόφ, δίνοντας το στίγμα.
«Αυτό που συμβαίνει στο Ιράκ δείχνει την πλήρη αποτυχία της περιπέτειας που ξεκίνησαν πρώτα από όλους οι ΗΠΑ και η Βρετανία και της οποίας έχασαν οριστικά τον έλεγχο» δήλωσε ο κ. Λαβρόφ.«Τίθεται εν αμφιβόλω η ενότητα του Ιράκ» πρόσθεσε, σημειώνοντας ότι η Ρωσία ανησυχεί «γι'αυτό που συμβαίνει στο Ιράκ».
Τι λένε αναλυτές από ΗΠΑ
Την ίδια οπτική έχουν και αναλυτές από την ''άλλη πλευρά του λόφου'' :Η προέλαση των ισλαμιστών σουνιτών μαχητών στο Ιράκ έχει τις ρίζες της στην επέμβαση στη χώρα από τον αμερικανικό στρατό το 2003, κληροδότημα της οποίας ήταν η δημιουργία ενός πολύ επικίνδυνου κενού εξουσίας και μια αιματηρή δια-δογματική σύγκρουση,λένε σήμερα επικριτές του Τζορτζ Ου. Μπους και των «γερακιών» της κυβέρνησής του καταλογίζοντας τους πλήρη έλλειψη διορατικότητας το 2003.
«Μπορούμε να αποδώσουμε την αποτυχία στο Ιράκ στο κακό που επικρατεί στον κόσμο, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η καταστροφική απόφαση να ξεκινήσει πόλεμος το 2003 είναι το σημείο από το οποίο άρχισαν» τα τωρινά δεινά της χώρας, αναφέρει ο Κ. Μπρους Ρίντερ πρώην πράκτορας της CIA και νυν ειδικός του Brookings Institution.
Επίσης ο κ. Χουάν Κόουλ, καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, επισημαίνει ότι το χάος στο Ιράκ μοιάζει με «κατηγορητήριο» εναντίον της κυβέρνησης Μπους, που ξεκίνησε έναν πόλεμο με τον ψευδή ισχυρισμό ότι το καθεστώς του Σαντάμ Χουσέιν συνδέεται με την Αλ Κάιντα.Η εκτίμησή του είναι ότι αυτό πρόκειται για μια «ειρωνεία» διότι επεμβαίνοντας στο Ιράκ ο Μπους και ο αντιπρόεδρός του Ντικ Τσέινι δημιούργησαν τις ιδεώδεις συνθήκες να εγκατασταθούν μόνιμα στη χώρα η Αλ Κάιντα και εξτρεμιστές σουνίτες. «Η χώρα βρέθηκε σε τέτοιο σημείο αδυναμίας που η αλ Κάιντα κατάφερε να καταλάβει και να κρατά κάποιες επαρχίες» σήμερα, εξηγεί ο καθηγητής Κόουλ.
Όλα αυτά είναι βεβαίως μερικές βασικές αλλά όχι όλες οι περίπλοκες σχέσεις που επικρατούν στο Ιράκ και όπου εμπλέκονται κατά κύριο λόγο πολλά ενεργειακά συμφέροντα αλλά και θρησκευτικές έριδες. Οι Κουρδοι στο Β. Ιράκ έχουν την τακτική τους, ευρωπαϊκές δυνάμεις εκδηλώνουν διαφορετικού επιπέδου ενδιαφέρον, το γειτονικό Ιράν εμπλέκεται και αυτό με πολλές πτυχές (γεωστρατηγικές και θρησκευτικές ) κ.ο.κ.
Το παζλ είναι λαβύρινθος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου