Σε ωρολογιακή "βόμβα" εξελίσσονται οι ενοχλητικές για την
ισλαμική πλέον Τουρκία μειονότητες των Αλεβιτών και των Κούρδων αφού και
οι δύο μαζί αποτελούν το μισό περίπου πληθυσμό της γείτονος χώρας.Η δε τάση προς αύξηση του πληθυσμού είναι περισσότερο στους κουρδικούς πληθυσμούς παρά στους τουρκογενείς των παραλίων της Μικράς Ασίας, της αρχαίας ελληνικής Ιωνίας.
Η αλεβιτική αίρεση είναι ένα σιιτικό παρακλάδι με χριστιανικές δοξασίες και αποτελεί "κόκκινο" πανί για την ισλαμική σουνιτική Τουρκία του Ρ.Τ.Ερντογάν. Είναι φίλα προσκείμενοι στους Ορθόδοξους πληθυσμούς, κάτι που θα γίνει αμέσως κατανοητό στις επόμενες παραγράφους, ενώ θεωρούν αδέλφια τους τους Σύρους αλαουϊτες και τον πρόεδρο Μ.Άσαντ.
Κατά πολλούς οι Αλεβίτες είναι κρυπτοχριστιανοί, οι εν δυνάμει χριστιανοί. Σημειώνεται ότι η Αγία Γραφή αποτελεί μπεστ σέλερ στην Τουρκία. Στο διάστημα 2009-2012 πουλήθηκαν πάνω από 8 εκατομμύρια αντίτυπα! Κάποιοι τα αγόρασαν και βέβαια ήταν Αλεβίτες στην συντριπτική πλειοψηφία τους.
Άλλοι τους υπολογίζουν σε 25 εκατομμύρια, άλλοι σε 10, το γεγονός είναι πως αποτελούν σήμερα το μεγαλύτερο εσωτερικό «αγκάθι» στην σύγχρονη ισλαμική Τουρκία του Ερντογάν καθώς αμφισβητούν έντονα την κλασική ισλαμική ταυτότητα, δεν πατούν το πόδι τους στα τζαμιά και δεν τηρούν τις ισλαμικές νηστείες.
Πέρα τούτων υπάρχει και το πολιτικό σκέλος καθώς η Τουρκία πλησιάζει στις εκλογές της εβδόμης Ιουνίου και πολλοί προσπαθούν να τους προσεταιριστούν. Οι Αλεβίτες διαφωνούν ριζικά και έντονα με την πολιτική του Ερντογάν εναντίον του Άσαντ της Συρίας, που τον θεωρούν σαν αδελφό τους θρησκευτικά.
Όπως αναφέρει και ο Ν.Χειλαδάκης, στις 17 Φεβρουαρίου του 2012 εκδόθηκε στην Τουρκία ένα βιβλίο που προκάλεσε μεγάλο σκάνδαλο αλλά και επίκεντρο έντονων συζητήσεων, του Erdoğan Çinar και μιας ομάδας Τούρκων ερευνητών με τον χαρακτηριστικό τίτλο : «Σκάνδαλο η ιστορία των Αλεβιτών». Το βιβλίο αυτό, περιγράφοντας την ιστορία των Αλεβιτών, υποστηρίζει ότι οι Αλεβίτες της Τουρκίας είναι στην πραγματικότητα οι χαμένοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας, ένα πραγματικά μεγάλο ιστορικό πρόβλημα στο οποίο όμως η σύγχρονη επίσημη Τουρκία αποφεύγει συστηματικά να δώσει πειστικές απαντήσεις.
Οι Αλεβίτες εμφανίστηκαν σε μια περιοχή στην βορειοανατολική Καππαδοκία, όπου υπήρχε πυκνός ελληνορθόδοξος χριστιανικός πληθυσμός. Πολλά χριστιανικά στοιχεία που υπάρχουν στους Αλεβίτες δίνουν πραγματικά ερείσματα σε όσους υποστηρίζουν την εκδοχή περί χαμένης χριστιανικής τους ταυτότητας.
Οι Αλεβίτες πιστεύουν στον άγιο Γεώργιο, ενώ στα μοναστήρια τους γίνονταν εξομολόγηση των νέων μελών και μετά την εξομολόγηση τούς έδιναν να ποιούν κρασί και να φάνε ψωμί και τυρί. Οι «μοναχοί» τους είχαν εφαρμόσει την αγαμία και σε πολλά σημεία θύμιζαν χριστιανικά ορθόδοξα μοναστήρια.
Οι δοξασίες τους έχουν πολλά κοινά στοιχεία με την ορθόδοξη χριστιανική παρουσία στη Μικρά Ασία και για τον λόγο αυτό προσέλκυσαν από νωρίς χιλιάδες χριστιανούς ελληνορθόδοξους στις τάξεις τους. Μια μοναδική τελετουργία που είχαν και που μας θύμιζε το Μυστικό Δείπνο, ήταν η αλεβιτική παράδοση του τελετουργικού δείπνου. Οι γυναίκες διατηρήσαν το καθεστώς της ελευθερίας και της ισότητας με τους άντρες, κάτι που υπήρχε από την αρχαία εποχή στον ελληνισμό της Μικράς Ασίας.
Ακόμα και Οθωμανοί ιστορικοί, όπως οι Γιακούμπ και Χασλούκ, έχουν τονίσει ότι ο Αλεβιτισμός οφείλει πάρα πολλά από τις δοξασίες του στις χριστιανικές δοξασίες και τελετές των κατοίκων της Μικράς Ασίας.
Αποκορύφωμα όλων αυτών ήταν η αλεβιτική δοξασία για την Αγία Τριάδα που έφερε ακόμα πιο κοντά τους Αλεβίτες στον ελληνορθόδοξο χριστιανισμό της Μικράς Ασίας. Η Ενότητα του Θεού, του Μωάμεθ και του προφήτη Αλί, ήταν η αλεβιτική έκδοση της Αγίας Τριάδας.
Αλλά οι ελληνορθόδοξες επιδράσεις εκδηλώνονταν και με άλλους τρόπους, όπως η εγκατάσταση προσκυνημάτων σε προσκυνήματα ή τοποθεσίες όπου οι Ελληνορθόδοξοι Χριστιανοί τις θεωρούσαν ιερές και μέχρι σήμερα είναι τόποι προσκυνήματος των Αλεβιτών.
Επηρεασμένοι από την χριστιανική θρησκεία, οι Αλεβίτες πρεσβεύουν την ισλαμική τριάδα, δηλαδή το Θεό, τον Προφήτη Μωάμεθ και τον Αλί. Υπάρχουν πολλές υποδιαιρέσεις των Αλεβιτών, ενώ πολλοί Τούρκοι ερευνητές χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο και για τους Μπεκτασήδες.
Τα κύρια χαρακτηριστικά που τους διαφοροποιούν ριζικά από τους κλασικούς μουσουλμάνους είναι τα εξής:
1) Οι ναοί των Αλεβιτών δεν είναι τα τζαμιά, αλλά τα λεγόμενα Τζεμ, χώροι μυστικοί που εκ των πραγμάτων μοιάζουν με ορθόδοξες εκκλησίες χωρίς σταυρό. Σε κάποιους από αυτούς, όπως και στη δυτική Θράκη, υπάρχουν αφιερώματα και εικόνες της Παναγίας και του Αγίου Γιώργη όπως στην περιοχή της Σεβάστεια στην Τουρκία.
2) Η πίστη των Αλεβιτών τείνει στη θεϊκότητα του προσώπου του Αλί, κάτι ανάλογο με τη θειότητα στο πρόσωπο του Χριστού. Ουσιαστικά ορισμένα τάγματα αναφέρονται σε ένα Ισλαμικό τριαδικό Θεό που αποτελείτε από τους Αλλάχ – Θεό, τον προφήτη Μωάμεθ και το Αλί και αυτή είναι η περίφημη αλεβιτική μουσουλμανική αγία τριάδα.
3) Στις θρησκευτικές τους λειτουργίες στα τζεμ αγινλαρί οι Αλεβίτες πίνουν κρασί και ρακί γεγονός που είναι μεγάλο σκάνδαλο για κάθε μουσουλμάνο Σουνίτη ή Σιϊτη.
4) Οι Αλεβίτες παραδέχονται και καλλιεργούν το μοναχισμό. Είναι οργανωμένοι μάλιστα σε μοναχικά τάγματα. Τα μοναστήρια τους, σε απόλυτη αντιστοιχία με τα ορθόδοξα, είναι χώροι περισυλλογής άσκησης και αγνείας. Ονομάζονται τεκέδες.
5) Απεικονίζουν τον Αλί και τους αγίους τους σε εικόνες τις οποίες προσκυνούνε. Η πράξη αυτή αποτελεί μεγάλη ιεροσυλία για τους μουσουλμάνους, γιατί στο Ισλάμ απαγορεύεται κάθε απεικόνιση προσώπων για κάθε πιστό του Ισλάμ και θεωρείται αμαρτία.
6) Οι γυναίκες δεν φοράνε φερετζέ και συχνά μάλιστα κινούνται πολύ περισσότερο ελεύθερα από ότι οι άντρες.
7) Τιμούνε τους δώδεκα ιμάμηδες, κατά ανάλογο τρόπο με τον οποίο τιμούνται οι δώδεκα μαθητές του Ιησού, στο χριστιανισμό.
8) Δέχονται ότι ο Αλί αναλήφθηκε στους ουρανούς και τέλος,
9) Οι τελετάρχες τους, δηλαδή οι ιερείς τους, φοράνε άμφια που μοιάζουν με τα ράσα των παπάδων.
Για αυτούς τους λόγους οι Τούρκοι τους φοβούνται ως κρυφοορθόδοξους, και ότι απλά μεσω του αλεβιτισμού μπόρεσαν να ρίξουν μια "στάχτη" στα μουσουλμανικά μάτια.
Θυμίζουμε ότι και ο Αλαουϊτης Μ.Άσαντ είναι πολύ φιλικά προσκείμενος στους Χριστιανούς και ειδικότερα στους Ορθόδοξους. Αποτελούν δε γέφυρα μεταξύ της Ορθοδοξίας και των σιιτών που έχουν συμμαχήσει στη Μ.Ανατολή εναντίον των κοινών εχθρών, των εξτρεμιστών σουνιτών.
Η σιιτική Χεζμπολάχ έχει πολλούς ορθόδοξους μαχητές στις τάξεις της τους οποίους κάλεσε ο ίδιος ο ηγέτης της, Χασάν Νασράλα.
Τα μέλη του στρατιωτικού σκέλους του σιιτικού κόμματος, που θεωρούνται τρομοκράτες από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ, εδώ και αρκετό έχουν κοινό μέτωπο δράσης με τους χριστιανούς. Στην πραγματικότητα, οι Χριστιανοί του Ras Μπάαλμπεκ και οι μαχητές της Χεζμπολλά είναι σύμμαχοι και φίλοι. Στο Λίβανο κυριαρχεί μια νέα προσέγγιση : Χριστιανοί και Σιίτες μαζί, εναντίον των Σουνιτών εξτρεμιστών.
Πριν από 250 χρόνια ο Εθνομάρτυρας Πατροκοσμάς είχε προφητέψει "Οί Τούρκοι θά φύγουν, αλλά θά ξανάρθουν πάλι καί θα φθάσουν ως τά Εξαμίλια. Στο τέλος θα τούς διώξουν είς τήν Κόκκινη Μηλιά. Από τούς Τούρκους τό 1/3 θά σκοτωθή, τό άλλο τρίτο θα βαπτισθή καί μονάχα τό 1/3 θα πάη στήν Κόκκινη Μηλιά".
Ήδη στην Τουρκία ανησυχούν για το 1/3 του πληθυσμού που είναι
Αλεβίτες-κρυπτοχριστιανοί, όσο για την Κόκκινη Μηλιά τοποθετείται κάπου
στον Ευφράτη, δηλαδή στο μελλοντικό Κουρδιστάν.
Φωτογραφία του ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα μέσα σε ένα χριστιανικό φυλάκιο Ras Μπάαλμπεκ, 19 Απριλίου 2015
Πηγη:defencenet
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου