ΤΟΧΑΜΕ ΠΕΙ :ΑΡΧΙΣΕ Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ EΘΝΟΤΙΚΗ ΔΙΕΚΔΗΚΗΣΗ...

Σε συνέντευξή του ο καθηγητής ιστορίας του πανεπιστημίου της Σόφιας «Άγ. Κύριλλος και Μεθόδιος», Πλάμεν Παβλόφ- . Пламен Павлов,  επισημαίνει, στο πρακτορείο ‘Fokus’,  ότι η Ημέρα του Αγίου Πνεύματος, πρέπει να εορτάζεται ως Ημέρα της Μακεδονίας.

Θα τονίσει, ότι για πρώτη φορά  η Ημέρα του Αγίου Πνεύματος, γιορτάστηκε ως «Ημέρα της Μακεδονίας» στις 6 Ιουνίου του 1923, για να τιμηθεί η μνήμη δύο κομιτατζήδων του ВМРО και θεωρείται μια μεγάλη βουλγαρική γιορτή.

«Είναι βουλγαρική γιορτή»

Ο Παβλόφ θα πει ότι αυτή η γιορτή δεν μπορεί να κλαπεί από τους Σκοπιανούς, γιατί είναι καθαρά βουλγαρική και τιμούνται οι Βούλγαροι αγωνιστές της Μακεδονίας που πολέμησαν για την απελευθέρωση της Μακεδονίας και την ένωσή της με τη Βουλγαρία.

«Είναι αδύνατον να γιορταστεί από τους Σκοπιανούς, εκτός από τους φίλους μας της Βουλγαρικής Λέσχης Πολιτισμού στα Σκόπια», είπε.

«Βέβαια, τόνισε, το λεγόμενο ‘μακεδονικό έθνος’ είναι μέρος του βουλγαρικού έθνους. Φυσικά, υπάρχουν πολίτες στην πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία που είναι  Βούλγαροι, Αλβανοί, Τούρκοι, Ρομά, ακόμη και Σέρβοι. Ωστόσο η κοινωνία του γειτονικού κράτους έχει αποστατήσει από τις πραγματικές της ρίζες.

Σκοπιανοί- αρχαία Μακεδονία- αρχαία Θράκη και οι …Βούλγαροι

»Σήμερα βλέπουμε ότι προσπαθούν, μάταια,  να αναζητήσουν ρίζες και δεσμούς από την αρχαιότητα, ωστόσο πάλι εξακολουθούν να έχουν σχέση με τη Βουλγαρία, γιατί η Μακεδονία υπήρξε ένα θρακικό κράτος.

Το μακεδονικό βασίλειο ήταν ένα από τα μεγαλύτερα θρακικά βασίλεια.

Έτσι, αυτή η χειραγώγηση που κάνει το καθεστώς του Γκρούεφσκι για δεσμούς με την αρχαιότητα έχει μέρος από την αλήθεια, μιλούν, όμως,  για τη συνέχιση του μακεδονισμού. Αυτή η περίπτωση, είναι μια μορφή δανεισμένη από την ελληνική προπαγάνδα.

 'Μακεδονία' δεν είναι μόνο τα ...Σκόπια

Με την ευκαιρία, επιτρέψτε μου, να πω κατηγορηματικά, όταν μιλάμε για θύματα που έδωσε ο βουλγαρικός λαός για την ελευθερία της ιστορικής και γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας, δεν πρέπει να επικεντρωνόμαστε μόνο στη Μακεδονία του Βαρδάρη.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε σε καμία περίπτωση τον ελληνικό τρόμο, στη λεγόμενη Μακεδονία του Αιγαίου, στις νότιες περιοχές της Μακεδονίας, επειδή  αυτός ο αγώνας δεν έχει δώσει λιγότερα θύματα (Βουλγάρων).

Βιαιοπραγίες έγιναν και από τις δύο πλευρές, αλλά αυτό που ξεχνάμε είναι ότι τα τελευταία χρόνια καθορίζουμε ως 'Μακεδονία', τη Μακεδονία του Βαρδάρη, ξεχνώντας ότι το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας, με κυρίαρχο το βουλγαρικό στοιχείο, εμφανίζεται σήμερα να είναι έδαφος της Ελλάδας.


Η βουλγαρική ...συνείδηση

Παρεμπιπτόντως  έχω την αίσθηση ότι στη Μακεδονία του Αιγαίου, η βουλγαρική συνείδηση ξυπνάει τα τελευταία χρόνια.

Ήδη, μιλούν ελεύθερα τη βουλγαρική στη Φλώρινα, ακόμη και στην Έδεσσα, όπου οι Βούλγαροι έχουν ελαχιστοποιηθεί, αλλά και αλλού, κυρίως στα χωριά. Πρέπει να δημιουργηθεί κάποιο βουλγαρικό κλαμπ και να έχουν βουλγαρικά μέσα ενημέρωσης.

Σήμερα, ο Τύπος και τα μέσα ενημέρωσης, όταν πρόκειται για Βουλγάρους στην Ελλάδα, αναφέρονται μόνο  στους ανθρώπους που εργάζονται στην Ελλάδα.

Ταυτόχρονα, ας μην ξεχνάμε ότι σε αυτή τη γειτονική και φιλική χώρα, εξ ορισμού, υπάρχουν περίπου 400 χιλιάδες άνθρωποι, τοπικοί πληθυσμοί που έχουν  βουλγαρικές ρίζες.

Ανάμεσά τους, φυσικά, υπάρχουν Βούλγαροι μουσουλμάνοι, υπάρχουν Βούλγαροι πατριαρχικοί, δηλαδή εκείνοι που λένε ότι δεν  ακολουθούν τη ροή της συνολικής βουλγαρικής παραδοσιακής αναγέννησης, αλλά αυτοί οι άνθρωποι έχουν βουλγαρικό αίμα και δεν έχουμε το δικαίωμα να τους ξεχάσουμε.

Οι προπαγάνδες στην Ελλάδα και ο εκβουλγαρισμός

Ο Πλάμεν Παβλόφ θα αναφερθεί και στην προπαγάνδα που γίνεται στο έδαφος της  Ελλάδας.

«Ενώ η Βουλγαρία έχει κάνει λίγα ή τίποτε στην Ελλάδα, εκεί δρουν οι δομές των Σκοπίων, συμπεριλαμβανομένης  της οργάνωσης «Βινοζίτο»- κόμμα Ουράνιο Τόξο.

Σχετικά με αυτούς δεν κάνω καμία διάκριση μεταξύ Βουλγάρων και Σλάβων.

Πολύ συχνά οι ντόπιοι στη Φλώρινα, στην Καστοριά και άλλα μέρη που έχω μιλήσει θεωρούν ότι έχουν συγγενείς στα Σκόπια.

Για αυτό υπάρχει μια σαφής απάντηση. Είναι παραμόρφωση της γλώσσας, η οποία έγινε υπό την πίεση της εξουσίας του Τίτο, του ολοκληρωτικού καθεστώτος στην πρώην Γιουγκοσλαβία, μια πρακτική που και σήμερα συνεχίζεται.

Και το … άγιο βουλγαρικό βασίλειο

Μιλούσαμε για τη γιορτή του Αγίου Πνεύματος. Είναι μια πολύ σημαντική γιορτή για τους Βουλγάρους. Είναι η μέρα της Μακεδονίας. Ας μην ξεχνάμε ότι κατά τον Μεσαίωνα τα προφητικά βιβλία μας ταύτιζαν το Βουλγαρικό Βασίλειο με το Άγιο Πνεύμα.

Υπήρχαν τρία βασίλεια στη γη τότε.

Αυτά ήταν:

Το Ελληνικό με το Βυζάντιο, το Αλαμανικό ή ιερά Γερμανική Αυτοκρατορία και το τρίτο το Βουλγαρικό που ήταν η γη του Αγίου Πνεύματος. Δεν ξέρω αν όταν πρωτο-γιορτάστηκε το 1923 είχαν στο νου τους τότε αυτή τη σύνδεση…








Πηγη:Βαλκανικο περισκοπιο