… Μέχρι πού παραδόθηκε ἀναιματί στούς Σκοπιανούς
Ὃπως συμβαίνει σέ κάθε πολιτική ἀναταραχή στήν Ἑλλάδα, ἡ πρόσφατη παράδοση στά Σκόπια τοῦ ὀνόμαστος, τῆς ἰθαγένειας καί τῆς γλώσσας, μέγα πολιτικό καί ἱστορικό ἒγκλημα, οἱ ἐπιπτώσεις τοῦ ὁποίου στόν κύριο κορμό τῆς Ἑλλάδος θά φανοῦν σύντομα, χρησιμοποιεῖται ἡ μέθοδος τῆς παραπληροφόρησης τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, προκειμένου τό κάκιστον νά παρουσιασθεῖ ὡς βέλτιστον, ὣστε
οἱ διαπράξαντες τό ἐθνικό ἒγκλημα νά ἐμφανισθοῦν σάν σωτῆρες καί πρωτοπόροι, ἐνῶ εἶναι ὀλετῆρες καί οὐραγοί ἀλλοτρίων συμφερόντων, πού καθυπαγορεύουν τίς ἐξελίξεις σέ μία περιοχή μέ μακροτάτη ἱστορία, ὃπου κύριο ἱστορικό ρόλο ἒπαιξε ἡ Ἑλληνική φυλή.
Καί στηρίζουν τήν παραπληροφόρηση στό γεγονός ὃτι ἡ συντριπτική πλειοψηφία τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ ἐλάχιστα γνωρίζει περί Μακεδονίας. Θά προσπαθήσουμε λοιπόν νά δώσουν μία συνοπτική εἰκόνα τοῦ Μακεδονικοῦ, ὣστε οἱ Ἓλληνες νά γνωρίζουν ὃτι ἡ Ἑλληνική Μακεδονία τούς ἀνήκει δικαιωματικά καί ἱστορικά, κάθε δέ προσπάθεια προσεταιρισμοῦ τοῦ ὀνόματος καί τοῦ γεωγραφικοῦ χώρου μέ ἀλυτρωτικές μεθόδους προσκρούει στήν ἱστορική ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας τοῦ Φιλίππου Β, καί τοῦ Ἀλεξάνδρου, τῶν μετέπειτα Βυζαντινῶν αὐτοκρατόρων καί τῶν συχχρόνων Μακεδονομάχων.
Ὃλους αὐτούς τούς αἰῶνες ἡ Μακεδονία (μακεδνός=μακρός, ψηλός, καί Μακεδών ἢ Μηκεδανός ἢ Μακεδνός= ὁ κάτοικος μακρυᾶς χώρας ὃπως ἡ σημερινή Μακεδονία, ἐξικνουμένη ἀπό τίς Πρέσπες μέχρι τήν Θράκη ἐπί μίας διαμήκους χώρας), κατοικεῖτο καί ἐλεγχόταν ἀπό Ἑλληνικά φῦλα, ὃπως μαρτυροῦν οἱ ἀρχαιολογικοί τόποι, οἱ τύμβοι, τά κτερίσματα ἀλλά καί τά κείμενα τῶν ἀρχαίων συγγραφέων.
Στούς νεωτέρους ἱστορικούς χρόνους – ἀπό τῆς Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας – ἐπιχειρήθηκε ὁ γεωγραφικός προσδιορισμός τῆς Μακεδονίας, πού ὃμως εἶναι ΣΛΑΥΙΚΗΣ ΕΠΙΝΟΗΣΕΩΣ, καί ἒχει τίς ρίζες του στούς Τούρκους, οἱ ὁποῖοι, προκειμένου νά ἐξουδετερώσουν τήν ἱστορία τῶν Ἑλλήνων, χώρησαν τήν Μακεδονία αὐθαίρετα σέ τρία βιλαέτια, ἢτοι τήν Μακεδονία τοῦ Αἰγαίου (Ἑλληνική), τήν Μακεδονία τοῦ Βαρδαρίου (Γιουγκοσλαβική) καί τήν Μακεδονία τοῦ Πιρίν (Βουλγαρική).
Κι αὐτό ἐπειδή οἱ Τοῦρκοι γνώριζαν ὃτι ἡ ἀρχαία Μακεδονία ἧταν μόνον Ἑλληνική, ὃπως φαίνεται:
Α) Ἀπό τούς ἀρχαίους Ἓλληνες φιλοσόφους ἐκ Μακεδονίας, τόν Ἀριστοτέλη, τόν Δημόκριτο, τόν Ἀνάξαρχο, τόν Πρωταγόρα, τόν Ζωΐλο κ.ἂ.
Β) Ἀπό τήν πληθώρα τῶν νομισμάτων πόλεων, αὐτοκρατόρων, βασιλέων κλπ., πού βρέθηκαν στήν Ἑλληνική Μακεδονία.
Γ) Ἀπό τά ἀνεπανάληπτα εὑρήματα τοῦ Μανώλη Ἀνδρονίκου στήν Βεργίνα, μεταξύ τῶν ὁποίων τήν χρυσῆ λάρνακα μέ τά ὀστά τοῦ Φιλίππου καί μέ τό δεκαεξάκτινο ἂστρο ἒμβλημα, πού παρανόμως ἰδιοποιήθησαν οἱ Σκοπιανοί. Ἀλλά καί ἀπό τά νεώτατα συγκλονιστικά εὑρήματα στήν Ἀμφίπολι.
Δ) Ἀπό τήν Μακεδονική δυναστεία: Βασίλειος Α´ὁ Μακεδών, Λέων ὁ Σοφός, Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος, Ρωμανός ὁ Λεκαπηνός, Ρωμανός ὁ Β´, Νικηφόρος Β´Φωκάς, Ἰωάννης Τσιμισκής, Βασίλειος ὁ Βουλγαροκτόνος, Κωνσταντῖνος Η, Ρωμανός Γ´Ἀργυρός, Μιχαήλ Β´ὁ Παφλαγών, Μιχαήλ Ε´ὁ Καλαφάτης, Κωνσταντῖνος Θ´ὁ Μονομάχος, Θεοδώρα, Ζωή. Ἀπό τήν νεωτέρα καί πολυαίμακτη ἀναμέτρηση τῶν Ἑλλήνων Μακεδόνων μέ τούς Βουλγάρους κομιτατζῆδες, οἱ ὁποῖοι κατέσφαξαν κατ᾽ ἐπανάλειψη τό Ἑλληνικό στοιχεῖο. Ἀπό τήν νικηφόρο αὐτή ἀναμέτρηση καθορίσθηκαν τά ὃρια τῆς Ἑλληνικῆς Μακεδονίας, ὃπου ἒδρασαν καί βασίλευσαν ὁ Φίλιππος καί ὁ Ἀλέξανδρος. Ἒτσι ἡ Ἑλληνική Μακεδονία διαιρεῖται σέ 13 νομούς καί ἓνα αὐτοδιοίκητο ἒδαφος, τοῦ Ἁγίου Ὂρους.
Ἀποτελεῖται ἀπό τούς νομούς Γρεβενῶν, Δράμας, Ἠμαθίας, Θεσσαλονίκης, Καβάλας, Καστοριᾶς, Κιλκίς, Κοζάνης, Πέλλης, Πιερρίας, Σερρῶν, Φλωρίνης, Χαλκιδικῆς, Ἁγίου Ὂρους. Σύνολον ἐκτάσεως 34.176 τετραγωνικῶν χιλιομέτρων (τό 38% περίπου τῆς ἐκτάσεως τῆς Ἑλλάδος), μέ πληθυσμό ἂνω τῶν 2 ἑκατομμυρίων ψυχῶν.
ΠΟΤΑΜΟΙ ΑΙΜΑΤΟΣ Στούς ἀκόμη νεωτέρους χρόνους, ἡ ψευδοεπανάσταση τοῦ Ἲλιν-Ντέν (20 Ἰουλίου 1903) μέ ὑπαίτια τήν Βουλγαρία, ἒγινε αἰτία νά σκηνοθετηθεῖ στήν Θεσσαλονίκη ἀπό τούς Βουλγάρους κομιτατζῆδες ψευδοεπανάσταση Ἀπρίλιος 1903). Θύματα ὑπῆρξαν οἱ Ἑλληνικοί ναοί, τό Ἑλληνικό Θέατρο, τά ἑλληνικά ταχυδρομεῖα καί τά σχολεῖα. Οἱ Βούλγαροι ἐπεχείρησαν νά ἀνατινάξουν ἁμαξοστοιχία μέ 300 γυναικόπαιδα, ἀλλά ἡ ἀπόπειρα ἀπέτυχε ἐπειδή ἡ βόμβα ἐξερράγη 200 μέτρα πρό τῆς ἁμαξοστοιχίας. Ἡ Ἑλληνομακεδονική ἂμυνα προέβαλε ἒνοπλη ἀντίσταση στήν ἐπαρχία τῆς Καστοριᾶς.
Ἀκολούθησαν σφαγές Ἑλλήνων ἀπό Βουλγάρους, ἐνῶ τόν Μάρτιο τοῦ 1904 ἒγινε μεγάλο συλλαλητήριο στήν Θεσσαλονίκη γιά τίς σφαγές. Το 1902-1904 ἐσφάγησαν ἀπό τά Βουλγαρικά κομιτάτα πολλοί Ἓλληνες, κυρίως γυναικόπαιδα, ἒγιναν πυρπολήσεις σχολείων, ἐκκλησιῶν καί βιβλιοθήκης. Οἱ Μακεδονομάχοι τούς ἀπωθοῦν καί πάλι καί ξανακτίζουν τά σχολεῖα καί τά δημόσια κτίρια. Τότε προτάθηκε τό σύμφωνο Μπλέντ, πού ὃμως δέν ἐπικυρώθηκε. Ἀλλά οἱ Βούλγαροι δέχθηκαν στήν Μακεδονία Γιουκοσλάβους, δῆθεν Μακεδόνες καθοδηγητές, δασκάλους καί διοικητικούς ὑπαλλήλους, γιά τήν ἐφαρμογή τῆς πρώτης ἐνσωματώσεως τῆς Μακεδονίας. Ἀλλά ἂρχισαν ἀντιδράσεις στήν Βουλγαρία. Οἱ Βούλγαροι ἒλεγαν πώς <οἱ λεγόμενοι Μακεδόνες τοῦ Βαρδαρίου εἶναι καί αὐτοί καθαροί Βούλγαροι.> Ἀπό τό 1950 ἀλλάζει ἡ πολιτική Τίτο. Γίνεται μία συμπαιγνία Βελιγραδίου καί Σκοπίων.
Ὁ Τίτο παγώνει τό Μακεδονικό λόγω βελτιώσεως τῶν σχέσεων μέ τήν Ἑλλάδα (βλέπε φωτογραφία χειραψίας Κων. Καραμανλῆ καί Τίτο στήν σελ. 69 τοῦ Ἐγκυκλοπαιδικοῦ Λεξικοῦ <Ἣλιος>, τόμος ΚΒ´), ἀλλά διατηρεῖ τό δικαίωμα νά τό ἀνακινήσει ὃποτε θέλει σέ κάθε πρόσφορη κατάσταση. Ἡ Ἑλληνομακεδονική ἂμυνα γιά τήν προάσπιση τῆς ἀληθινῆς Ἑλληνικῆς Μακεδονίας ἐγκαινιάζεται μέ ἒνοπλη ἀντίσταση τό 1902 στήν Καστοριά. Τότε ἀρχίζει καί ἡ δραστηριοποίηση τοῦ Παύλου Μελᾶ καί τῶν Γ. Κολοκοτρώνη, Ἀλεξ. Κοντούλη καί Ἀναστ. Παπούλια καί μέ τήν ἒμπνευση τοῦ δημοσιογράφου Δημ. Καλαποθάκη, μετέπειτα ἐκδότου τῆς ἐφημερίδος ΤΟ ΕΘΝΟΣ, ἀποφασίσθηκε ἡ ἳδρυση τοῦ Μυστικοῦ Ἑλληνικοῦ Μακεδονικοῦ Κομιτάτου.
Ὁ Παῦλος Μελάς, σάν νεώτερος Παπαφλέσσας, διατρέχει τήν Μακεδονία, γενόμενος παντοῦ δεκτός μέ ἐνθουσιασμό, πολλοί κατατάσσονται στήν ὁμάδα του μέ ἀκράτητο ἐνθουσιασμό. Τελικά ὁ Παῦλος Μελᾶς καταδίδεται στούς Τούρκους, πού τόν κυκλώνουν στήν Σιάτιστα τήν νύκτα τῆς 13 Ὀκτωβρίου 1904. Ὁ Μελάς μάχεται σκληρά μέ τό σῶμα του. Καθώς ὃμως ἐπιχειροῦσε ἒφοδο, πέφτει νεκρός ἀπό τουρκικές σφαῖρες. Μέ τίς ἐλάχιστες αὐτές συνοπτικές ἀναφορές γιά τούς ἀγῶνες τῆς Ἑλληνικῆς Μακεδονίας, ἀντιλαμβάνεται κανείς τό μέγιστο τοῦ ἐγλήματος πού διεπράχθη στίς Πρέσπες καί μπορεῖ νά σχηματίσει ἀμυδρή ἐντύπωση γιά τό τί πρόκειται νά ἐπακολουθήσει στό ἐγγύς μέλλον ἀπό τούς Σλαύους, πού θέλουν ψευδῶς νά ἰδιοποιηθοῦν τήν ἀρχαιοτάτη κυριαρχία τῶν Μακεδόνων καί τήν διατήρηση τῶν ἐδαφικῶν ὁρίων κατά τήν διαδρομή τῶν αἰώνων.
Οἱ Πρέσπες θά μείνουν αἰώνιο στίγμα κατά τῶν ἐμπνευστῶν τῆς παραχωρήσεως τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας, τῆς ἰθαγένειας καί τῆς (ἀνύπαρκτης) γλώσσας, δίνοντας σ᾽ αὐτόν τόν συμμιγῆ σλαυικό λαό νά προβάλει τίς ἀλυτρωτικές του ἐπιδιώξεις, βασιζόμενοι στίς νέες συνθῆκες καί στήν ἰσχυρή ὑποστήριξη τῶν οἰκονομικῶν πατρώνων τῶν Σκοπίων, πού ὑποστηρίζουν τούς <γιαλαντζί Μακεδόνες>. Καί γιά νά ὁλοκληρώσετε τήν εἰκόνα πού σχηματίζεται στό μυαλό σας, φέρτε στόν νοῦ σας τά λόγια τῆς κας Ψαρούδα Μπενάκη ὃταν παρέδιδε τήν προεδρία τῆς Δημοκρατίας στόν κ. Κάρολο Παπούλια, παρουσία κεχηνότων ἀντιπροσώπων τῶν κομμάτων, καί τό ἀντίσκηνο στίς Πρέσπες, ὃπου ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος συνυπέγραφε μέ τόν Σκοπιανό ὁμόλογό του τήν παράδοση τοῦ ἱεροῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας στά Σκόπια, παρουσία τῶν πρωθυπουργῶν Ἑλλάδος καί Σκοπίων.
Ὃπως συμβαίνει σέ κάθε πολιτική ἀναταραχή στήν Ἑλλάδα, ἡ πρόσφατη παράδοση στά Σκόπια τοῦ ὀνόμαστος, τῆς ἰθαγένειας καί τῆς γλώσσας, μέγα πολιτικό καί ἱστορικό ἒγκλημα, οἱ ἐπιπτώσεις τοῦ ὁποίου στόν κύριο κορμό τῆς Ἑλλάδος θά φανοῦν σύντομα, χρησιμοποιεῖται ἡ μέθοδος τῆς παραπληροφόρησης τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, προκειμένου τό κάκιστον νά παρουσιασθεῖ ὡς βέλτιστον, ὣστε
οἱ διαπράξαντες τό ἐθνικό ἒγκλημα νά ἐμφανισθοῦν σάν σωτῆρες καί πρωτοπόροι, ἐνῶ εἶναι ὀλετῆρες καί οὐραγοί ἀλλοτρίων συμφερόντων, πού καθυπαγορεύουν τίς ἐξελίξεις σέ μία περιοχή μέ μακροτάτη ἱστορία, ὃπου κύριο ἱστορικό ρόλο ἒπαιξε ἡ Ἑλληνική φυλή.
Καί στηρίζουν τήν παραπληροφόρηση στό γεγονός ὃτι ἡ συντριπτική πλειοψηφία τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ ἐλάχιστα γνωρίζει περί Μακεδονίας. Θά προσπαθήσουμε λοιπόν νά δώσουν μία συνοπτική εἰκόνα τοῦ Μακεδονικοῦ, ὣστε οἱ Ἓλληνες νά γνωρίζουν ὃτι ἡ Ἑλληνική Μακεδονία τούς ἀνήκει δικαιωματικά καί ἱστορικά, κάθε δέ προσπάθεια προσεταιρισμοῦ τοῦ ὀνόματος καί τοῦ γεωγραφικοῦ χώρου μέ ἀλυτρωτικές μεθόδους προσκρούει στήν ἱστορική ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας τοῦ Φιλίππου Β, καί τοῦ Ἀλεξάνδρου, τῶν μετέπειτα Βυζαντινῶν αὐτοκρατόρων καί τῶν συχχρόνων Μακεδονομάχων.
Ὃλους αὐτούς τούς αἰῶνες ἡ Μακεδονία (μακεδνός=μακρός, ψηλός, καί Μακεδών ἢ Μηκεδανός ἢ Μακεδνός= ὁ κάτοικος μακρυᾶς χώρας ὃπως ἡ σημερινή Μακεδονία, ἐξικνουμένη ἀπό τίς Πρέσπες μέχρι τήν Θράκη ἐπί μίας διαμήκους χώρας), κατοικεῖτο καί ἐλεγχόταν ἀπό Ἑλληνικά φῦλα, ὃπως μαρτυροῦν οἱ ἀρχαιολογικοί τόποι, οἱ τύμβοι, τά κτερίσματα ἀλλά καί τά κείμενα τῶν ἀρχαίων συγγραφέων.
Στούς νεωτέρους ἱστορικούς χρόνους – ἀπό τῆς Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας – ἐπιχειρήθηκε ὁ γεωγραφικός προσδιορισμός τῆς Μακεδονίας, πού ὃμως εἶναι ΣΛΑΥΙΚΗΣ ΕΠΙΝΟΗΣΕΩΣ, καί ἒχει τίς ρίζες του στούς Τούρκους, οἱ ὁποῖοι, προκειμένου νά ἐξουδετερώσουν τήν ἱστορία τῶν Ἑλλήνων, χώρησαν τήν Μακεδονία αὐθαίρετα σέ τρία βιλαέτια, ἢτοι τήν Μακεδονία τοῦ Αἰγαίου (Ἑλληνική), τήν Μακεδονία τοῦ Βαρδαρίου (Γιουγκοσλαβική) καί τήν Μακεδονία τοῦ Πιρίν (Βουλγαρική).
Κι αὐτό ἐπειδή οἱ Τοῦρκοι γνώριζαν ὃτι ἡ ἀρχαία Μακεδονία ἧταν μόνον Ἑλληνική, ὃπως φαίνεται:
Α) Ἀπό τούς ἀρχαίους Ἓλληνες φιλοσόφους ἐκ Μακεδονίας, τόν Ἀριστοτέλη, τόν Δημόκριτο, τόν Ἀνάξαρχο, τόν Πρωταγόρα, τόν Ζωΐλο κ.ἂ.
Β) Ἀπό τήν πληθώρα τῶν νομισμάτων πόλεων, αὐτοκρατόρων, βασιλέων κλπ., πού βρέθηκαν στήν Ἑλληνική Μακεδονία.
Γ) Ἀπό τά ἀνεπανάληπτα εὑρήματα τοῦ Μανώλη Ἀνδρονίκου στήν Βεργίνα, μεταξύ τῶν ὁποίων τήν χρυσῆ λάρνακα μέ τά ὀστά τοῦ Φιλίππου καί μέ τό δεκαεξάκτινο ἂστρο ἒμβλημα, πού παρανόμως ἰδιοποιήθησαν οἱ Σκοπιανοί. Ἀλλά καί ἀπό τά νεώτατα συγκλονιστικά εὑρήματα στήν Ἀμφίπολι.
Δ) Ἀπό τήν Μακεδονική δυναστεία: Βασίλειος Α´ὁ Μακεδών, Λέων ὁ Σοφός, Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος, Ρωμανός ὁ Λεκαπηνός, Ρωμανός ὁ Β´, Νικηφόρος Β´Φωκάς, Ἰωάννης Τσιμισκής, Βασίλειος ὁ Βουλγαροκτόνος, Κωνσταντῖνος Η, Ρωμανός Γ´Ἀργυρός, Μιχαήλ Β´ὁ Παφλαγών, Μιχαήλ Ε´ὁ Καλαφάτης, Κωνσταντῖνος Θ´ὁ Μονομάχος, Θεοδώρα, Ζωή. Ἀπό τήν νεωτέρα καί πολυαίμακτη ἀναμέτρηση τῶν Ἑλλήνων Μακεδόνων μέ τούς Βουλγάρους κομιτατζῆδες, οἱ ὁποῖοι κατέσφαξαν κατ᾽ ἐπανάλειψη τό Ἑλληνικό στοιχεῖο. Ἀπό τήν νικηφόρο αὐτή ἀναμέτρηση καθορίσθηκαν τά ὃρια τῆς Ἑλληνικῆς Μακεδονίας, ὃπου ἒδρασαν καί βασίλευσαν ὁ Φίλιππος καί ὁ Ἀλέξανδρος. Ἒτσι ἡ Ἑλληνική Μακεδονία διαιρεῖται σέ 13 νομούς καί ἓνα αὐτοδιοίκητο ἒδαφος, τοῦ Ἁγίου Ὂρους.
Ἀποτελεῖται ἀπό τούς νομούς Γρεβενῶν, Δράμας, Ἠμαθίας, Θεσσαλονίκης, Καβάλας, Καστοριᾶς, Κιλκίς, Κοζάνης, Πέλλης, Πιερρίας, Σερρῶν, Φλωρίνης, Χαλκιδικῆς, Ἁγίου Ὂρους. Σύνολον ἐκτάσεως 34.176 τετραγωνικῶν χιλιομέτρων (τό 38% περίπου τῆς ἐκτάσεως τῆς Ἑλλάδος), μέ πληθυσμό ἂνω τῶν 2 ἑκατομμυρίων ψυχῶν.
ΠΟΤΑΜΟΙ ΑΙΜΑΤΟΣ Στούς ἀκόμη νεωτέρους χρόνους, ἡ ψευδοεπανάσταση τοῦ Ἲλιν-Ντέν (20 Ἰουλίου 1903) μέ ὑπαίτια τήν Βουλγαρία, ἒγινε αἰτία νά σκηνοθετηθεῖ στήν Θεσσαλονίκη ἀπό τούς Βουλγάρους κομιτατζῆδες ψευδοεπανάσταση Ἀπρίλιος 1903). Θύματα ὑπῆρξαν οἱ Ἑλληνικοί ναοί, τό Ἑλληνικό Θέατρο, τά ἑλληνικά ταχυδρομεῖα καί τά σχολεῖα. Οἱ Βούλγαροι ἐπεχείρησαν νά ἀνατινάξουν ἁμαξοστοιχία μέ 300 γυναικόπαιδα, ἀλλά ἡ ἀπόπειρα ἀπέτυχε ἐπειδή ἡ βόμβα ἐξερράγη 200 μέτρα πρό τῆς ἁμαξοστοιχίας. Ἡ Ἑλληνομακεδονική ἂμυνα προέβαλε ἒνοπλη ἀντίσταση στήν ἐπαρχία τῆς Καστοριᾶς.
Ἀκολούθησαν σφαγές Ἑλλήνων ἀπό Βουλγάρους, ἐνῶ τόν Μάρτιο τοῦ 1904 ἒγινε μεγάλο συλλαλητήριο στήν Θεσσαλονίκη γιά τίς σφαγές. Το 1902-1904 ἐσφάγησαν ἀπό τά Βουλγαρικά κομιτάτα πολλοί Ἓλληνες, κυρίως γυναικόπαιδα, ἒγιναν πυρπολήσεις σχολείων, ἐκκλησιῶν καί βιβλιοθήκης. Οἱ Μακεδονομάχοι τούς ἀπωθοῦν καί πάλι καί ξανακτίζουν τά σχολεῖα καί τά δημόσια κτίρια. Τότε προτάθηκε τό σύμφωνο Μπλέντ, πού ὃμως δέν ἐπικυρώθηκε. Ἀλλά οἱ Βούλγαροι δέχθηκαν στήν Μακεδονία Γιουκοσλάβους, δῆθεν Μακεδόνες καθοδηγητές, δασκάλους καί διοικητικούς ὑπαλλήλους, γιά τήν ἐφαρμογή τῆς πρώτης ἐνσωματώσεως τῆς Μακεδονίας. Ἀλλά ἂρχισαν ἀντιδράσεις στήν Βουλγαρία. Οἱ Βούλγαροι ἒλεγαν πώς <οἱ λεγόμενοι Μακεδόνες τοῦ Βαρδαρίου εἶναι καί αὐτοί καθαροί Βούλγαροι.> Ἀπό τό 1950 ἀλλάζει ἡ πολιτική Τίτο. Γίνεται μία συμπαιγνία Βελιγραδίου καί Σκοπίων.
Ὁ Τίτο παγώνει τό Μακεδονικό λόγω βελτιώσεως τῶν σχέσεων μέ τήν Ἑλλάδα (βλέπε φωτογραφία χειραψίας Κων. Καραμανλῆ καί Τίτο στήν σελ. 69 τοῦ Ἐγκυκλοπαιδικοῦ Λεξικοῦ <Ἣλιος>, τόμος ΚΒ´), ἀλλά διατηρεῖ τό δικαίωμα νά τό ἀνακινήσει ὃποτε θέλει σέ κάθε πρόσφορη κατάσταση. Ἡ Ἑλληνομακεδονική ἂμυνα γιά τήν προάσπιση τῆς ἀληθινῆς Ἑλληνικῆς Μακεδονίας ἐγκαινιάζεται μέ ἒνοπλη ἀντίσταση τό 1902 στήν Καστοριά. Τότε ἀρχίζει καί ἡ δραστηριοποίηση τοῦ Παύλου Μελᾶ καί τῶν Γ. Κολοκοτρώνη, Ἀλεξ. Κοντούλη καί Ἀναστ. Παπούλια καί μέ τήν ἒμπνευση τοῦ δημοσιογράφου Δημ. Καλαποθάκη, μετέπειτα ἐκδότου τῆς ἐφημερίδος ΤΟ ΕΘΝΟΣ, ἀποφασίσθηκε ἡ ἳδρυση τοῦ Μυστικοῦ Ἑλληνικοῦ Μακεδονικοῦ Κομιτάτου.
Ὁ Παῦλος Μελάς, σάν νεώτερος Παπαφλέσσας, διατρέχει τήν Μακεδονία, γενόμενος παντοῦ δεκτός μέ ἐνθουσιασμό, πολλοί κατατάσσονται στήν ὁμάδα του μέ ἀκράτητο ἐνθουσιασμό. Τελικά ὁ Παῦλος Μελᾶς καταδίδεται στούς Τούρκους, πού τόν κυκλώνουν στήν Σιάτιστα τήν νύκτα τῆς 13 Ὀκτωβρίου 1904. Ὁ Μελάς μάχεται σκληρά μέ τό σῶμα του. Καθώς ὃμως ἐπιχειροῦσε ἒφοδο, πέφτει νεκρός ἀπό τουρκικές σφαῖρες. Μέ τίς ἐλάχιστες αὐτές συνοπτικές ἀναφορές γιά τούς ἀγῶνες τῆς Ἑλληνικῆς Μακεδονίας, ἀντιλαμβάνεται κανείς τό μέγιστο τοῦ ἐγλήματος πού διεπράχθη στίς Πρέσπες καί μπορεῖ νά σχηματίσει ἀμυδρή ἐντύπωση γιά τό τί πρόκειται νά ἐπακολουθήσει στό ἐγγύς μέλλον ἀπό τούς Σλαύους, πού θέλουν ψευδῶς νά ἰδιοποιηθοῦν τήν ἀρχαιοτάτη κυριαρχία τῶν Μακεδόνων καί τήν διατήρηση τῶν ἐδαφικῶν ὁρίων κατά τήν διαδρομή τῶν αἰώνων.
Οἱ Πρέσπες θά μείνουν αἰώνιο στίγμα κατά τῶν ἐμπνευστῶν τῆς παραχωρήσεως τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας, τῆς ἰθαγένειας καί τῆς (ἀνύπαρκτης) γλώσσας, δίνοντας σ᾽ αὐτόν τόν συμμιγῆ σλαυικό λαό νά προβάλει τίς ἀλυτρωτικές του ἐπιδιώξεις, βασιζόμενοι στίς νέες συνθῆκες καί στήν ἰσχυρή ὑποστήριξη τῶν οἰκονομικῶν πατρώνων τῶν Σκοπίων, πού ὑποστηρίζουν τούς <γιαλαντζί Μακεδόνες>. Καί γιά νά ὁλοκληρώσετε τήν εἰκόνα πού σχηματίζεται στό μυαλό σας, φέρτε στόν νοῦ σας τά λόγια τῆς κας Ψαρούδα Μπενάκη ὃταν παρέδιδε τήν προεδρία τῆς Δημοκρατίας στόν κ. Κάρολο Παπούλια, παρουσία κεχηνότων ἀντιπροσώπων τῶν κομμάτων, καί τό ἀντίσκηνο στίς Πρέσπες, ὃπου ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος συνυπέγραφε μέ τόν Σκοπιανό ὁμόλογό του τήν παράδοση τοῦ ἱεροῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας στά Σκόπια, παρουσία τῶν πρωθυπουργῶν Ἑλλάδος καί Σκοπίων.
ΚΩΣΤΑΣ ΔΟΥΚΑΣ
taxalia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου