Ο δικηγόρος Ενίς Τσοσκούν είχε συμμετάσχει μετά το στρατιωτικό
πραξικόπημα του 1980 στην υπεράσπιση των ηγετών του Κομμουνιστικού
Κόμματος και του Εργατικού Κόμματος της Τουρκίας Κουτλού και Σαργκίν και
πολυάριθμων δημοκρατών. Μόλις εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο «Περιεχόμενο
και σημασία της συνταγματικής αναθεώρησης», στο οποίο κονιορτοποιεί το
σχέδιο του νέου συντάγματος που ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θέτει
σε δημοψήφισμα στις 16 Απριλίου. Ο Ενίς Τσοσκούν απάντησε πρόσφατα σε
ερωτήσεις της γαλλικής εφημερίδας L' Humanite.
- Γιατί ο Ερντογάν θέλει αυτή την αλλαγή, ενώ έχει ήδη όλες τις εξουσίες;
- Για τον Ερντογάν, το θέμα είναι να νομιμοποιήσει και να διαιωνίσει μια κατάσταση τετελεσμένων την οποία επέβαλε με το κόμμα του, το AKP. Όπως λέει μια τουρκική παροιμία, «Ήδη από την Τετάρτη ξέρουμε πως αύριο θα είναι Πέμπτη». Ξέρουμε τι θα συμβεί αύριο επειδή συμβαίνει αυτό σήμερα. Οι δικαιολογίες που προβάλλονται είναι τρεις: εξασφάλιση της σταθερότητας, καταπολέμηση της τρομοκρατίας και παρεμπόδιση της διάλυσης της χώρας. Για τον Ερντογάν, η τρομοκρατία είναι το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) και γενικότερα όλοι οι αντιπολιτευόμενοι, τους οποίους κατηγορεί ότι θέλουν να καταστρέψουν την Τουρκία. Προσποιείται επίσης πως ο λαός είναι που θέλει να του δώσει περισσότερη εξουσία.
- Τι θα αλλάξει συγκεκριμένα;
- Θα περάσουμε από ένα κοινοβουλευτικό καθεστώς σε ένα καθαρά προεδρικό καθεστώς, με έναν αρχηγό, έναν «ραΐς», ο οποίος θα συγκεντρώνει στα χέρια του όλες τις εξουσίες. Δεν θα υπάρχει πια διαχωρισμός των εξουσιών, δεν θα υπάρχει πια κοινοβουλευτικός έλεγχος, δεν θα υπάρχει πια δυνατότητα για πρόταση μομφής, δεν θα υπάρχει πια υπουργικό συμβούλιο. Ο πρόεδρος θα είναι ο μοναδικός υπεύθυνος της εκτελεστικής εξουσίας και οι υπουργοί εκτελεστικά όργανα. Θα είναι επίσης ο αρχηγός του κόμματος και θα ορίζει τους υποψηφίους του στις εκλογές. Θα μπορεί να κυβερνά με διατάγματα, όπως οι Σουλτάνοι. Θα διορίζει όποιον θέλει χωρίς να έχει λόγο η Βουλή.
- Και η δικαστική εξουσία;
- Και εδώ όλη η εξουσία ανήκει στον πρόεδρο: διορίζει το Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων. Ορίζει τα μέλη του Συνταγματικού Συμβουλίου, εκτός από τρία, τα οποία ορίζονται από την Εθνοσυνέλευση (κοινοβούλιο), για την οποία ξέρουμε εκ των προτέρων ότι θα είναι του χεριού του. Το σημαντικότερο είναι ότι ο πρόεδρος και οι υπουργοί του θα έχουν στην πραγματικότητα ισόβια ασυλία: δεν θα μπορούν να δικαστούν από το Συνταγματικό Συμβούλιο παρά μόνο αν το αποφασίσουν τα 2/3 των βουλευτών! Άλλο απίστευτο: θα μπορεί κανείς να γίνει υπουργός σε ηλικία 18 ετών, ακόμη και αντιπρόεδρος. Αυτό μας επιτρέπει να υποθέσουμε πως προετοιμάζει μια δυναστική διαδοχή, αφού μπορεί να διορίζει μέλη της οικογένειάς του.
- Μπορεί να χάσει το δημοψήφισμα;
- Δεν είναι αδύνατον. Τα κόμματα της αριστεράς, το CHP (σοσιαλδημοκρατικό), το HDP (φιλοκουρδικό), διεξάγουν εκστρατεία για το όχι, η εθνικιστική ακροδεξιά του MHP είναι διχασμένη και στην πλειοψηφία της υπέρ του όχι, έστω κι αν ο αρχηγός του κόμματος διεξάγει εκστρατεία υπέρ του "ναι". Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις φέρουν το όχι να κερδίζει με 51%. Προσπαθεί να φοβίσει τους ανθρώπους κάνοντας να πλανάται ένας κίνδυνος εμφυλίου πολέμου. Γι' αυτό έβαλα αυτόν τον τίτλο στη σειρά των άρθρων μου στην Cumhuriyet: «Τελευταία έξοδος πριν από τη γέφυρα». Αποτελεί αναφορά σε μια πινακίδα στον δρόμο πριν από τη γέφυρα στον Βόσπορο. Αν χάσεις την έξοδο, περνάς στην άλλη πλευρά. Αποχαιρετάς τη δημοκρατία.
- Γιατί ο Ερντογάν θέλει αυτή την αλλαγή, ενώ έχει ήδη όλες τις εξουσίες;
- Για τον Ερντογάν, το θέμα είναι να νομιμοποιήσει και να διαιωνίσει μια κατάσταση τετελεσμένων την οποία επέβαλε με το κόμμα του, το AKP. Όπως λέει μια τουρκική παροιμία, «Ήδη από την Τετάρτη ξέρουμε πως αύριο θα είναι Πέμπτη». Ξέρουμε τι θα συμβεί αύριο επειδή συμβαίνει αυτό σήμερα. Οι δικαιολογίες που προβάλλονται είναι τρεις: εξασφάλιση της σταθερότητας, καταπολέμηση της τρομοκρατίας και παρεμπόδιση της διάλυσης της χώρας. Για τον Ερντογάν, η τρομοκρατία είναι το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) και γενικότερα όλοι οι αντιπολιτευόμενοι, τους οποίους κατηγορεί ότι θέλουν να καταστρέψουν την Τουρκία. Προσποιείται επίσης πως ο λαός είναι που θέλει να του δώσει περισσότερη εξουσία.
- Τι θα αλλάξει συγκεκριμένα;
- Θα περάσουμε από ένα κοινοβουλευτικό καθεστώς σε ένα καθαρά προεδρικό καθεστώς, με έναν αρχηγό, έναν «ραΐς», ο οποίος θα συγκεντρώνει στα χέρια του όλες τις εξουσίες. Δεν θα υπάρχει πια διαχωρισμός των εξουσιών, δεν θα υπάρχει πια κοινοβουλευτικός έλεγχος, δεν θα υπάρχει πια δυνατότητα για πρόταση μομφής, δεν θα υπάρχει πια υπουργικό συμβούλιο. Ο πρόεδρος θα είναι ο μοναδικός υπεύθυνος της εκτελεστικής εξουσίας και οι υπουργοί εκτελεστικά όργανα. Θα είναι επίσης ο αρχηγός του κόμματος και θα ορίζει τους υποψηφίους του στις εκλογές. Θα μπορεί να κυβερνά με διατάγματα, όπως οι Σουλτάνοι. Θα διορίζει όποιον θέλει χωρίς να έχει λόγο η Βουλή.
- Και η δικαστική εξουσία;
- Και εδώ όλη η εξουσία ανήκει στον πρόεδρο: διορίζει το Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων. Ορίζει τα μέλη του Συνταγματικού Συμβουλίου, εκτός από τρία, τα οποία ορίζονται από την Εθνοσυνέλευση (κοινοβούλιο), για την οποία ξέρουμε εκ των προτέρων ότι θα είναι του χεριού του. Το σημαντικότερο είναι ότι ο πρόεδρος και οι υπουργοί του θα έχουν στην πραγματικότητα ισόβια ασυλία: δεν θα μπορούν να δικαστούν από το Συνταγματικό Συμβούλιο παρά μόνο αν το αποφασίσουν τα 2/3 των βουλευτών! Άλλο απίστευτο: θα μπορεί κανείς να γίνει υπουργός σε ηλικία 18 ετών, ακόμη και αντιπρόεδρος. Αυτό μας επιτρέπει να υποθέσουμε πως προετοιμάζει μια δυναστική διαδοχή, αφού μπορεί να διορίζει μέλη της οικογένειάς του.
- Μπορεί να χάσει το δημοψήφισμα;
- Δεν είναι αδύνατον. Τα κόμματα της αριστεράς, το CHP (σοσιαλδημοκρατικό), το HDP (φιλοκουρδικό), διεξάγουν εκστρατεία για το όχι, η εθνικιστική ακροδεξιά του MHP είναι διχασμένη και στην πλειοψηφία της υπέρ του όχι, έστω κι αν ο αρχηγός του κόμματος διεξάγει εκστρατεία υπέρ του "ναι". Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις φέρουν το όχι να κερδίζει με 51%. Προσπαθεί να φοβίσει τους ανθρώπους κάνοντας να πλανάται ένας κίνδυνος εμφυλίου πολέμου. Γι' αυτό έβαλα αυτόν τον τίτλο στη σειρά των άρθρων μου στην Cumhuriyet: «Τελευταία έξοδος πριν από τη γέφυρα». Αποτελεί αναφορά σε μια πινακίδα στον δρόμο πριν από τη γέφυρα στον Βόσπορο. Αν χάσεις την έξοδο, περνάς στην άλλη πλευρά. Αποχαιρετάς τη δημοκρατία.
(Πηγή ΑΠΕ) ,Onalert.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου