του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου
To τουρκικό δημοψήφισμα έλαβε τέλος με τον Ρ.Τ.Ερντογάν να
το κερδίζει οριακά ακριβώς όπως εδώ και εβδομάδες στο pronews.gr είχαμε
ενημερώσει ότι αυτό έδειχναν οι τάσεις του εκλογικού σώματος και το
ερώτημα είναι το εξής:
Πρόκειται
περί νίκης ή ήττας του Ρ.Τ.Ερντογάν; Τα πράγματα είναι απλά: Οριακά ή
όχι είναι νίκη του Ρ.Τ.Ερντογάν αφού νομικά και καθαρά διαθέτει πλέον
την εξουσιοδότηση για να πραγματοποιήσει τις συνταγματικές αλλαγές που
θα του προσδώσουν την απόλυτη εξουσία στην τουρκική πολιτική σκηνή.
Έχασε
τα παράλια σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο και μέρος τους στον Εύξεινο
Πόντο δηλαδή τις περιοχές που ιδεολογικά πλειοψηφούν οι έχοντες κοσμική
αντίληψη των πραγμάτων και κέρδισε ολόκληρη την τουρκική ενδοχώρα
αυτούς που εγκρίνουν την ισλαμική προσέγγιση της Τουρκίας υπό τις
οδηγίες ενός πανίσχυρου Χαλίφη-Προέδρου.
Πλέον τίποτα δεν τον εμποδίζει να γίνει Χαλίφης.
Τον
αρνήθηκαν επίσης ολοκληρωτικά και οι Κούρδοι. Και λοιπόν; Ήταν
αναμενόμενο. Έχοντας φυλακίσει σχεδόν όλα τα πολιτικά στελέχη του
φιλοκουρδικού κόμματος του HDP και έχοντας ισοπεδώσει μέσα σε περίπου 20
μήνες όλες τις κουρδόφωνες πόλεις της ΝΑ Τουρκίας, περίμενε κανείς κάτι
άλλο;
Και ο ίδιος το ήξερε.
Οι
καταγγελίες για νοθεία και αυτές αναμενόμενες ήταν. Έγιναν από τους
κεμαλιστές που συνειδητοποιούν ότι οριστικά μπαίνουν στο περιθώριο της
τουρκικής πολιτικής ιστορίας οι οποίοι με την σειρά τους υποστηρίζονται
από τον ξένο παράγοντα. Είτε έγινε νοθεία είτε όχι την ίδια ακριβώς
καταγγελία θα είχαν κάνει. Εάν όμως είχαν κερδίσει το δημοψήφισμα τότε
θα το αποδέχονταν το αποτέλεσμα με χαρά.
Ο Ρ.Τ
Ερντογάν κέρδισε και κάτι άλλο: Ουσιαστικά «απορρόφησε», «κατάπιε» το
ΜΗΡ του οποίου τους ψηφοφόρους προσδοκά να τους εντάξει στο ΑΚΡ. Οι
ψηφορόροι θεωρούνται ακραίοι εθνικιστές και απέχουν πολύ ιδεολογικά από
τους κεμαλιστές εθνικιστές.
Κάτι που εδώ στην
Ελλάδα λίγοι καταλαβαίνουν: Κεμαλιστές και ισλαμιστές-νεοθωμανοί έχουν
διαφορετική αφετηρία ως προς το τι θεωρούν «Τουρκία»
Ο
Κεμάλ είχε φτιάξει ένα ιστορικό «παραμύθι» περί αυτοχθονίας των Τούρκων
στην Μικρά Ασία και μάλιστα ότι είναι απόγονοι των Χετταίων και ότι
εμείς οι Έλληνες προερχόμαστε από τους Τούρκους και ότι όλοι οι μεγάλοι
πολιτισμοί είναι αποτέλεσμα του μεγάλου... τουρκικού αρχαίου πολιτισμού.
Αντίθετα
οι ισλαμιστές θεωρούν ως βάση των Τούρκων το μεγάλο «Τουράν» το οποίο
είναι μια αχανής περιοχή που αρχίζει από την δυτική Μογγολία και
διατρέχει τα σημερινά Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν,
Κιργιστάν και Καζακστάν για να καταλήξει στις παρυφές της Μικράς Ασίας.
Εν ολίγοις έχουν κοινό όραμα με τους ψηφοφόρους του ΜΗΡ που ως γνήσιοι «γκρίζοι λύκοι» θεωρούν το μεγάλο Τουράν εκ των ουκ άνευ.
Δυό διαφορετικές κοσμοθεάσεις λοιπόν και εν τέλει δύο διαφορετικά «λίκνα» των Τούρκων
Όμως ο Ρ.Τ.Ερντγογάν προτίμησε την σύνθεση των δύο μοντέλων. Και Τουράν και «αρχαίοι Τούρκοι» της Μικράς Ασίας!
Αφού και τα δύο τον διευκολύνουν στον πολιτικό σχεδιασμό τους.
Άλλωστε αυτό σημαίνει το να είναι υπερπρόεδρος όλου του τουρκικού Εθνους από την Δυτική Μογγολία, μέχρι το Αιγαίο!
Στο
χθεσινό δημοψήφισμα έχασε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα και λοιπόν;
Κέρδισε όλη την ύπαιθρο εκεί δηλαδή που οι Τουρκάλες γεννάνε πολλά
παιδιά και δεν σκέφτονται σαν τις «απελευθερωμένες» εξευρωπαϊσμένες
γυναίκες των παραλίων, της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης.
Οι
Δυτικοί σε κάθε εκλογική αναμέτρηση στην Τουρκία αρέσκονται να βλέπουν
«ήττες» του συστήματος Ερντογάν, αυτό όμως κυριαρχεί επί 15 συναπτά έτη
και το χθεσινό αποτέλεσμα δεν προμηνύει καμία αλλαγή και από την στιγμή
που πλέον έχει θέσει τις τουρκικές ΕΔ υπό τον έλεγχό του το... έργο έχει
τελειώσει.
Τι σημαίνει η νίκη Ερντογάν για την Ελλάδα: Ίσως πολλά θετικά πράγματα
Στην
Ελλάδα λόγω αντιπραγματιστικών αγκυλώσεων το πολιτικό σύστημα δεν
μπορεί να κατανοήσει ότι αν δεν υπήρχε Ερντογάν θα έπρεπε να εφευρεθεί.
Με
αυτόν στην εξουσία όλη η Δύση στρέφεται κατά της Τουρκίας και για πρώτη
φορά σκέφτεται την Ελλάδα ως δύναμη αποτροπής ενάντια στην ισλαμική
Άγκυρα.
Εάν επικρατούσε το
κεμαλικό καθεστώς είναι ιστορικά δεδομένο ότι θα ξεκίναγε από την
επομένη ο «χαριεντισμός» με την Δύση και η εκ νέου αδιαφορία ως προς την
Ελλάδα.
Βέβαια το μέγεθος της
Τουρκίας είναι τέτοιο που η Δύση γεωπολιτικά και οικονομικά την
χρειάζεται αλλά η ανεξέλεγκτη ισχυροποίησή της θα είναι πλέον απειλή για
τα συμφέροντά της. Δεν το θέλει αυτό αλλά και από μόνο του δεν
αρκεί...
Πρέπει επίσης να γίνει
κατανοητό ότι η φύση του τουρκικού λαού δεν επιτρέπει «διχασμούς» και
άλλες «φαντασιώσεις» ευρωπαϊκών αναλύσεων. Δεν αναφερόμαστε για ένα
φυσιολογικό εκλογικό σώμα όπως αυτά της Ευρώπης.
Στο τέλος στέκονται πάντα πίσω από τον... Χαλίφη, έτσι είναι γαλουχημένοι
Το
θέμα είναι διαθέτουμε πολιτικούς που να μπορούν να το εκμεταλλευθούν
την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί; Εδώ είναι το στοίχημα για την
Ελλάδα.
Πηγη:Pronews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου