«Η ανακοίνωση ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος θα εκδώσει έναν τόμο για αυτοκεφαλία της «Ορθόδοξης Εκκλησίας της Μακεδονίας - Αρχιεπισκοπή της Αχρίδας», είναι μεγάλη είδηση για όλους όσους πιστεύουν καλά νέα για τη Βόρεια Μακεδονία, γράφει σε άρθρο του ο Λιούμπτσο Ζλάτεφ σε ενημερωτική ιστοσελίδα των Σκοπίων.
Γράφει ο αρθρογράφος:
«Αν και η εκκλησία δεν πρέπει κανονικά να συνδέεται με το κράτος, η ύπαρξη μιας αναγνωρισμένης και αυτοκέφαλης εκκλησίας αποτελεί σημαντικό στοιχείο της κρατικής υπόστασης οποιασδήποτε Ορθόδοξης χώρας.
»Στην πραγματικότητα, ακριβώς λόγω αυτού, ακόμη και κατά την κομμουνιστική εποχή, οι αρχές εδώ προσπάθησαν με κάθε κόστος να δημιουργήσουν μια Εκκλησία ανεξάρτητη από το Βελιγράδι και έτσι να καθορίσουν την κρατική κατάσταση της τότε ομοσπονδιακής μονάδας της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας- SFRY.
»Από τότε, ξεκίνησε η μακρόχρονη φιλοδοξία της εκκλησίας μας για αναγνώριση και είσοδο στη μεγάλη οικογένεια των Ορθόδοξων εκκλησιών. Τελικά, αρκετές δεκαετίες μετά την έναρξη αυτού του αγώνα, υπάρχει μια λύση που ουσιαστικά θα σήμαινε τη εδραίωση του κράτους μας.
»Δυστυχώς, αυτή η λύση δεν μπόρεσε να βρεθεί στα δικαστήρια των Βαλκανίων, οπότε η πρωτοβουλία έπρεπε να ληφθεί από το πρώτο μεταξύ ίσων στον Ορθόδοξο κόσμο, τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο».
Ενάντια στη ρωσική ηγεμονία
Εάν δεν αναληφθεί αυτή η πρωτοβουλία, πιστέψτε με, γνωρίζοντας τις εκκλησιαστικές δομές στα Βαλκάνια, λέω υπεύθυνα ότι τα πράγματα δεν θα σταματήσουν στα επόμενα εκατό χρόνια.
Γιατί;
Η απάντηση είναι απλή
- Επειδή όλες οι γύρω εκκλησίες ακολουθούν κρατικές πολιτικές, και φυσικά, εδώ πάνω απ’ όλα είναι η Ρωσία, η οποία μέσω της εκκλησίας της θέλει να επιβληθεί ως ηγεμόνας στον Ορθόδοξο κόσμο.
Είναι η ανατροπή της ρωσικής ηγεμονίας στον Ορθόδοξο κόσμο και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τελικά θα αποκτήσουμε μια αναγνωρισμένη εκκλησία.
Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία είναι ο κινητήρας του αυταρχικού καθεστώτος του Βλαντίμιρ Πούτιν, επιδιώκει να ασκήσει τεράστια γεωπολιτική επιρροή σε όλες τις Ορθόδοξες χώρες μέσω της εκκλησίας, την οποία το καθεστώς στη συνέχεια χρησιμοποιεί ως γεωπολιτική στρατηγική για να επιδιώξει τα δικά της συμφέροντα.
Η αμερικανική παρέμβαση
Για να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, τον βασικό ρόλο στην αναγνώριση της Εκκλησίας μας θα παίξει αναμφίβολα η διπλωματία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Θέλοντας να καταστείλουν τη ρωσική επιρροή στην περιοχή, οι Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν προστάτης της Συμφωνίας Πρεσπών και είναι επίσης προστάτης της επικείμενης απόφασης του Βαρθολομαίου.
Όσο πολλοί δεν θέλουν να το παραδεχτούν, αυτές οι δύο αποφάσεις, η πρώτη κοσμική και η δεύτερη εκκλησιαστική, αντιπροσωπεύουν τον οπλισμό της κρατικής μας υπόστασης.
Αν και οι δύο διαδικασίες που αποτελούν μέρος της ίδιας διαδικασίας βασίζονται σε τεράστιους συμβιβασμούς, εξακολουθούν να έχουν κάτι πολύ πιο σημαντικό από τις καθημερινές πολιτικές συνθήκες.
Το μοντέλο επίλυσης του εκκλησιαστικού ζητήματος στη Βόρεια Μακεδονία, θα είναι παρόμοιο με αυτό της Ουκρανίας.
Ο συμβιβασμός που θα πρέπει να αποδεχτούν οι ιεράρχες μας είναι για εξωτερική χρήση, μπορεί να είναι μόνο ως «Αρχιεπισκοπή της Αχρίδας», κάτι που δεν είναι σπάνιο στον Ορθόδοξο κόσμο, ειδικά εάν είναι γνωστό ότι όλες οι εκκλησίες έχουν ένα επίθετο.
Να αποδεχθούμε τους συμβιβασμούς που θα προκύψουν
Όπως ποτέ άλλοτε, το Φανάρι μας υποστηρίζει ως χώρα. Η επίλυση αυτού του προβλήματος θα σημαίνει σαφή γεωπολιτικό ορισμό της Βόρειας Μακεδονίας στον δυτικό κόσμο και θα ακυρώσει τις τελευταίες προσπάθειες των αυταρχικών ανατολικών δυνάμεων να επηρεάσουν τη ζωή μας.
Αυτός είναι ο λόγος που το συντηρητικό κοινό στη χώρα μας πρέπει να σταθεί σαφώς πίσω από την απόφαση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου που θα συνοδεύεται από συνοδευτικούς συμβιβασμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου