Κόκκινες γραμμές, σαλταδόρικες
δηλώσεις και ειδήσεις ανεγκέφαλων ή προβοκατόρων, μπορεί να οδηγήσουν σε
θερμό
επεισόδιο και σε πόλεμο.
Του Σάββα Καλεντερίδη
Αν δούμε το χάρτη της ευρύτερης περιοχή μας, θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχει η εξής εικόνα: Το Ιράκ είναι ένα κράτος κατακερματισμένο, η Συρία ένα κράτος κατεστραμμένο και την επομένη θα είναι ένα κράτος επίσης κατακερματισμένο, ο Λίβανος ένα κράτος που είναι θαύμα ότι συνεχίζει να λειτουργεί, η Παλαιστίνη στη γνωστή κατάσταση και η Τουρκία στον προθάλαμο μιας κατάστασης παρόμοιας με αυτήν του Ιράκ και της Συρίας.
Αν κλείσουμε λίγο το φακό, θα δούμε ότι είναι σε εξέλιξη ένα ιδιότυπο διεθνές συνταγματικό πραξικόπημα, μια επιχείρηση καταστροφής του κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας που επιχειρείται μέσω των διαπραγματεύσεων της Γενεύης, στις οποίες η Κυπριακή Δημοκρατία ήδη έχει αυτοακυρωθεί και έχει υποβαθμιστεί σε «κοινότητα», ενώ μετά από εγκληματικά λάθη της Λευκωσίας και της Αθήνας, κατορθώσαμε να ακυρώσουμε πολιτικές και διπλωματικές προσπάθειες σαράντα δύο ετών.
Πώς; Νεκρανασταίνοντας τις έκπτωτες Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου, και τη Συνθήκη Εγγυήσεων την οποία η Τουρκία παραβίασε και συνεχίζει να παραβιάζει μέχρι σήμερα με την παράνομη, και με τη βούλα του ΣΑ του ΟΗΕ, εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή του 40% του εδάφους της Κύπρου.
Ενώ λοιπόν το πραξικόπημα και η επιχείρηση καταστροφής του κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι σε εξέλιξη, εμφανίστηκαν σημάδια στο Αιγαίο που μπορεί να οδηγήσουν στην καταστροφή άλλων δύο κρατών, της Ελλάδας και της Τουρκίας, για να ολοκληρωθεί το παζλ των κατεστραμμένων κρατών από τον Κόλπο της Βασόρας μέχρι την Αδριατική, τα Βαλκάνια και τον Εύξεινο Πόντο.
Και όλα αυτά με φόντο μια Ευρώπη η ένωση της οποίας βρίσκεται σε κίνδυνο, και ένα εξαιρετικά ασταθές παγκόσμιο σκηνικό.
Πάντως δεν είμαστε σίγουροι αν είναι σε γνώση της ηγεσία της γείτονος πόσο επικίνδυνο είναι το παιχνίδι που παίζει και πόσο μεγάλο κίνδυνο διατρέχει η Τουρκία, όπως και η Ελλάδα, από ένα θερμό επεισόδιο, που κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι δεν θα εξελιχθεί σε έναν γενικευμένο ελληνοτουρκικό πόλεμο.
Απλώς να υπενθυμίσουμε ότι όταν η Άγκυρα απείλησε με εισβολή στο Ιράκ, μετακινώντας μάλιστα στρατεύματα στα τουρκοϊρακινά σύνορα, ο πρωθυπουργός του Ιράκ είπε το εξής στην τουρκική κυβέρνηση: «Αν εισβάλετε στο έδαφος του Ιράκ, θα σας χαρακτηρίσουμε εχθρική χώρα και θα ξεσπάσει ιρακινοτουρκικός πόλεμος. Όμως αυτός ο πόλεμος θα οδηγήσει στο διαμελισμό της Τουρκίας».
Σε αυτή την εκτίμηση-διαπίστωση, που έχει και το χαρακτήρα πλάγιας απειλής, προέβη ο πρωθυπουργός του Ιράκ, του οποίου ο στρατός είναι σχεδόν διαλυμένος, γνωρίζοντας σε βάθος το κουρδικό πρόβλημα και το σκέλος του που αφορά τους Κούρδους του τουρκοκρατούμενου Κουρδιστάν.
Μπορεί να διανοηθεί ο κάθε ουδέτερος παρατηρητής πόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος για καταστροφή της Τουρκίας αν εμπλακεί σε ένα πόλεμο με την Ελλάδα, οι Ένοπλες Δυνάμεις της οποίας είναι σε θέση να επιφέρουν καίρια πλήγματα στις στρατιωτικές, κρατικές, βιομηχανικές και οικονομικές υποδομές, «άνευ ετέρας», όπως λέμε στην επιτελική γλώσσα.
Για παράδειγμα, η Τουρκία μπορεί να δει να χάνεται την πρώτη μέρα το σύνολο του αποβατικού της στόλου και μεγάλο μέρος του πολεμικού της στόλου, ίσως δει κατεστραμμένα το σύνολο των διυλιστηρίων της, και –φυσικά– τις τρεις γέφυρες του Βοσπόρου.
Και πόσα άλλα, δηλώνοντας υπεύθυνα ότι τα παραπάνω δεν αποτελούν πληροφορίες που έχω από την θητεία μου ως αξιωματικός σε ορισμένες θέσεις.
Όμως, τεράστιες καταστροφές θα υποστεί και η Ελλάδα από έναν ενδεχόμενο ελληνοτουρκικό πόλεμο, ο οποίος, όπως προαναφέραμε, θα οδηγήσει στην καταστροφή και τα δύο κράτη.
Το θέμα είναι να δούμε αν υπάρχουν υπέρτερες δυνάμεις που επιδιώκουν κάτι τέτοιο και αναζητούν σε Τουρκία και Ελλάδα τους guest star για να πετύχουν το στόχο τους, όπως έγινε το 1974 με το προδοτικό πραξικόπημα και την επακολουθήσασα εισβολή, όπως έγινε στα Ίμια το 1996.
Αν λοιπόν έχει δόση αλήθειας ή και αληθοφάνειας το πλαίσιο που προσπάθησα να περιγράψω στο παρόν άρθρο, πρέπει να αναλύσουμε βασανιστικά τη δήλωση που έκανε ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς, σε πρόσφατη συνέντευξή του, βάζοντας «κόκκινη γραμμή» στην Τουρκία με αφορμή το προκλητικότατο επεισόδιο στο Φαρμακονήσι.
Μήπως θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός στις δηλώσεις του, για να μην οδηγηθούμε σε αυτοπαγίδευση, δίνοντας ενδεχομένως μια θαυμάσια ευκαιρία σε εκείνους που θέλουν την καταστροφή των δύο κρατών, της Ελλάδας και της Τουρκίας – αν φυσικά υπάρχουν τέτοιοι…
επεισόδιο και σε πόλεμο.
Του Σάββα Καλεντερίδη
Αν δούμε το χάρτη της ευρύτερης περιοχή μας, θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχει η εξής εικόνα: Το Ιράκ είναι ένα κράτος κατακερματισμένο, η Συρία ένα κράτος κατεστραμμένο και την επομένη θα είναι ένα κράτος επίσης κατακερματισμένο, ο Λίβανος ένα κράτος που είναι θαύμα ότι συνεχίζει να λειτουργεί, η Παλαιστίνη στη γνωστή κατάσταση και η Τουρκία στον προθάλαμο μιας κατάστασης παρόμοιας με αυτήν του Ιράκ και της Συρίας.
Αν κλείσουμε λίγο το φακό, θα δούμε ότι είναι σε εξέλιξη ένα ιδιότυπο διεθνές συνταγματικό πραξικόπημα, μια επιχείρηση καταστροφής του κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας που επιχειρείται μέσω των διαπραγματεύσεων της Γενεύης, στις οποίες η Κυπριακή Δημοκρατία ήδη έχει αυτοακυρωθεί και έχει υποβαθμιστεί σε «κοινότητα», ενώ μετά από εγκληματικά λάθη της Λευκωσίας και της Αθήνας, κατορθώσαμε να ακυρώσουμε πολιτικές και διπλωματικές προσπάθειες σαράντα δύο ετών.
Πώς; Νεκρανασταίνοντας τις έκπτωτες Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου, και τη Συνθήκη Εγγυήσεων την οποία η Τουρκία παραβίασε και συνεχίζει να παραβιάζει μέχρι σήμερα με την παράνομη, και με τη βούλα του ΣΑ του ΟΗΕ, εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή του 40% του εδάφους της Κύπρου.
Ενώ λοιπόν το πραξικόπημα και η επιχείρηση καταστροφής του κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι σε εξέλιξη, εμφανίστηκαν σημάδια στο Αιγαίο που μπορεί να οδηγήσουν στην καταστροφή άλλων δύο κρατών, της Ελλάδας και της Τουρκίας, για να ολοκληρωθεί το παζλ των κατεστραμμένων κρατών από τον Κόλπο της Βασόρας μέχρι την Αδριατική, τα Βαλκάνια και τον Εύξεινο Πόντο.
Και όλα αυτά με φόντο μια Ευρώπη η ένωση της οποίας βρίσκεται σε κίνδυνο, και ένα εξαιρετικά ασταθές παγκόσμιο σκηνικό.
Πάντως δεν είμαστε σίγουροι αν είναι σε γνώση της ηγεσία της γείτονος πόσο επικίνδυνο είναι το παιχνίδι που παίζει και πόσο μεγάλο κίνδυνο διατρέχει η Τουρκία, όπως και η Ελλάδα, από ένα θερμό επεισόδιο, που κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι δεν θα εξελιχθεί σε έναν γενικευμένο ελληνοτουρκικό πόλεμο.
Απλώς να υπενθυμίσουμε ότι όταν η Άγκυρα απείλησε με εισβολή στο Ιράκ, μετακινώντας μάλιστα στρατεύματα στα τουρκοϊρακινά σύνορα, ο πρωθυπουργός του Ιράκ είπε το εξής στην τουρκική κυβέρνηση: «Αν εισβάλετε στο έδαφος του Ιράκ, θα σας χαρακτηρίσουμε εχθρική χώρα και θα ξεσπάσει ιρακινοτουρκικός πόλεμος. Όμως αυτός ο πόλεμος θα οδηγήσει στο διαμελισμό της Τουρκίας».
Σε αυτή την εκτίμηση-διαπίστωση, που έχει και το χαρακτήρα πλάγιας απειλής, προέβη ο πρωθυπουργός του Ιράκ, του οποίου ο στρατός είναι σχεδόν διαλυμένος, γνωρίζοντας σε βάθος το κουρδικό πρόβλημα και το σκέλος του που αφορά τους Κούρδους του τουρκοκρατούμενου Κουρδιστάν.
Μπορεί να διανοηθεί ο κάθε ουδέτερος παρατηρητής πόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος για καταστροφή της Τουρκίας αν εμπλακεί σε ένα πόλεμο με την Ελλάδα, οι Ένοπλες Δυνάμεις της οποίας είναι σε θέση να επιφέρουν καίρια πλήγματα στις στρατιωτικές, κρατικές, βιομηχανικές και οικονομικές υποδομές, «άνευ ετέρας», όπως λέμε στην επιτελική γλώσσα.
Για παράδειγμα, η Τουρκία μπορεί να δει να χάνεται την πρώτη μέρα το σύνολο του αποβατικού της στόλου και μεγάλο μέρος του πολεμικού της στόλου, ίσως δει κατεστραμμένα το σύνολο των διυλιστηρίων της, και –φυσικά– τις τρεις γέφυρες του Βοσπόρου.
Και πόσα άλλα, δηλώνοντας υπεύθυνα ότι τα παραπάνω δεν αποτελούν πληροφορίες που έχω από την θητεία μου ως αξιωματικός σε ορισμένες θέσεις.
Όμως, τεράστιες καταστροφές θα υποστεί και η Ελλάδα από έναν ενδεχόμενο ελληνοτουρκικό πόλεμο, ο οποίος, όπως προαναφέραμε, θα οδηγήσει στην καταστροφή και τα δύο κράτη.
Το θέμα είναι να δούμε αν υπάρχουν υπέρτερες δυνάμεις που επιδιώκουν κάτι τέτοιο και αναζητούν σε Τουρκία και Ελλάδα τους guest star για να πετύχουν το στόχο τους, όπως έγινε το 1974 με το προδοτικό πραξικόπημα και την επακολουθήσασα εισβολή, όπως έγινε στα Ίμια το 1996.
Αν λοιπόν έχει δόση αλήθειας ή και αληθοφάνειας το πλαίσιο που προσπάθησα να περιγράψω στο παρόν άρθρο, πρέπει να αναλύσουμε βασανιστικά τη δήλωση που έκανε ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς, σε πρόσφατη συνέντευξή του, βάζοντας «κόκκινη γραμμή» στην Τουρκία με αφορμή το προκλητικότατο επεισόδιο στο Φαρμακονήσι.
Μήπως θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός στις δηλώσεις του, για να μην οδηγηθούμε σε αυτοπαγίδευση, δίνοντας ενδεχομένως μια θαυμάσια ευκαιρία σε εκείνους που θέλουν την καταστροφή των δύο κρατών, της Ελλάδας και της Τουρκίας – αν φυσικά υπάρχουν τέτοιοι…
Πηγη:taxalia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου