Ρωσικό δημοσίευμα: Τα αντιαεροπορικά συστήματα πυραύλων S-400 και η Τουρκοφοβία

Άρθρο του  Αλεξάντερ Ραζουβάεφ*

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν και ο Τούρκος ηγέτης Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συζήτησαν στο Σότσι για το θέμα της προμήθειας των S-400 «Triumph».

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της «Rostec», Σεργκέι Τσεμέζοφ, η Τουρκία είναι έτοιμη να αγοράσει το S-400 στην περίπτωση των συνομιλιών για ένα δάνειο το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη με το ρωσικό υπουργείο Οικονομικών.

Ο βοηθός του προέδρου της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Κοζίν, δεν βλέπει εμπόδια για την πιθανή προμήθεια αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων S-400 στην Τουρκία με τη λογική ότι είναι χώρα του ΝΑΤΟ.

Η είδηση αυτή έχει προκαλέσει αρνητική αναταραχή στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, όπου εκφράζεται μίσος για την Τουρκία και η απαίτηση να ακυρωθεί η συμφωνία.

Αυτό μου θυμίζει τις απαιτήσεις των δραστήριων «πατριωτών» να απαγορεύσουν  την προμήθεια ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου προς την Ευρώπη για την αντιμετώπιση των κυρώσεων που υποστηρίζουν οι αξιωματούχοι της ΕΕ σχετικά με την Ουκρανία.

Στο πλαίσιο αυτό, θα ήθελα να πω το εξής: τα χρήματα δεν μυρίζουν. Κάθε επιχείρημα για τον πατριωτισμό είναι καλό αλλά μόνο με γεμάτο στομάχι. Ενθαρρυμένος  από το γεγονός ότι η Ρωσία μελετά να κερδίσει χρήματα που δεν προέρχονται από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, λεώ ότι είναι μια θετική κίνηση. Είναι ένα πρόσθετο εισόδημα για τη Ρωσία, πέρα από αυτό των εξαγωγών ενεργειακού υλικού.

Πρέπει να ειπωθεί για άλλη μια φορά ότι τα οικονομικά συμφέροντα στη Μόσχα βρίσκονται στην πρώτη θέση. Η πολιτική είναι μια επέκταση της οικονομίας.

Ας μιλήσουμε για το ρωσικό δάνειο. Αποτελεί το εισιτήριο στην τουρκική αγορά. Η παροχή πιστώσεων προς χώρες και εταιρείες είναι μια κοινή πρακτική του δυτικού κόσμου. Έτσι διατηρούνται οι εθνικές εξαγωγές. 

Παράλληλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Τουρκία, δεν είναι  και η πλουσιότερη χώρα, ωστόσο οι Τούρκοι είναι ‘εξελιγμένοι διαπραγματευτές’ και  κάνουν σκληρό παζάρι για τους όρους της συναλλαγής. 

Οι ακριβείς παράμετροι της συμφωνίας δεν είναι σαφείς, ωστόσο σε καμία περίπτωση, δεν είναι η ποσότητα ως προεπιλογή.

Η προσφορά μας είναι  απίθανο να αλλάξει ριζικά τη στρατιωτική- πολιτική κατάσταση στην περιοχή. Αυτό που θα αλλάξει θα είναι η ενίσχυση του εμπορίου με την Τουρκία που θα δώσει την ευκαιρία για διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Αμερικανοί, ιδιαίτερα ο Τραμπ, δεν του αρέσει να χάνει χρήματα.

Η Ρωσία ήταν πολλές φορές σε πόλεμο με την Τουρκία, όμως το όνειρο της κατάληψης των Στενών και της Κωνσταντινούπολης παρέμεινε όνειρο, στο οποίο η Ρωσία ήταν πολύ κοντά πριν από εκατό χρόνια.

Τώρα, τον 21^ο αιώνα η Ρωσία και η Τουρκία δεν έχουν τίποτε να μοιρασθούν.  

Η Ρωσία δεν είναι η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ούτε η Ορθόδοξη Αυτοκρατορία Ρομανόφ, είναι ένα κοσμικό αστικό κράτος που ανταγωνίζεται σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο για τις αγορές και μια θέση κάτω από τον ήλιο.

Η Ρωσία και η Τουρκία- είναι καλοί γείτονες και εμπορικοί εταίροι. Η ιδανική περίπτωση, βέβαια,  ήταν η Τουρκία να αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ, αλλά κανείς δεν μιλάει για αυτό δυνατά.

Ας μην λησμονούμε ότι στην ίδια τη Ρωσία υπάρχουν τουρκόφωνες δημοκρατίες – Ταταρστάν, Μπασκορτοστάν και Γιακουτία.  

Από οικονομική και πολιτική άποψη είναι προς το συμφέρον της Ρωσίας η προσέγγιση με τον τουρκικό κόσμο. Οι Τούρκοι στον κόσμο είναι από 160 έως 165 εκατομμύρια άνθρωποι- περισσότεροι από το σύνολο του πληθυσμού της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Η ρωσική πολιτική  προς την κατεύθυνση αυτή είναι σημαντική.

*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην «Независимая газета»- ng.ru)


Πηγη:
http://www.echedoros-a.gr